***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

«Η ιστορία του Έντγκαρ Σωτέλ», Ντέιβιντ Ρομπλέφσκι. Εκδόσεις Πλατυπους.  Ο νεαρός Έντγκαρ Σωτέλ, γεννημένος βωβός, μεγαλώνει με τους γονείς του στο βόρειο Ουισκόνσιν, στην οικογενειακή φάρμα όπου εκτρέφουν και εκπαιδεύουν μια φανταστική ράτσα σκυλιών που είναι η επιτομή της ευφυίας και συντροφικότητας του είδους. Επικοινωνεί με τους γονείς του και τα σκυλιά με μια νοηματική γλώσσα δικής του επινόησης, και ζει μια ειδυλλιακή ζωή μέχρι που η οικογενειακή ισορροπία διαταράσσεται απότομα από την άφιξη του θείου του. Όταν ο πατέρας του πεθαίνει ξαφνικά, ο Έντγκαρ πασχίζει να βρει εξήγηση και δραπετεύει στο άγριο δάσος με συντροφιά τρία από τα σκυλιά. Ο Ντέιβιντ Ρομπλέφσκι πλέκει εδώ ένα οικογενειακό έπος με παλιρροιακό λόγο, που συνδυάζει λεπτή ψυχογραφία και πολυεπίπεδο συμβολισμό. Η ίδια η αφήγηση μοιάζει απομακρυσμένη από τις σύγχρονές της πολιτικές και κοινωνικές αναταράξεις: εκτυλίσσεται στο δικό της άχρονο επίπεδο ύπαρξης σε μια αραιοκατοικημένη γωνιά του αμερικανικού βορρά, όπου οι χαρακτήρες κινούνται με σκηνικά τον αρχετυπικό αχυρώνα και το πρωτόγονο δάσος, και ο χρόνος μετριέται με τις εναλλαγές του φυσικού τοπίου και την εκπαίδευση των σκύλων. Οι γενιές περιπλέκονται και συγκρούονται, δημιουργώντας ένα οικογενειακό πεπρωμένο που θυμίζει τις ελληνικές τραγωδίες. Ανάμεσα σε όλα αυτά, ο Έντγκαρ Σωτέλ διανύει μια αμλετική ενηλικίωση, παρασέρνοντας τον αναγνώστη σε ένα συναρπαστικό ταξίδι στα ασυγχώρητα εδάφη της αμερικανικής ενδοχώρας, και του ανθρώπινου ψυχισμού. Κλειώ Βελέντζα

«Αν τ’ αγαπάς ξανάρχονται», Βασιλική Νευροκοπλή, εκδόσεις  Λιβάνη. Δεν ξέρω τι σημαίνει ακριβώς βιβλία για το καλοκαίρι, ωστόσο φαντάζομαι βιβλία που οι περισσότεροι, άλλοι λιγότερο άλλοι περισσότερο κουβαλάμε στις βαλίτσες μας, ξεφυλλίζουμε κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού, ή έχουμε δίπλα μας στην παραλία ή δίπλα στο κρεβάτι όταν το τζιτζίκι επίμονα φωνάζει κι εσύ ζαλίζεσαι γλυκά περιδιαβάζοντας κάποιες αράδες λίγο πριν σε πάρει ο ύπνος. Ωστόσο, προσωπικά, μου αρέσει πολύ να διαβάζω ιστορίες που απευθύνονται σε όλους και μπορούν να συγκινήσουν εύκολα μικρούς και μεγάλους. Γι’ αυτό θα σας προτείνω το βιβλίο με τίτλο «Αν τα’ αγαπάς ξανάρχονται» της Βασιλικής Νευροκοπλή. Μια μικρή ιστορία για την ουσία της ζωής, ναι κι όμως μπορεί εύκολα αυτή η ιστορία να ακουμπήσει λεπτές χορδές και ίσως να απαντήσει σε ερωτήματα μικρών και μεγάλων. Όλα γύρω μας αλλάζουν, άνθρωποι φεύγουν, άλλοι έρχονται, με τον ίδιο τρόπο όπως συμβαίνουν οι αλλαγές  στη φύση και ο μικρός ήρωας θα ρωτήσει τη γιαγιά του «Δεν υπάρχει τίποτα που να μη φεύγει ποτέ;» Μα φυσικά και υπάρχει! Στο βιβλίο θα βρείτε όχι μόνο την απάντηση αλλά και την εξέλιξη της ίδιας της ζωής. Μια τρυφερή ιστορία ενός μικρού παιδιού με απορίες αιώνιες που όμως μόνο μια γιαγιά θα μπορούσε να του απαντήσει με ένα πολύ ζωντανό παράδειγμα!  Σωτήρης Γάκος

Ήταν καλοκαίρι όταν πήρα για πρώτη φορά στα χέρια μου αυτό το βιβλίο, ένα βιβλίο ντυμένο σε χρώματα βαθιά γαλάζια και με ταιριαστό τίτλο Δώρα του βυθού,  Εκδόσεις Γιαλός. Μέσα σ’ αυτό βρίσκονται συγκεντρωμένες οι σκόρπιες σκέψεις και οι συνειρμοί που κάνει η συγγραφέας του, Αν Μόροου Λίντμπεργκ, παρατηρώντας τα διαφορετικά κοχύλια που ξεβράζονται στην ακτή. Δεν πρόκειται για μυθιστόρημα μα για μια συλλογή δοκιμίων που με αφορμή καλοκαιρινές εικόνες πραγματεύονται σε θραύσματα σχεδόν ολόκληρο το φάσμα της ανθρώπινης εμπειρίας, και δη της γυναικείας. Τα Δώρα του βυθού είναι ένα όμορφο, καλογραμμένο βιβλίο που θα σύστηνα και για το φετινό καλοκαίρι. Σωτηρία Γεωργαντή

Καλοκαίρι με την Αγκάθα Κρίστι.  Διακοπές, και μόνο η λέξη φέρνει μια χαλάρωση…Βουνό ή θάλασσα? Όπως και να έχει σίγουρα θέλετε να περάσετε όμορφες στιγμές ξεκούρασης, χαράς και ανεμελιάς. Ένα μυστικό για να έχετε ένα ακόμη καλύτερο καλοκαίρι είναι να επιλέξετε τη συντροφιά ενός ή τριών – τεσσάρων βιβλίων. Μπορεί να ξαναδιαβάσετε ένα που είναι στη λίστα με τα αγαπημένα σας ή να ανοίξετε το εξώφυλλο ενός ολοκαίνουργιου. Εγώ με την σειρά μου θα σας πρότεινα ένα μυθιστόρημα της Αγκάθα Κρίστι. Το μυστήριο, το σασπένς και το ερώτημα ποιος το έκανε (;) (προσωπικά ποτέ δεν το απάντησα σωστά) θα σας κάνουν να «ρουφήξετε» το βιβλίο πιο γρήγορα και από το κοκτέιλ σας! Εμπιστευτείτε το Πέντε Μικρά Γουρουνάκια ( FiveLittlePigs) όπου ο αγαπημένος μας ντετέκτιβ Ηρακλής Πουαρό με το κοφτερό μυαλό καλείται να βρει τον πραγματικό ένοχο μιας δολοφονίας ανάμεσα σε πέντε πιθανούς δράστες. Ο τρόπος που στο τέλος η συγγραφέας συνδέει όλα τα στοιχεία είναι απλά εκπληκτικός! Τα αστυνομικά έργα της Αγκάθα Κρίστι είναι ξακουστά και με το δίκιο τους. Διαλέξτε ένα από τα έργα της και…Καλές Διακοπές!  Ιωάννα Γιολδάση.

“Το ουράνιο τόξο της βαρύτητας.”, Τόμας Πύνσον, Εκδόσεις Χατζηνικολή. Λένε, πως ο Πύνσον δεν απλά δύσκολος, είναι έως και ακατανόητος. Τίποτε από όλα αυτά δεν συμβαίνει. Ο Πύνσον, είναι σαν να βγεις βόλτα σε μια άνευ προηγούμενου καταιγίδα. Εκπληκτική, όμως, γεμάτη χρώματα και υπέροχους ήχους. Στα βιβλία του Πύνσον, συχνά, σταματώ να παρακολουθώ την υπόθεση, την πλοκή, αφήνομαι στις ανηλεής περιγραφές των ψυχών, των τόπων, και των γεγονότων. Κάποιες στιγμές είσαι σίγουρος πως ο Πύνσον πάσχει από συναισθησία. Μπορεί, αλλά δεν με απασχολεί. Κι ο Νταλί, πιθανότατα, από αυτό έπασχε. Το συστήνω, ανεπιφύλακτα, ειδικά για καλοκαίρι.  Γιώργος Γλυκοφρύδης

Η Τύφλωση, Ελίας Κανέττι, Εκδόσεις Γράμματα. “Πιστεύεις ότι οι άνθρωποι πρέπει να προειδοποιούνται μέχρι σημείο πανικού», έγραψε ο Χέρμαν Μπροχ στον Ελίας Κανέτι μόλις ολοκλήρωσε την ανάγνωση της Τύφλωσης, του μοναδικού μυθιστορήματος του δεύτερου. Πρωταγωνιστής του βιβλίου είναι ο Πίτερ Κίεν, διάσημος σινολόγος, ερημίτης, μισάνθρωπος και εμμονικός που χαρακτηρίζεται από το πάθος του για τα βιβλία. Το μυθιστόρημα μπορεί να περιγραφεί σε τρεις πράξεις: η πρώτη, όσο ο Κίεν παραμένει απομονωμένος με μοναδική συντροφιά τη βιβλιοθήκη του, σαν «ένα κεφάλι δίχως κόσμο»· η δεύτερη, με τον Κίεν να έχει πέσει από τον παράδεισο των βιβλιών στον πραγματικό κόσμο, σαν «ένας κόσμος δίχως κεφάλι»· και η τρίτη, όσο ο Κανέτι υφαίνει το δρόμο προς την κορύφωση, σαν «ο κόσμος μέσα στο κεφάλι του». Με χρονιά έκδοσης το 1935, η Τύφλωση αποτελεί ένα από τα λιγότερο διαβασμένα αριστουργήματα του περασμένου αιώνα.  Βασίλης Καγιάς 

’Ο αναρχικός τραπεζίτης’’, Φερνάντο Πεσσόα, Εκδόσεις Εξάντας.  Σε μια εποχή ανείπωτης και ολικής κρίσης κατά την οποία αποκαλύφθηκε με τον πιο βίαιο τρόπο η επίπλαστη ευτυχία και η εθνική μας τύφλωση, υπάρχουν μερικά λογοτεχνικά έργα που αποκτούν μια δραματική επικαιρότητα. Στο σημερινό σκηνικό του ζόφου επαναλαμβάνονται μονότονα και σε πρωταγωνιστικό ρόλο λέξεις όπως: τράπεζες, χρήμα, κέρδος. Λέξεις που, ενώ για πολλούς ήταν κάποτε συνώνυμες με την ευμάρεια, τη «μεγάλη ζωή» και την επίδειξη, σήμερα αποτελούν τον ατέρμονο εφιάλτη τους. Είναι το κέρδος μέσο για την πραγματική απελευθέρωση του ατόμου; Μήπως, τελικά, υπάρχει και αυτή η ατραπός σύμφωνα με την αιρετική άποψη του «Αναρχικού Τραπεζίτη», ετερώνυμου του Pessoa; Μπορεί ένας αναρχικός να είναι τραπεζίτης; Μπορεί ένας τραπεζίτης να είναι αναρχικός; Είναι δυνατόν αυτές οι αντικρουόμενες ιδιότητες να συνδυάζονται; Ο μεγάλος Πορτογάλος συγγραφέας προσφέρει μια εναλλακτική οπτική που θα αναθεωρήσει καθιερωμένες αντιλήψεις, θα προβληματίσει, θα διχάσει, αλλά σίγουρα θα συναρπάσει για την οξύνοια και την αφηγηματική της ροή. Είναι γεγονός πως οι καλοκαιρινές διακοπές εκτός από ευκαιρίες διασκέδασης και ψυχαγωγίας προσφέρουν τον ακριβοθώρητο ελεύθερο χρόνο για αναστοχασμό. Έτσι, με οδηγό τον γητευτή του λόγου FernandoPessoa βουτήξτε άφοβα στις απέραντες θάλασσες της διανόησης!   Παναγιώτης Κάπος 

Ursula K. Le Guin – Ιστορίες από τη Γαιοθάλασσα, Εκδότης Τρίτων. Ίσως το πιο γνωστό και αγαπητό από τα έργα της Αμερικανίδας συγγραφέως, που ξεχωρίζει για την προσφορά της στο χώρο της λογοτεχνίας του φανταστικού. Με εναρκτήρια χρονολογία έκδοσης το 1968, ανήκει στα παλαιότερα και πιο αξιοσημείωτα δείγματα του είδους. Η Λε Γκουέν υφαίνει τον κόσμο της Γαιοθάλασσας, μια νησιωτική ήπειρο με κατοίκους διαφόρων φυλών, έκαστη με τα δικά της ήθη, τις δικές της βιοθεωρίες. Στον κόσμο αυτό η μαγεία αποτελεί συστατικό στοιχείο. Έξι διηγήματα αφηγούνται έξι ιστορίες. Οι πρωταγωνιστές έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει σε διαφορετικά τμήματα της ηπείρου, οι εμπειρίες και οι στόχοι τους μοιάζουν το ίδιο μακρινοί. Κι όμως η μοίρα τούς οδηγεί σε απρόσμενα μονοπάτια. Μια αόρατη κλωστή διαπερνά τις ζωές τους και μέλλει να τις ενώσει για πάντα. Ο βαθύς αλλά λιτός λυρισμός, το ανεπιτήδευτο των συμβολισμών με τον οποίο τοποθετούνται τα θεμέλια αυτού του κόσμου καθιστούν την  Γαιοθάλασσα ένα αριστούργημα των νοημάτων, ανορθώνουν ένα σύμπαν μαγικό και συνάμα πραγματικό, με απλούς ανθρώπους που μάχονται με προσωπικούς δαίμονες, σε να ταξίδι αέναης αναζήτησης, για να έρθουν εν τέλει αντιμέτωποι με το μεγάλο νόσημα της εποχής τους.   Νίνα Κεσίδου

‘’ σπάνιες γαίες’’ Σώτη Τριανταφύλλου, εκδ. Πατάκης “ …Τον Ιούνιο του 1938, όταν ήμουν έντεκα χρονών συνέλαβαν τον πατέρα κι από τότε δεν τον ξαναείδαμε: ακούσαμε συγκεχυμένες φήμες’ τον κατηγορούσαν ότι είχε παντρευτεί μια απόγονο της μεγάλης δούκισσας Άννας Λεοπόλντοβα-τη μάνα μας-κι ότι διαμαρτυρόταν επειδή το Κόμμα δεν τον επιβράβευσε για την παραγωγικότητά του. Κάποιος τον είχε καταγγείλει, είπαν, επειδή είχε πει ότι στον εμφύλιο έγιναν αγριότητες «κι απ’ τις δυο πλευρές». (…) Η μάνα μας δεν ήταν απόγονος της μεγάλης δούκισσας, δεν μπορούσε όμως να το αποδείξει-είχε το ίδιο όνομα, ένα όνομα συνηθισμένο στη Λαπωνία. Όσο για το βραβείο, πράγματι ο πατέρας το επιζητούσε: ζήλευε τη δόξα του Αλεξέι Σταχάνωφ που είχε απλωθεί σ ολόκληρη τη χώρα. Εξάλλου, υπήρχαν μέρες που ξεπερνούσε το δεκαπλάσιο της νόρμας’ το ρεκόρ του ήταν δεκατέσσερις φορές η νόρμα του χαλκωρύχου. Τον συνέλαβαν μέσα στη νύχτα δυο ασφαλίτες που κρατούσαν φανάρια: ήρθαν και τον πήραν δυο μαύρα αυτοκίνητα.’’ Ο Πραβιέν Σεργκέγεβιτς Μακάρεφ γεννήθηκε στο Μουρμάνσκ, στη βορειοδυτική Ρωσία, δέκα χρόνια μετά την επανάσταση των μπολσεβίκων, σπούδασε εδαφολογία στο Λένινγκραντ, ερωτεύτηκε μια ακροβάτισσα και διέπραξε ένα έγκλημα. Ήταν ένας απλός άνθρωπος όταν στην χώρα του λάμβαναν χώρα τρομερά γεγονότα. Ύστερα ο Πραβιέν έγινε κλόουν. Με τη στολή του κλόουν έψαχνε σπάνιες γαίες σε ολόκληρη την Σοβιετική Ένωση. Στο μεταξύ γνώρισε τον Στάλιν, καθώς και έναν Άγγλο κατάσκοπο. Αυτό βιβλίο είναι τα απομνημονεύματά του. Ένα ακόμα εξαιρετικό βιβλίο, της Σώτης Τριανταφύλλου. Ζέφη Κόλια

Αναμφίβολα υπάρχουν τόσες πολλές προτάσεις εκεί έξω για τα βιβλία που μπορούν να συμπεριληφθούν στις φετινές καλοκαιρινές μας αναγνώσεις. Με τη σειρά μου θα πρότεινα έναν ευρύτατα γνωστό συγγραφέα με ένα όχι και τόσο γνωστό -ίσως- βιβλίο του. Μιλώ για το Μεγάλο Συναξάρι του Μ. Καραγάτση. Πρόκειται για μια συλλογή διηγημάτων του μεγάλου μυθιστοριογράφου, που αποδεικνύει περίτρανα την συγγραφική του δεινότητα και εκτός της μεγάλης φόρμας του μυθιστορήματος. Στο βιβλίο αυτό ο αναγνώστης θα έρθει και πάλι σε επαφή με  τις μεγάλες αρετές του Καραγάτση και θα θαυμάσει για άλλη μια φορά την ικανότητά του να αφηγείται απλά, προκαλώντας συγχρόνως εύστοχους προβληματισμούς με το καίριο και συχνά ειρωνικό του ύφος. Εξάλλου ο Καραγάτσης είναι πάντα επίκαιρος και ταιριάζει σε κάθε εποχή. Και ίσως το εν λόγω βιβλίο αποτελέσει το ερέθισμα για να συναντήσει το αναγνωστικό κοινό και τις υπόλοιπες συλλογές διηγημάτων του. Παναγιώτα Κουτελίδα

Μίλαν Κούντερα «Η γιορτή της ασημαντότητας», Εκδόσεις Εστία, επειδή «Η ασημαντότητα είναι η ουσία της ύπαρξης» κατά τον Κούντερα και «βρίσκεταιπαντού». Ο Κούντερα επιστρέφει πέντε χρόνια μετά το βιβλίο του «Συνάντηση» για να μιλήσει για την τέχνη και την πολιτική, για την Ιστορία και τον έρωτα, για τον αισθησιασμό και την ομορφιά, για την ελαφρότητα του λόγου και την αναπόληση της ζωής, μέσα από τη συνομιλία τεσσάρων φίλων. Μια συνομιλία που γίνεται η αφορμή για ένα στοχαστικό μυθιστόρημα, με τον συγγραφέα να αρπάζει την ευκαιρία για να αποδείξει την ασημαντότητα του ρεαλισμού στη σύγχρονη πραγματικότητα και να καταθέτει, με χιούμορ ένα κείμενο δοκιμιακού χαρακτήρα. Με απώτερο σκοπό να εξοικειώσει με την ουσία της ύπαρξης που δεν είναι άλλη από την ασημαντότητα της ζωής ο Κούντερα στα 85 του χρόνια εξακολουθεί να παραμένει σπουδαίος και πνευματικά διαυγής και κάθε γειτνίαση με τον αφηγηματικό του λόγο αφοπλιστικά συναρπαστική. Τέσυ Μπάιλα

Γιούντιν, Γιώργος Ρωμανός, Εκδόσεις Άγκυρα.  Το βιβλίο του Γιώργου Ρωμανού Γιούντιν φέρει ήδη από τον τίτλο του το στίγμα της πικρής γεύσης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στα στόματα χιλιάδων Εβραίων. Άλλοι από αυτούς, βίωσαν τις βάναυσες μεθόδους του Ναζισμού για την «τελική λύση» του εβραϊκού θέματος κι άλλοι ήρθαν απέναντι στο αφηγημένο φορτίο (ψυχολογικό πλέον) των διωγμών. Με τις μυθιστορηματικές συμβάσεις (πολλαπλά κι εναλλασσόμενα αφηγηματικά επίπεδα, αναχρονισμούς κ.ά.), ερχόμαστε απέναντι στην καθαρή ιστορική εμπειρία. «Κάτι σαν μυθιστόρημα με παρένθετα ντοκουμέντα, φωτογραφίες, έγγραφα» (σελ.21), όπως θα διαβάσουμε αυτό-αναφορικά στις σελίδες του. Ο τίτλος, σύμβολο χαραγμένο στις μνήμες των πρωταγωνιστών, θ’ αποτελέσει το μοναδικό ταυτοτικό στοιχείο των ηρώων μέχρι τέλους, με το εξαγωνικό Άστρο του Δαυίδ να στιγματίζει, όχι μόνο τον πραγματικό, αλλά και το ψυχικό τους κόσμο.Πολλαπλά τα αφηγηματικά επίπεδα, σε παραπληρωματική σχέση, κάτι σαν κολλάζ διηγήσεων, με κοινούς παρονομαστές, με κύριο την πρωτοπρόσωπη αφήγηση της Αντζέλ Μπεφόρ, της οποίας τις μνημονικές καταθέσεις, φαινομενικά, θα διαβάσουμε.  Ο φακός της αφήγησης βρίσκεται σ’ αρχικό στάδιο, στραμμένος στη Βίλα Πλανσέ, γύρω από την οποία η ζωή των ηρώων διαγράφει κύκλους και καθίσταται ένα κιβώριο μνήμης. Εκεί μάλιστα, είναι που γυρίζει κι ο Ελιάν την ταινία του, αφού, μετά την πώλησή του, το κτίριο χρησιμοποιήθηκε ως «Κέντρο Ταινιών Μικρού Μήκους». Η Θεσσαλονίκη θ’ αποτελέσει το φόντο των εξιστορήσεων, μια Θεσσαλονίκη άχρονη, κινούμενη μεταξύ του βυζαντινού της περιβάλλοντος και παρελθόντος (στο οποίο θα εισαχθούμε απ’ την οπτική της Εβραίας αφηγήτριας, κάτι ιδιαίτερα ενδιαφέρον) και της πορείας της στον 20^ο αιώνα. Νιώθεις τη Θεσσαλονίκη σαν ένα ζωντανό οργανισμό, που υπόκειται στη φθορά του χρόνου και της ιστορίας· έτσι, το βιβλίο γίνεται μια χρονογραφία, με παραλλήλους την πορεία των Μπεφόρ και της Θεσσαλονίκης, που ωριμάζουν και απομαγεύονται. Η επιλογή της πόλης συνδέεται άρρηκτα με το επαναλαμβανόμενο μοτίβο πόλη/άνθρωπος/λεωφορείο-καράβι, μοτίβο αεικινησίας, ταυτόσημο με το ψυχισμό των ηρώων.Όταν ο ίδιος φακός απομακρύνεται απ’ την ασφάλεια που του παρέχει αυτή η αισθητική της ιθαγένειας, είναι για ν’ ακολουθήσει την πορεία της Λέα (και σε δεύτερο αντίστοιχο επίπεδο του Αλέξανδρου) από το στρατόπεδο του Άουσβιτς σ’ αυτό του Μπέργκεν-Μπέλσεν.Ένα υπέροχο βιβλίο, μια συναρπαστική αφήγηση. Μάριος – Κυπαρίσσης Μώρος

Η λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων, Jean-MichelGuenassia , εκδόσεις Πόλις. Αν και δεν έχω βιβλία καλοκαιριού, το διάλεξα καλοκαίρι κι έγινε ένα από τα αγαπημένα μου. Μυθιστόρημα (ογκώδες) που διαβάζεται γρήγορα κι ευχάριστα. Το 1959, ένας έφηβος που βαριέται απίστευτα το σχολείο αλλά είναι λάτρης της λογοτεχνίας, του ροκ- εν- ρολ και της φωτογραφίας, γνωρίζει μια παρέα από πολιτικούς πρόσγυγες κομμουνιστικών χωρών που θα αλλάξει για πάντα τη ζωή του. Μέσα από το έργο του Γκενασιά μαθαίνουμε για το Παρίσι του ΄60, γινόμαστε πάλι έφηβοι -με ό,τι αυτό συνεπάγεται- και συμμεριζόμαστε συναισθήματα κι επιλογές ανθρώπων που παραμένουν… αθεράπευτα αισιόδοξοι. Ιωάννα Ντέντε 

«Το μίσος» Βαγγέλης Γιαννίσης, Εκδόσεις Διόπτρα. Μια φορά κι έναν καιρό ο Βαγγέλης ταξιδεύοντας με το τρένο από το Έρεμπρο στη Στοκχολμη συνάντησε τον επιθεωρητη Οικονομίδη. Κι έτσι γεννήθηκε «Το μίσος». Πρόκειται για το πρώτο βιβλίο του Βαγγέλη Γιαννίση, που δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα τα σκανδιναβικά αστυνομικά που κάνουν θραύση παγκοσμίως. Σ’ αυτό το βιβλίο ο σύγγραφέας παρουσιάζει το σύγχρονό πρόβλημα του ρατσισμού και της ξενοφοβίας που μαστίζει την Ευρώπη. Μέσα από μια σειρά δολοφονιών που ως εμφανες κίνητρο έχουν το φυλετικό μίσος αναδύεται η ψυχοσύνθεση ενός μέλους μιας ακροδεξιάς οργάνωσης αλλά και η πολιτική και κοινωνική ευθύνη. . ενδιαφέρον ακόμα παρουσιάζει η ανάλυση της διαφοράς σκέψεων αστυνομικού σώματος και δράστη. Η πολυεπιπεδη πλοκή και οι χαρακτήρες κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι την τελευταία σελίδα. Ένας επιθεωρήτης που προσπαθεί να ισοροπήσει στα τόσα προβλήματα, ένας διεφθαρμένος αστυνομικός που βιώνει το πιο τρομακτικό δίλλημα, ένας ψυχίατρος που αυτοκαλείται να βοηθήσει και ζει ο ίδιος τη δική του περιθοριοποιήση είναι κάποια από τα κεντρικά πρόσωπα. Και η πρωτοτυπία της υπόθεσης κρύβεται στο πώς μια σειρά δολοφονιών συνδέεται με ένα έγκλημα στα τέλη του 19ου αιώνα. Γιατί να το διαβάσετε; Είναι ένα πολύ καλά δεμένο βιβλίο που αλλάζει σκηνές σαν να παρακολουθείς ταινία στον κινηματογράφο. Είναι εκπληκτική η αλλαγή οπτικής γωνίας ώστε κάθε φορά ο ήρωας να μιλά από τη μεριά του δολοφόνου. Και τέλος περιγράφει με έναν ψυχαγωγικό μέσο ένα από τα πιο σύγχρονα προβλήματα της σημερινής κοινωνίας.  Γιώργος Πανόπουλος

Αύγουστος Κορτώ, Αυτοκτονώντας ασύστολα, Εκδόσεις Καστανιώτης. Μπορεί φέτος ο Κορτώ να μας μαύρισε την καρδιά με το Βιβλίο της Κατερίνας, αλλά επειδή είναι δαιμόνιος τόσο με την οδύνη όσο και με το γέλιο προτείνω να ξαναθυμηθούμε το ξεκαρδιστικό Αυτοκτονώντας ασύστολα. Γραμμένο με πολύ κέφι και με τον σαρωτικό σαρκασμό του Κορτώ, το μυθιστόρημα παρακολουθεί μια σαραντάρα εν εξάλλω να αναζητεί λυσσαλέα την ευτυχία, διεκδικώντας την από τους άλλους με τους πιο απίθανους τρόπους. Φυσικά η ζωή έχει εντελώς αντίθετη άποψη και έτσι η Ρόζα Βλάχου, όνομα και πράμα, εκβιάζει τη μεταστροφή της σκηνοθετώντας δραματικές αποχωρήσεις από τον κόσμο ετούτο, μεριμνώντας παράλληλα για την ασφάλεια των εξακολουθητικών της αυτοχειριών, από τις οποίες συνέρχεται κάπως στραπατσαρισμένη, διόλου όμως νεκρή. Διότι το θέμα δεν είναι να πεθάνει, αλλά να σωθεί. Μαύρη κωμωδία, ευφυής παρωδία της ροζ λογοτεχνίας και σπαρταριστό γελοιογράφημα των δεινών του έρωτος, το μυθιστόρημα του Κορτώ ευφραίνει μέχρι δακρύων.  Λίνα Πανταλέων

«Τα αλαμπουρνέζικα ή η γλώσσα των σημερινών κουλτουριάρηδων» Ντίνος Χριστιανόπουλος,  Εκδόσεις Μπιλιέτο Σίγουρα, δεν είναι από τα βιβλία που επιστρέφουν στις αρχές του φθινοπώρου στο ράφι της βιβλιοθήκης φέροντας ίχνη άμμου, αντηλιακού και ένα χιλιοτσαλακωμένο σελιδοδείκτη, μιας και αποτελείται από μόλις σαράντα σελίδες. Γιατί να το διαβάσετε τώρα; Γιατί αποτελεί μία ιδανική από πολλές απόψεις γέφυρα, για το πέρασμα από τα «βαριά» του χειμώνα στα πιο «ελαφριά» που προτιμούμε το καλοκαίρι, όταν η παραμονή σε κλειστούς χώρους και η μεγάλη συγκέντρωση στις παραλίες-κηρήθρες καθίσταται αδύνατη έως ανέφικτη. Μέσα από την παράθεση παραδειγμάτων-παραθεμάτων και την ανάλυσή-σχολιασμό τους, ο Ντίνος Χριστιανόπουλος μπαίνει στη θέση των αναγνωστών που έχουν πολλάκις αναρωτηθεί: «Μα τι συγγραφέας, τι λέξεις! Αλλά, τι θέλει να πει εδώ; Μάλλον δεν είμαι αρκετά έξυπνη/ος για να το καταλάβω.», επισημαίνοντας με το δικό του τρόπο ότι μερικά από αυτά που δεν καταλαβαίνουμε, δικαίως δεν τα καταλαβαίνουμε, επειδή ούτε ο συγγραφέας τους μπορεί να τα καταλάβει, μιας και ο ίδιος καλύπτει με βαρύγδουπες λέξεις και σύνθετες – χωρίς λόγο – συντάξεις την ανικανότητά του να πει κάτι μεστό, άρτιο. «Σοφόν το σαφές» δεν έλεγαν και οι παλιοί; Αγλαΐα Παντελάκη

Η ζωή η ίδια» Πάκο Ιγκνάσιο Τάιμπο ΙΙ   « Εκδόσεις Άγρα. Στη φανταστική πόλη Σάντα Άννα (που ίσως θα μπορούσε να βρίσκεται στο βόρειο Μεξικό) αναλαμβάνει ως αρχηγός της αστυνομίας ο «κόκκινος» Χοσέ Δανιέλ Φιέρρο. Μπορεί ένας συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων να αναλάβει την προστασία μιας πόλης από τους πληρωμένους δολοφόνους των τραστ και τους εμπόρους ναρκωτικών; Μια τρυφερή και άγρια μυθοπλασία από τον «θεμελιωτή του νοτιοαμερικάνικου νουαρ». Ελισάβετ Παπαλεξοπούλου

 «Σαν το λίγο το νερό», Σωτήρης Δημητρίου, Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα. Γιατί αντέχει πολλαπλές αναγνώσεις. Λέξη, λέξη, δουλεύει συνειδητά  για το στόχο της ανθρώπινης αποκαθήλωσης. Αν το αφήσεις να εισχωρήσει, ζεις την κάθαρση της αρχαίας τραγωδίας.  Η ματιά του Σωτήρη Δημητρίου αστράφτει, και σε στριμώχνει. Και το σημαντικότερο,  δεν αισχύνεται. Ένα εκπληκτικό βιβλίο.  Ντίνα Σαρακηνού

Η τριλογία της Νέας Υόρκης,  PaulAuster , Εκδόσεις Μεταίχμιο. Ο Πολ Όστερ είναι ένας πολύ ιδιαίτερος συγγραφέας. Γαλλοσπουδαγμένος, άρχισε την καριέερα του μεταφράζοντας ποίηση (Μαλλαρμέ) έζησε στο Παρίσι (οπού μάλιστα -πιτσιρικάς- γνώρισε και τον Μπέκετ).  Αργότερα, μετά από δεκάδες letter of rejections, ένας εκδοτικός οίκος εξέδωσε την -διαβόητη εκ των υστέρων- “Τριλογία της Νέας Υόρκης”, ένα βιβλίο για “μυστήρια που αφορούν μυστήρια” όπου η “μηχανή της πραγματικότητας” ξεχαρβαλώνεται μ’ έναν μοναδικό τρόπο μέσα από ρεαλιστικά στοιχεία αλλά και μετά-αφηγηματικές τεχνικές που ωστόσο δεν άπτονται απόλυτα του μεταμοντερνισμού. Τα βιβλία εκτόξευσαν τη φήμη του συγγραφέα, που συνεχίζει να γράφει υπέροχα μυθιστορήματα με σταθερούς ρυθμούς, πάντοτε στο χέρι, μη έχοντας καμιά σχέση με το δίκτυο η ακόμη και το e-mail. Η όποια μας επαφή (μια και είμαστε φίλοι) γίνεται μέσα απο τη γυναίκα του. Μια επίσης εξαιρετική συγγραφέα την Siri Hustvedt. Για όσους ήθελαν να ανακαλύψουν έναν συγγραφέα που θα ακολουθούν για χρόνια η “Τριλογία της Νέας Υόρκης” απο τις εκδόσεις Μεταίχμιο είναι η ιδανική εισαγωγή. Αλέξης Σταμάτης

Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι πιο καλοκαιρινό από τον “Ξένο” του Καμύ, Εκδόσεις Καστανιώτη. Ακόμα κι αν προβάλλει το παράλογο της ανθρώπινης μοίρας, είναι ντυμένο με το μεσογειακό σκηνικό ενός αήττητου ήλιου που ο Έλληνας αναγνώστης θα αναγνωρίσει αμέσως και θα ταυτιστεί μαζί του… Δημήτρης Στεφανάκης

«Μπαρακούντα», Χρήστος Τσιόλκας, Εκδόσεις Ωκεανίδα. Ο Χρήστος Τσιόλκας, είναι συγγραφέας Ελληνικής καταγωγής από την Αυστραλία. Το προηγούμενο βιβλίο του που είχα διαβάσει, το «Χαστούκι» ήταν ένα από εκείνα τα βιβλία που ξεχωρίζεις, τα κρατάς μέσα σου κι έχουν να σου πουν πράγματα σε πολλά επίπεδα. Το «Μπαρακούντα», ο νέος ήρωάς του ο Ντάνι Κέλι, ένα ανερχόμενη αστέρι της κολύμβησης καταρρέει και σταδιακά βυθίζεται στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Μια εκπληκτική ανατομία του αθλητισμού, της ομοφυλοφιλίας, της μετανάστευης, των φραγμάτων που βάζει η τάξη. Η κοινωνική καταγωγή. Ο Ντάνι γόνος εργατικής- μικροαστικής οικογένειας φοιτά –ελέω αθλητισμού- σε ένα αριστοκρατικό σχολείο. Για να επιβιώσει πρέπει να είναι ο καλύτερος, ο ταχύτερος… Δεν θα το αντέξει. Και οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Σίδνεϊ όπου κάποτε ονειρευόταν πως θα κατακτήσει μετάλλιο θα τον οδηγήσουν σε δρόμους που μοιάζει αν μην έχουν επιστροφή… Ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα…  Κώστας Στοφόρος

”Ψυχρό δέρμα”, Εκδόσεις BELL. Ένα εκπληκτικό βιβλίο του Ισπανού Άλμπερτ Σάντσεζ Πινιόλ, ο οποίος χτίζει μια απροσδόκητη ιστορία τρόμου και παραλογισμού, εξερευνώντας ταυτόχρονα την ανθρώπινη φύση. Δημήτρης Σωτάκης

Ισαάκ Μπάσεβις Σίνγκερ, «Ένας φίλος του Κάφκα και άλλες ιστορίες», Εκδόσεις Καστανιώτης. Στον τόμο «Ένας φίλος του Κάφκα και άλλες ιστορίες» ο Πολωνοεβραίος συγγραφέας Ισαάκ Μπάσεβις Σίνγκερ (βραβείο Νόμπελ 1978) παρουσιάζει μια σειρά από διηγήματα που διαδραματίζονται από το γκέτο της προπολεμικής Βαρσοβίας μέχρι την κοσμοπολίτικη Νέα Υόρκη και από τις στέπες της Αργεντινής μέχρι τα κιμπούτς του Τελ Αβίβ. Άνθρωποι και φαντάσματα, άγιοι και αμαρτωλοί, άγγελοι και δαίμονες, γκόλεμ και τελώνια, η αιώνια διαμάχη του Καλού με το Κακό, η αέναη σύγκρουση του παλιού με τον Νέο Κόσμο, δίνουν την αφορμή στον Σίνγκερ να θέσει μια σειρά από ιστορικά και φιλοσοφικά ερωτήματα: Είναι ο άνθρωπος κυρίαρχος της μοίρας του; Είναι η ανθρωπότητα η ίδια μετά το Ολοκαύτωμα; Είναι η ζωή και ο θάνατος μια κατηγορία της ανθρώπινης σκέψης; Με ύφος ανάλαφρο και ρέουσα λογοτεχνική γλώσσα (που διατηρείται αλώβητη και στη μετάφραση του Βασίλη Αμανατίδη) ο Σίνγκερ επιβεβαιώνει και σε αυτό το βιβλίο του τους λόγους για τους οποίους θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του 20ού αιώνα. Σωτήρης Τριβιζάς

“Το Αίμα νερό”. Χάρης Βλαβιανός, Εκδόσεις Πατάκη.  Σύντομα, κοφτά κεφάλαια σε μια αφήγησης ζωής. Το πρώτο πεζογράφημα του Χάρη Βλαβιανού. Μια βαθειά τολμηρή εξομολόγηση από έναν αυθεντικό ποιητή. Θανάσης Χειμωνάς 

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.