Πως «γεννιέται» ένας συγγραφέας; Από ποια στιγμή της ζωής του, της συγγραφικής του πορείας μπορεί με σιγουριά να πει «Ναι, είμαι συγγραφέας»; Σήμερα, θα σας μιλήσω εκ προσωπικής πείρας…
Καλοκαίρι του ’98. Μια από τις δυσκολότερες εποχές της ζωής μου. Τα φοιτητικά μου χρόνια στο Στρασβούργο (εννέα τον αριθμό) έχουν πλέον αποτελέσει παρελθόν μέσα σε μια ατμόσφαιρα παρακμής η οποία προέκυψε από μια –αρκετά πρόσφατη- τρομακτική ερωτική απογοήτευση. Είμαι πια 27 χρονών και δεν ξέρω καθόλου που βρίσκομαι. Ετοιμάζομαι για ένα μεταπτυχιακό δημοσιογραφίας στο Λονδίνο αλλά γνωρίζω πολύ καλά πως είμαι αρκετά μεγάλος για φοιτητής.
Είμαι συγγραφέας; Έχω γράψει ένα διήγημα,το «Άλλοθι», το οποίο δημοσιεύτηκε ένα χρόνο πριν στα «Νέα» και έτυχε καλής υποδοχής (όσο «καλής υποδοχής» μπορεί να τύχει ένα διήγημα μόνο του…). Έχω σκαρώσει ένα ακόμη-την «Επιστροφή» η οποία θα μπει κι αυτή στα «Νέα» ενώ, τον τελευταίο καιρό δουλεύω ένα τρίτο διήγημα, άτιτλο ακόμα με πρωταγωνιστή ένα νεαρό που είναι ερωτευμένος με μια ηθοποιό αλλά παντρεύεται μια άλλη…
Όχι. Τρία διηγήματα δεν σε κάνουν συγγραφέα.
Βρίσκομαι στην μόνιμη τοποθεσία-φετίχ των διακοπών μου, τις Λιβανάτες. Κάθομαι στη βεράντα και γράφω το διήγημα. Μου’ρχονται συνεχώς ιδέες και ξαφνικά παρουσιάζεται ένα πρόβλημα: Το διήγημα θα βγει μεγάλο. Θα ξεπεράσει κατά πολύ τις 1600 λέξεις που ζητούν τα Νέα. Κοιτάζω τη θάλασσα. Είναι αργά. Έχει ησυχία. Σκέφτομαι κάτι…
Άφησα το διήγημά μου να «μεγαλώσει». Έβαλα όλες τις ιδέες μου μέσα. Οι ήρωές του αυξήθηκαν. Το διήγημα έπαψε να είναι διήγημα.
Ο «Ραμόν» -το πρώτο μου μυθιστόρημα- κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 1998. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς είχε γεννηθεί ο συγγραφέας Θανάσης Χειμωνάς.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
