Please enable JavaScript to view the comments powered by Disqus.

 


dimitris_sotakis_literature_0

Φωτογραφία/ Βάσω Μαραγκουδάκη

Με αφορμή την έκδοση του τελευταίου του βιβλίου «Η ιστορία ενός Σούπερ Μάρκετ», από τις εκδόσεις Κέδρος, ο Δημήτρης Σωτάκης φωτογραφήθηκε για το Literature.gr, και απάντησε με τον δικό του μοναδικό τρόπο στις ερωτήσεις μας.

Εξάλλου, είναι όντως μοναδικό το σύμπαν του Δημήτρη Σωτάκη. Αν και μας είναι γνώριμο δεν είναι οριοθετημένο. Σε κάθε βιβλίο του μας αποκαλύπτει και από μία νέα γωνιά του, μια λογοτεχνική αστροδίνη μας παίρνει από το χέρι απαλά για μια βόλτα στις συγγραφικές εξαπατήσεις που τόσο χρειαζόμαστε, καμιά φορά σε επισφαλείς συνθήκες στις οποίες χάνουμε τον προσανατολισμό μας – για αυτό μας αποκαλύπτει όσα μπορεί, από τον απίθανο κόσμο του στην κεντρική φωτογραφία.

Ο Δημήτρης Σωτάκης εισήλθε στην μεγάλη φόρμα του μυθιστορήματος από νεαρή ηλικία, έχοντας γράψει μέχρι τώρα 10 βιβλία. Πολυμεταφρασμένος ήδη και βραβευμένος συγγραφέας δηλώνει ότι θέλει «να καταδείξει τη θέση του ανθρώπου μέσα στο ασφυκτικό προσωπικό του σύμπαν, την διαρκή πάλη του με τη μοναχικότητα της ύπαρξης, τις εμμονές του, τη λαχτάρα για ευτυχία και έρωτα.» Ποτέ δεν θα τελειώσουν οι ερωτήσεις μας για τον Δημήτρη Σωτάκη, μπορεί να διαφαίνεται στα έργα του ότι μιλά για τον εαυτό του, αλλά όλοι ξέρουμε την αλήθεια. Μιλάει για εμάς.

Ντίνα Σαρακηνού, Ιούλιος 2016 

separator

Μετά από περίπου δεκαπέντε χρόνια συγγραφικής διαδρομής, έχετε πλέον χαρακτηριστεί ως συγγραφέας του «φανταστικού». Αποδέχεστε αυτόν τον λογοτεχνικό «ρόλο»;

Θα έλεγα πως ναι. Είναι άλλωστε ένας τιμητικός τίτλος, υπό την έννοια ότι εκπροσωπώ ένα είδος που δεν ευδοκιμεί ιδιαίτερα στη χώρα μας. Όταν οι αναγνώστες και ο Τύπος έχουν ξεχωρίσει το στίγμα σου ως συγγραφέα, δεν μπορεί παρά να μην είσαι ενθουσιασμένος με αυτό το γεγονός. Ωστόσο, πρέπει να πω εδώ, ότι βρίσκομαι σε μια μεταβατική λογοτεχνική περίοδο, κάνοντας, θα έλεγα, μια υφολογική στροφή, αφού το μυθιστόρημα που ξεκινάω αυτή την περίοδο, απέχει από τις προηγούμενες δουλειές μου, είναι ουσιαστικά ένα τέλος εποχής για μένα, με το τελευταίο βιβλίο μου έκλεισε ένας κύκλος και αναζητώ τώρα νέους διανοητικούς χώρους. Ανυπομονώ και εγώ ο ίδιος γι αυτό.

dimitris_sotakis_literature_1

Φωτογραφία/ Βάσω Μαραγκουδάκη

Το τελευταίο σας βιβλίο «Η Ιστορία ενός Σούπερ Μάρκετ» περιγράφει τη ζωή ενός ναυαγού σε ένα ερημονήσι. Πόσο εύκολο σας είναι να γράψετε για μια μοναχική ζωή;

Τολμώ να πω ότι είναι εύκολο. Πάντα οι ήρωες μου υποφέρουν από μια πραγματική, αλλά κυρίως εσωτερική μοναξιά, με την οποία αναμετρώνται καθ’ όλη τη διάρκεια του κειμένου. Οι εσωτερικοί μονόλογοι, ένας ψυχισμός που ολοένα χτίζεται με βασικό άξονα την απελπισία και το κυνήγι της ευτυχίας, έχουν ως σημείο αναφοράς την μοναξιά, συνεπώς ο τρόπος που γράφω είναι, θα έλεγα, συνυφασμένος με αυτές τις ιδιότητες. Μπορώ να διαχειριστώ πολύ πιο άνετα μια μοναχική ζωή, παρά να περιγράψω μια ανθρώπινη κοινότητα, δίνοντας ισόποσο βάρος σε όλους τους ήρωες του βιβλίου.

Τι έχει αλλάξει όλα αυτά τα χρόνια σε σχέση με την εικόνα που έχετε συνολικά για τη λογοτεχνία, αλλά και με τον δικό σας τρόπο γραφής;

Έχουν αλλάξει πολλά, σε σχέση με το ύφος, τη γλώσσα, τον τρόπο που αναπτύσσω ένα μυθιστόρημα, όμως η πρόθεση παραμένει η ίδια. Να καταδείξω τη θέση του ανθρώπου μέσα στο ασφυκτικό προσωπικό του σύμπαν, την διαρκή πάλη του με τη μοναχικότητα της ύπαρξης, τις εμμονές του, τη λαχτάρα για ευτυχία και έρωτα. Αυτά τα στοιχεία παραμένουν αναλλοίωτα, όμως πράγματι οι τεχνικές παράμετροι, η χρήση της γλώσσας, γενικά οι μέθοδοι με τις οποίες απλώνω το κείμενο, έχουν διαφοροποιηθεί πολύ, κι αυτό δεν είναι λεπτομέρεια.

dimitris_sotakis_literature_2

Φωτογραφία/ Βάσω Μαραγκουδάκη

Ζείτε στην Αθήνα. Κατά πόσο σας εμπνέει η πόλη, θεωρείτε ότι το γεωγραφικό μήκος και πλάτος όπου ζει ένας συγγραφέας, επηρεάζει το έργο του;

Όσο κι αν έχω την πρόθεση να αποστασιοποιηθώ από την πραγματικότητα, δηλαδή από την προσωπική μου γεωγραφία,  ή από οτιδήποτε «αληθινό» με περικυκλώνει, αυτό τελικά είναι ανέφικτο. Αν και φαινομενικά δε με αφορά η καθημερινότητα όπως εξελίσσεται, κι όμως, μόνο και μόνο το γεγονός ότι ζω σε μια συγκεκριμένη πόλη, με καθορίζει. Η πόλη έχει ρυθμό, έχει τη δική της ταχύτητα, τους κανόνες που έχει δομηθεί, κι εγώ ως συγγραφέας, είμαι επιβιβασμένος σε αυτό το όχημα, όσο κι αν θέλω να είμαι εκτός. Με εμπνέει, λοιπόν, αν κι όχι τόσο συνειδητά, όμως σίγουρα υπάρχει μια ενδόμυχη επιρροή.

Το μυθιστόρημά σας «Το θαύμα της Αναπνοής» έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες (γαλλικά, ιταλικά, τουρκικά, σερβικά, κινεζικά κ.α.), πώς αισθάνεστε γι’ αυτό και ποια η θέση της ελληνικής λογοτεχνίας στο παγκόσμιο γίγνεσθαι σήμερα;

Δε θα μπορούσα να μην είμαι ευτυχής, για αυτό που συμβαίνει με τα βιβλία μου εκτός Ελλάδας. «Το θαύμα της αναπνοής» έχει διαγράψει μια μεγάλη πορεία ως τώρα και συνεχίζει το ταξίδι του, μιας και μέσα στο 2017 θα κυκλοφορήσει και σε άλλες χώρες. Είναι πολύ τιμητικό και σχεδόν μεταφυσικό το συναίσθημα να συναντάς αναγνώστες σου σε διαφορετικές χώρες του κόσμου, είναι πραγματικά απερίγραπτο το συναίσθημα. Η ελληνική λογοτεχνία σήμερα, σε παγκόσμιο επίπεδο, θα έλεγα ότι νοσεί, επειδή δυστυχώς τα βιβλία που μεταφράζονται είναι λίγα και τα περισσότερα δεν έχουν τύχη όταν βρίσκονται στην αγορά. Θα πρέπει να υπάρξει μια ορθότερη και ουσιαστικότερη στρατηγική από όλους μας, υπάρχουν καλοί Έλληνες συγγραφείς, τους οποίους πρέπει να γνωρίσουν οι ξένοι αναγνώστες.

dimitris_sotakis_literature_3

Φωτογραφία/ Βάσω Μαραγκουδάκη

Ποιο βιβλίο του δεν θα εξέδιδε ο Δημήτρης Σωτάκης αν ξεκινούσε από την αρχή ;

Η ερώτησή σας κρύβει μάλλον μια αιχμηρή απάντηση, θα έλεγα ότι θα τα εξέδιδα όλα από την αρχή ή δε θα εξέδιδα κανένα. Ο πρώτος συλλογισμός, η στήριξη, δηλαδή, όλων των βιβλίων έγκειται στο αποτέλεσμα του παρόντος, αν δεν είχα γράψει όλα αυτά τα βιβλία, ίσως δε θα ήμουν εδώ που είμαι σήμερα, δε θα είχα αυτούς τους πιστούς αναγνώστες, ούτε θα σκεφτόμουν το ίδιο συνολικά γύρω από τη λογοτεχνική διάσταση του εαυτού μου. Από την άλλη, αφού ένα μυθιστόρημα είναι ένα καλλιτεχνικό έργο που έχει πλέον ολοκληρωθεί και αυτό δεν μπορεί να αλλοιωθεί, τότε θα τα ακύρωνα όλα, έχοντας ανιχνεύσει πια τα «λάθη» εντός τους, συνεπώς θα τα ξαναέγραφα κάπως αλλιώς ή θα έγραφα άλλα στη θέση τους. Στην πραγματικότητα, η ερώτησή σας μοιάζει με έναν παράξενο λαβύρινθο, έναν φαύλο κύκλο σκέψεων και επαναπροσδιορισμού.

Έχετε πει πολλές φορές ότι δε σας αφορά η πραγματικότητα που ζείτε ως άντληση-έμπνευση για τη δουλειά σας, μπορεί όμως στ’ αλήθεια ένας συγγραφέας να ξεφύγει τελείως από την πραγματική του ζωή;

Όχι, δεν μπορεί. Η πραγματική ζωή είναι πάντοτε παρούσα, όσο κι αν θες να δραπετεύσεις από κοντά της. Πάντως, αυτό που μπορεί να κάνει ο συγγραφέας, είναι να αλλοιώσει τόσο πολύ την εν λόγω πραγματικότητα, ώστε στο τέλος, μέσα από το δικό του φακό, να τη βλέπει από μια τελείως διαφορετική οπτική γωνία, να στέκεται με έναν νέο τρόπο απέναντί της. Άλλωστε, δεν μπορείς να ξεφύγεις και πολύ από την πραγματικότητα, θα ήταν ένα πολύ επικίνδυνο εσωτερικό ταξίδι, χωρίς επιστροφή, η τέλεια απόδραση από την πραγματική ζωή οδηγεί μαθηματικά στην τρέλα, όμως η Τέχνη δεν είναι τρέλα, όσο κι αν την περιέχει.

dimitris_sotakis_literature_4

Φωτογραφία/ Βάσω Μαραγκουδάκη

Έχετε ανακοινώσει ότι «Το θαύμα της Αναπνοής» θα γίνει ταινία. Μιλήστε μας λίγο γι’ αυτό το καινούριο σας εγχείρημα.

Ένας νέος σκηνοθέτης, ο Λευτέρης Αναγνωστόπουλος, θα είναι ο άνθρωπος που θα μεταφέρει στην οθόνη το βιβλίο και βέβαια είμαι ενθουσιασμένος για όλο αυτό. Ακόμα βρισκόμαστε στην αρχή, όμως αγωνιώ για το αποτέλεσμα. Η κινηματογραφική εκδοχή ενός μυθιστορήματος ανοίγει νέους ορίζοντες, μιας που οπτικοποιεί μια ατμόσφαιρα που είχα στο κεφάλι μου κατά τη διάρκεια της συγγραφής του βιβλίου, γεγονός που κρύβει ένα μεγάλο μυστήριο.

Τι μπορούμε να περιμένουμε από τον κόσμο των βιβλίων στην Ελλάδα; Πώς θα μεγαλώσει το αναγνωστικό κοινό;

Μια σημαντική ερώτηση που δυστυχώς απαντιέται με πόνο. Οι Έλληνες έχουν αποδειχθεί κάκιστοι αναγνώστες, υπάρχουν άνθρωποι που δε διαβάζουν ούτε ένα βιβλίο σε όλη τους τη ζωή. Το βιβλίο πρέπει να μπαίνει στη ζωή μας από πολύ μικρή ηλικία, και να μπαίνει σωστά, με έναν τρόπο που να κάνει σαφές ότι η ανάγνωση είναι καταρχάς απόλαυση, μια σπάνια διανοητική εμπειρία. Δυστυχώς οι φίλοι του βιβλίου είναι λίγοι, το εκπαιδευτικό σύστημα μπάζει από παντού, η ανάγνωση δεν ενθαρρύνεται με κανένα τρόπο και κάποιοι φταίνε γι’ αυτό. Ευτυχώς υπάρχουν αρκετοί βιβλιοφάγοι που συντηρούν την αγορά σε ένα σχετικά ικανοποιητικό επίπεδο, κάτι είναι κι αυτό. Ας ελπίσουμε κάτι καλύτερο για το μέλλον.

dimitris_sotakis_literature_5

Φωτογραφία/ Βάσω Μαραγκουδάκη

***Η φωτογράφηση έλαβε χώρα στην Μαρίνα Φλοίσβου και στον όμορφο πεζόδρομο Διονυσίου Αρεοπαγίτου προσκείμενο στη νότια πλαγιά της Ακρόπολης***

Dimitris Sotakis

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
latestpopular