***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Η φετινή Έκθεση Βιβλίου στη Θεσσαλονίκη δεν είχε καθόλου κόσμο.
Αυτή είναι η πρώτη θλιβερή διαπίστωση που πρέπει κανείς να επισημάνει. Θυμάμαι ότι τις προηγούμενες χρονιές- αν και πάντοτε υπήρχαν γκρίνιες για τον αριθμό των επισκεπτών-η ατμόσφαιρα στην Έκθεση ήταν σαφώς πιο ευχάριστη, σε όλους τους διαδρόμους πετύχαινες φίλους συγγραφείς, εκδότες, πολλούς δημοσιογράφους και βέβαια μεγαλύτερο πλήθος κόσμου να ξεχύνεται στα διάφορα περίπτερα. Φέτος δεν έγινε τίποτα απ’ όλα αυτά. Ακόμα και το Σάββατο το απόγευμα, όταν θα περίμενε κανείς να ανάψουν λίγο τα αίματα, η κατάσταση παρέμεινε σχεδόν τραγική. Κάτι έγινε την Κυριακή το πρωί, αλλά αυτό δεν σώζει, βέβαια, τη γενική τραγική εικόνα. Και πώς να μην είναι τραγική, αφού κανείς δε στηρίζει το βιβλίο σε αυτή την αστεία χώρα, που η κυβέρνηση είχε την έξυπνη ιδέα να διαλύσει το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, συρρικνώνοντας κι άλλο την ήδη δύσκολη θέση του, την εποχή που οι στήλες για τη λογοτεχνία στις εφημερίδες έχουν σχεδόν εξαφανιστεί, που τα λογοτεχνικά βραβεία έπαψαν να δίνονται, που κανείς δε ρωτάει τη γνώμη των συγγραφέων για όσα συμβαίνουν.
Τέλος πάντων…η Θεσσαλονίκη είναι ένας τόπος, πάντως, που ευνοεί μια τέτοια Έκθεση. Μια λαμπερή πόλη, γεμάτη ζωή και αρώματα, πολλούς καλλιτέχνες και λιγότερο άγχος από την Αθήνα. Αλλά πάλι, στο θέμα της οργάνωσης, το επίπεδο μας είναι για γέλια. Καμία αφίσα φέτος για την Έκθεση, την ίδια εποχή πραγματοποιείται και μια μικρή παράλληλη Έκθεση στην παραλία, γεγονός απαράδεκτο, λες και γίνεται για να σαμποταριστεί η επίσημη, επίσης η πόλη έχει γεμίσει παζάρια με βιβλία που κοστίζουν δύο ευρώ, όταν λοιπόν κανείς θελήσει να κάνει μια βόλτα από την Έκθεση και ένα βιβλίο κάνει δώδεκα ευρώ, έχει την εντύπωση ότι τον κλέβουν. Αυτό φανερώνει, δίχως άλλο, την προφανή έλλειψη συντονισμού. Και επειδή είναι μέρες εκλογών, να προσθέσω ότι κανείς πολιτικός δεν πάτησε το πόδι του στην Έκθεση, έστω «επίτηδες», για να τραβήξει και μερικούς δημοσιογράφους μαζί του, να υποστηρίξει κάπως αυτή την προσπάθεια. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει πολλά να αλλάξουν, αφού αν συνεχίσει να διεξάγεται κάτω από αυτές τις συνθήκες, δεν αξίζει πραγματικά τον κόπο.
Θα ήθελα να κλείσω με κάτι ευχάριστο. Αν και όπως περιέγραψα, το έδαφος δεν ήταν ιδιαίτερα εύφορο, συνάντησα ωστόσο πολλούς φίλους, συγγραφείς, κριτικούς, δημοσιογράφους, οι οποίοι σαν μικρά παιδιά, με φανερό τον ρομαντισμό και την επιθυμία πάνω τους, με έκαναν να πιστέψω ότι η αγάπη για τη λογοτεχνία και τη δημιουργία μιας, κατά κάποιο τρόπο, λογοτεχνικής κοινότητας, στο τέλος θα θριαμβεύσουν και θα επαναφέρουν το θεσμό του Βιβλίου εκεί που του αξίζει.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
