Η αρχή του δρόμου …, του Κώστα Στοφόρου

Σύνταξη: Newsroom

2 May 2014

***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Σήμερα δεν θα ξεκινήσω από βιβλίο, αλλά από ένα κόμικ. Και δεν θα σας το προτείνω απλώς. Θα σας προτρέψω να σπεύσετε να το προμηθευθείτε. Άλλωστε δεν κοστίζει –διανέμεται δωρεάν.

«Ήφαιστος: Η αρχή του δρόμου», είναι ο τίτλος του και συμπυκνώνει στη δημιουργία, στην αισθητική, στην προσέγγιση και στα μηνύματά του όλα όσα αγαπώ περισσότερο.

Πρόκειται για μια συλλογική δημιουργία της οποίας η πρωτοβουλία ανήκει στο Νομαρχιακό Αθλητικό Σωματείο ΑΜεΑ «Τυρταίος». Μέλη του σωματείου μαζί με με ανθρώπους από την άλλη μεριά του Αιγαίου, στην Αττάλεια της Τουρκίας συνέλαβαν την ιστορία που μεταφέρθηκε στο χαρτί από τον Γιώργο Σούφλα (σχέδια) και τη Δώρα Τσιλικοπούλου (επιμέλεια σεναρίου). Τον συντονισμό της δράσης είχαν ο Μιχάλης Νικόπουλος και η Μαριλένα Καραδήμα.

Στο πρώτο αυτό τεύχος –που ελπίζουμε να γίνει σειρά, γνωρίζουμε τον Ήφαιστο, φοιτητή Κοινωνιολογίας και αθλητή του Boccia (παραολυμπιακό άθλημα το οποίο απευθύνεται αποκλειστικά σε άτομα του χρησιμοποιούν αναπηρικό καροτσάκι)

Ο Ήφαιστος που κινείται με αναπηρικό καροτσάκι ζει την καθημερινότητα με τα προβλήματά της –από τον τρόπο που θα καταφέρει να βρεθεί στο Πανεπιστήμιο μέχρι την μεταφορά του στην αίθουσα διδασκαλίας, που δεν είναι προσβάσιμη αλλά παράλληλα μετέχει σε κινήσεις αλληλεγγύης και είναι εξαιρετικά δραστήριος.

Με την ομάδα του, τον «Τυρταίο» θα βρεθεί στην Αττάλεια της Τουρκάις για αγώνες κι εκεί θα συναντήσει το κορίτσι των ονείρων του: τη Γκιζέλ.

Με διασκεδαστικό τρόπο, με χιούμορ και ευαισθησία το κόμικ αυτό μας βοηθά αν αντιληφθούμε τη διαφορετικότητα, να γνωρίσουμε τα Άτομα με Αναπηρία που δυστυχώς στη χώρα μας είναι «αόρατα» καθώς δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν σχεδόν σε κανένα χώρο αυτόνομα. Το κόμικ αυτό αξίζει να διαβαστεί με προσοχή απ’ όλους μας.

Πέραν των άλλων μας δείχνει πως τα καλύτερα μαθήματα μπορούμε να τα κατανοήσουμε με το χαμόγελο…

Για περισσότερα μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του «Τυρταίου»: http://www.tyrtaiosamea.gr/

…Κι από τον Ήφαιστο στο Βυζάντιο: Το βιβλίο της Εύης Τσιτιρίδου –Χριστοφορίδου με τον τίτλο «Μια βόλτα στα βυζαντινά χρόνια» (Κέδρος) ανήκει στη σειρά «Με ξεναγό την ιστορία» απευθύνεται σε παιδιά 5-8 ετών, αλλά και στους μεγάλους –θα έλεγα εγώ- που αντιμετωπίζουν κάπως… περίεργα την εποχή του Βυζαντίου, θύματα του άθλιου τρόπου με τον οποίο διδάσκεται η ιστορία στο σχολείο. Η εικονογράφηση της Λέλας Στρούτση είναι εξαιρετική. Ομολογώ πως έμεινα να χαζεύω τις εικόνες της. Με σεβασμό στην παράδοση έχει δημιουργήσει ολοζώντανες ζωγραφιές. Οι ήρωες του βιβλίου είναι η Βάγια και ο Αστέρης αλλά και ο Γκάρι, ένας γάιδαρος που …πετάει και τους ταξιδεύει στο χρόνο. Η περιήγηση στη βυζαντινή καθημερινότητα είναι απολαυστική. Το βιβλίο συμπληρώνεται από εκπαιδευτικές δραστηριότητες.

Μελαγχολώ όταν βλέπω πόσοι ικανοί και δημιουργικοί άνθρωποι αγνοούνται και πως το υπουργείο που ονομάζεται Παιδείας προωθεί βιβλία κακόγουστα, κακογραμμένα και αντιπαιδαγωγικά. Ποιοι είναι όλοι αυτοί που τα εγκρίνουν; Σε ένα σχολείο που θα άξιζε το όνομα του με βιβλία σαν της κυρίας Τσιτιρίδου- Χριστοφορίδου θα διδασκόταν η ιστορία…

….Τώρα θα μου πείτε αυτό είναι το σχολείο και τα παιδιά πρέπει να πηγαίνουν –καλώς ή κακώς. Τι γίνεται όμως όταν το παιδιά αρνιέται; Τι γίνεται όταν φτάνουμε στην είσοδο του Νηπιαγωγείου κι εκείνο θέλει να μείνει με τη μαμά του; Αυτό συμβαίνει στην Εύη ή μάλλον στη μαμά της Εύης της ηρωίδας του «Μαμά μη φύγεις!» της Ντίκλα Κεϊντάρ (Ψυχογιός) σε εικονογράφηση της Τάμι Μπερενστάιν. Η μαμά αφού εξαντλεί κάθε επιχείρημα αποφασίζει να πάει κι αυτή στο σχολείο και να παίζει όλη μέρα κρυφτό με την κόρη της. Το αποτέλεσμα είναι στο τέλος η Εύη να μην μπορεί ούτε να φάει, ούτε να παίξει με τις φίλες της, ούτε …τίποτα! Από παντού ξεπροβάλλει η μαμά. Έτσι το επόμενο πρωί όταν η μαμά δηλώνει έτοιμη για νέα παιχνίδια στο σχολείο η Εύη τη στέλνει στη δουλειά της. Ένα ευχάριστο και απλό βιβλίο που μπορεί να βοηθήσει σε δύσκολες καταστάσεις.

…Κλείνουμε την περιήγηση μας με ένα πολύ αστείο και διδακτικό βιβλιαράκι ειδικά για όσους έχουν προστριβές ή αψιμαχίες με τα μικρά τους αδερφάκια. Στο «Εγώ και αδερφή μου» της Λίνας Σωτηροπούλου (Μεταίχμιο) σε εικονογράφηση της Ίριδας Σαμαρτζή παρακολουθούμε τον διαφορετικό τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται τη σχέση τους και τα όσα συμβαίνουν μεταξύ τους οι δυο αδελφούλες. Εκεί που η μεγάλη ζηλεύει και βασανίζει η μικρή εισπράττει αγάπη και στοργή. Η διαφορετική οπτική με την οποία αφηγούνται τη ζωή τους έχει πολύ γέλιο και διασκεδάζει τα παιδιά, αφήνοντάς τα να σκεφτούν μόνα τους τα περεταίρω. Να πούμε πάντως ότι στο τέλος μια ψυχρολουσία περιμένει και τις δυο αδερφές. Το ποια είναι αυτή, θα το μάθετε …διαβάζοντας!