***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Δεν θα μπορούσα να ξεκινήσω αλλιώς παρά με ένα από τα πιο τρυφερά βιβλία που έχω διαβάσει τελευταία.
«Η κότα που ονειρευόταν να πετάξει» (εκδόσεις Διόπτρα) μας έρχεται από τη μακρινή Νότια Κορέα. Συγγραφέας της η Sun-Mi Hwang. Πρόκειται για βιβλίο που απευθύνεται τόσο σε παιδιά όσο και σε ενηλίκους. Είναι ένα μικρό κομψοτέχνημα, που μαγεύει -όπως και η εικονογράφηση της Kazuko Nomoto… Είναι η ιστορία μιας κότας της Μπουμπουκίτσας που η ζωή της προγραμματιζόταν να αρχίσει και να τελειώσει σε ένα μικρό κλουβί, σε ένα κοτέτσι, παράγοντας ασταμάτητα αβγά. Αβγά για κατανάλωση… Έλα όμως που η ίδια ήθελε την ελευθερία! Να ζήσει έξω, στα λιβάδια. Να κλωσήσει τα αβγά της. Να αποκτήσει κοτοπουλάκια… Το τίμημα της ελευθερίας μεγάλο. Ο κόσμος άγριος και αφιλόξενος. Και παντού καραδοκούσε ο Νυφίτσας. Θα βρει σύμμαχο έναν άλλο «διαφορετικό». Τον Πρασινοκεφαλοπάπια, που θα την σώσει. Θα σταθεί δίπλα της με τον τρόπο του. Η Μπουμπουκίτσα θα κλωσήσει ένα αβγό. Μόνο που από μέσα θα βγει ένα παπάκι. Θα ξαναζήσει την απόρριψη… Δεν θα πω τι γίνεται πιο κάτω. Μη χάσει η ιστορία και την αγωνία της. Τα μηνύματα που βιβλίου είναι πολλά και σημαντικά για τα παιδιά, αλλά και για μας τους ίδιους… Να μάχεσαι γι’ αυτό που πιστεύεις, να τολμάς να είσαι διαφορετικός, να αγαπάς… Προτείνω να το διαβάσετε στα παιδιά σας το βράδυ και να κουβεντιάστε μαζί τους. Είναι ένα βιβλίο –και καμιά φορά υπάρχουν βιβλία με αυτή τη μαγική ιδιότητα- που μπορεί να μας κάνει καλύτερους!
…αν η κοτούλα ονειρεύεται να πετάξει, «Έλα να πετάξουμε μαζί» μας προσκαλεί και η Κάτια Πινό στο όμορφο βιβλίο της (εκδόσεις Βεργίνα) που έχει τιμηθεί με τον έπαινο “Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου” από τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου. Ένα βιβλίο που καταφέρνει να φέρει το παραμύθι και να το ζωντανέψει σε μια δυσοίωνη πόλη. Ήρωάς του ο Τζαπάρ, ένα «παιδί των φαναριών» από το Αφγανιστάν, που έρχεται πρόσφυγας με τη μητέρα τους, αναζητώντας το «γλυκό ψωμί». Ονειρεύεται να σταματήσουν αν τρέχουν τα δάκρυα από τα μάτια της μητέρας του. Ονειρεύεται να μπορέσει να αποκτήσει ένα από τα όμορφα χρωματιστά βιβλία που βλέπει στη βιτρίνα ενός βιβλιοπωλείου. Θα έρθει αντιμέτωπος με την αδιαφορία και τη βία, όμως μια καινούργια φίλη που αψηφά τις «διαφορές» μεταξύ των ανθρώπων θα τον βοηθήσει να βγει σε έναν καινούργιο, φωτεινό κόσμο. Πιστεύω πως αξίζει να διαβαστεί και σε μικρά παιδιά, όχι μόνο ως μάθημα κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας για τα ίδια, αλλά και για τους ίδιους τους γονείς…
Για μεγαλύτερα παιδιά, αλλά και για ενηλίκους είναι η εξαιρετική «Μοναξιά των συνόρων» της Γλυκερίας Γκρέκου (εκδόσεις Ψυχογιός) με ηρωίδες μια συνταξιούχο δασκάλα και ένα κορίτσι από το Αφγανιστάν που βιώνουν δυο παράλληλες μοναξιές. Η μια στο ανήλιαγο υπόγειο και η άλλη στο παλιό δίπατο σπίτι της. Δυο πλάσματα που φοβούνται να κυκλοφορήσουν στο δρόμο, για διαφορετικούς λόγους το καθένα… Η συγγραφέας διαλέγει ένα δύσκολο θέμα και τοποθετεί την ιστορία της σε μια ακόμη πιο δύσκολη περιοχή: Στον Άγιο Παντελεήμονα. Τα όσα οδήγησαν στο αν σκάσει το «αβγό του φιδιού» είναι εκεί. Σε αυτό το εκρηκτικό κοκτέιλ που δημιουργεί η φτώχεια. Η δασκάλα από οικογένεια προσφύγων, μέσα από τις αμφιταλαντεύσεις της θα βρει τις ομοιότητες. Οι γέφυρες επικοινωνίας –σε πείσμα των καιρών θα στηθούν. Ένα ελπιδοφόρο και παιδαγωγικό μήνυμα που σε ένα βιβλίο που σε αγγίζει βαθιά. Πριν μιλήσετε ξανά για «ξένους» διαβάστε το κι αυτό μαζί με τα παιδιά σας.
Για την εκπληκτική δουλειά της Κατερίνας Τζαβάρα που ανακάλυψα πρόσφατα, ό,τι και να πω είναι λίγο. Τρέφοντας μεγάλη αγάπη για την ποίηση προσπαθώ πάντα να βρω τρόπους να τη μοιραστώ με τα παιδιά μου. Διαβάζω στίχους, βάζω να ακούσουμε τα CD όπου οι ίδιοι οι ποιητές απαγγέλουν τα ποιήματα τους, τους μιλάω γι’ αυτούς όποτε βρίσκω την κατάλληλη αφορμή. Δεν είναι και τόσο εύκολο! Και να που βρέθηκε στα χέρια μου η σειρά Μαγικές Διαδρομές στην Τέχνη των εκδόσεων Διάπλους. Ποιητές όπως ο Ρίτσος, ο Ελύτης, ο Σεφέρης, ο Παλαμάς και Δροσίνης, αλλά και μεγάλοι Έλληνες ζωγράφοι (Θεόφιλος, Βασιλείου κ.α) παρουσιάζονται σε αυτά τα μαγικά βιβλία μέσα από μικρά παραμύθια και συνοδεύονται από πλούσιο εκπαιδευτικό υλικό. Θα μπορούσα να τα χαρακτηρίσω ως τους Χάρτες που μας οδηγούν να ανακαλύψουμε τους θησαυρούς της ποίησης. Ακόμη κι όσοι από εμάς τους γονείς δεν είμαστε εξοικειωμένοι. Μια δουλειά που κρύβει ψυχή, μεράκι και γνώση. Μακάρι να ήταν κάπως έτσι και τα βιβλία του σχολείου . Ίσως να γινόταν ο κόσμος μας ομορφότερος…
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
