ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ALDOUS LEONARD HUXLEY ΓΙΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
Ο Άλντους Χάξλευ (Aldous Leonard Huxley, 1894 – 1963) ήταν Άγγλος μυθιστοριογράφος και κριτικός. Κατά την διάρκεια των σπουδών του στο Ήτον, έμεινε σχεδόν τυφλός, αλλά κατάφερε να συνεχίσει τις σπουδές του στην Οξφόρδη. To 1937 έφυγε από την Ευρώπη για να ζήσει στην Καλιφόρνια. Από τότε, η εξερεύνηση του ψυχικού του κόσμου, μέσω του μυστικισμού και των παραισθησιογόνων ουσιών, αποτέλεσε το ουσιώδες στοιχείο του έργου του.
Τον Μάιο του 1953, σε ηλικία 59 ετών, ο Χάξλεϋ δοκίμασε μεσκαλίνη, μέσω του Χάμφρι Όσμοντ. Αυτή του την εμπειρία την περιέγραψε στο βιβλίο του ‘Οι Πόρτες της Αντίληψης’ (The Doors of Perception). Αυτό το όνομα δανείστηκε ο Τζιμ Μόρισον για την δημιουργία του μουσικού του σχήματος “The Doors”.
Δύο χρόνια αργότερα, το 1955, δοκίμασε LSD, μέσω του Al Hubbard. Τον Χάξλεϋ τον ενδιέφερε ο θάνατος και η διαδικασία του θανάτου καθ’ αυτή, καθώς και οι πνευματικές/ψυχικές καταστάσεις που επιτυγχάνονται μέσω των ψυχοδηλωτικών ουσιών. Καθώς η πρώτη σύζυγός του Μαρία πέθανε από καρκίνο το 1955, χρησιμοποίησε τις υπνωτικές τεχνικές για να της μιλήσει, μέσω της μνήμης των εκστατικών εμπειριών. Στη συνέχεια, το 1963, μετά από αίτημά του, η δεύτερη σύζυγός του και συνεργάτης Laura Huxley (Λόρα Χάξλεϋ) του χορήγησε LSD, λίγες ώρες πριν από το θάνατό του.
Δύο χρόνια αργότερα, το 1955, δοκίμασε LSD, μέσω του Al Hubbard. Τον Χάξλεϋ τον ενδιέφερε ο θάνατος και η διαδικασία του θανάτου καθ’ αυτή, καθώς και οι πνευματικές/ψυχικές καταστάσεις που επιτυγχάνονται μέσω των ψυχοδηλωτικών ουσιών. Καθώς η πρώτη σύζυγός του Μαρία πέθανε από καρκίνο το 1955, χρησιμοποίησε τις υπνωτικές τεχνικές για να της μιλήσει, μέσω της μνήμης των εκστατικών εμπειριών. Στη συνέχεια, το 1963, μετά από αίτημά του, η δεύτερη σύζυγός του και συνεργάτης Laura Huxley (Λόρα Χάξλεϋ) του χορήγησε LSD, λίγες ώρες πριν από το θάνατό του.
Προτού αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στο συγγραφικό του έργο, εργάστηκε ως δημοσιογράφος και κριτικός δραματικών έργων. Το διασημότερο έργο του είναι ο «Θαυμαστός καινούριος κόσμος» (1932) μια εφιαλτική, προφητική ενατένιση ενός τέλειου τεχνοκρατικά πολιτισμού που βασίζεται στον φυσικό και ψυχολογικό καταναγκασμό. Άλλα γνωστά έργα του είναι: “Το νησί” (1962), ένα οικολογικό και ανθρωπιστικό μανιφέστο το οποίο θεωρείται προπομπός του κινήματος των Χίπις, ”Ο Αόμματος στην Γάζα΄’, (1936), ”Ύστερα από πολλά καλοκαίρια, (1939), ”Ο πίθηκος και η αλήθεια”, (1948), ”Ο μεγαλοφυής και η θεά”, (1955), “Ο μικρός Μεξικανός” (1925) κ.α.
Στα δοκίμια του περιλαμβάνονται: ”Κόλαση και Παράδεισος”, ”Μέσκα”, “Θέματα και ποικιλίες” (1950), “Συλλογή δοκιμίων” (1960), “Για την τέχνη και τους καλλιτέχνες” (1961), “Λογοτεχνία και επιστήμη” (1963) κ.α.
Στα δοκίμια του περιλαμβάνονται: ”Κόλαση και Παράδεισος”, ”Μέσκα”, “Θέματα και ποικιλίες” (1950), “Συλλογή δοκιμίων” (1960), “Για την τέχνη και τους καλλιτέχνες” (1961), “Λογοτεχνία και επιστήμη” (1963) κ.α.
Ο Χάξλευ έγραψε επίσης ταξιδιωτικά κείμενα και ιστορικές μελέτες όπως: “Οι διάβολοι του Λονδίνου”.
Στις μελέτες του ανήκουν “Οι πύλες της αντίληψης” και “Ουρανός και Άδης”. Τα μεταγενέστερα έργα του έχουν χαρακτηριστεί ως έργα ηθικού και φιλοσοφικού χαρακτήρα: “Σκοποί και μέσα”, “Έπειτα από πολλά καλοκαίρια” (1939), “Η γκρίζα Εξοχότης” (1941), “Η αιώνια φιλοσοφία” (1946).
Ο Άλντους Χάξλεϋ πειραματίστηκε από πολύ μικρή ηλικία στα παραισθησιογόνα, κάνοντας χρήση μεσκαλίνης και LSD. Σε συνεργασία μ’ έναν ψυχίατρο, έκανε χρήση LSD προκειμένου να καταγράψει τις παρενέργειες. Μετά τη χρήση ακολουθούσαν μαραθώνιες συζητήσεις που ηχογραφούνταν σε φορητό κασετόφωνο.
Στις μελέτες του ανήκουν “Οι πύλες της αντίληψης” και “Ουρανός και Άδης”. Τα μεταγενέστερα έργα του έχουν χαρακτηριστεί ως έργα ηθικού και φιλοσοφικού χαρακτήρα: “Σκοποί και μέσα”, “Έπειτα από πολλά καλοκαίρια” (1939), “Η γκρίζα Εξοχότης” (1941), “Η αιώνια φιλοσοφία” (1946).
Ο Άλντους Χάξλεϋ πειραματίστηκε από πολύ μικρή ηλικία στα παραισθησιογόνα, κάνοντας χρήση μεσκαλίνης και LSD. Σε συνεργασία μ’ έναν ψυχίατρο, έκανε χρήση LSD προκειμένου να καταγράψει τις παρενέργειες. Μετά τη χρήση ακολουθούσαν μαραθώνιες συζητήσεις που ηχογραφούνταν σε φορητό κασετόφωνο.
Οι παρενέργειες των ναρκωτικών μοιάζουν με ένα στρόβιλο από χρώματα και εικόνες που μοιάζουν με ένα μεθυστικό πανηγύρι. Το παραμικρό αντικείμενο: ένα ποτήρι, ένα τραπέζι, μια καρέκλα, εξαπέλυε μια εξοντωτική ακτινοβολία σαν να μαγνήτιζε. Επρόκειτο για μια καινούργια ανακάλυψη ενός μαγευτικού κόσμου. Όταν περνούσε η επήρεια της ουσίας, τότε όλα ξεφούσκωναν, ξεθώριαζαν, μέχρι που ξαναγίνονταν καθημερινά και τετριμμένα.
Το 1958 έγραψε ένα δοκίμιο, που αρχικά δημοσιεύτηκε στην ”Saturday Evening Post”, και τελικά εντάχθηκε στο βιβλίο ”Moksha”: Κλασσικά Γραπτά του Aldous Huxley σχετικά με τα ψυχεδελικά φαινόμενα και την Οραματιστική Εμπειρία, (μια χαξλευκή επιλογή δοκιμίων και επιστολών).
Όσο και αν επηρεάστηκε η όραση του Χάξλευ, ωστόσο η αισθητική του αντίληψη παρέμεινε κανονική. Όταν έκανε για πρώτη φορά χρήση της μεσκαλίνης, ανακάλυψε ότι η συγκεκριμένη παραισθησιογόνα ουσία παρακάμπτει την λειτουργία του εγκεφάλου, επιτρέποντας στον κάτοχό της να δει τα πράγματα από άλλη οπτική αντίληψη. Μπορεί να δει δηλαδή την πραγματική υπόσταση των πραγμάτων, την πραγματική τους ουσία. Αυτές οι ουσίες φέρνουν τον άνθρωπο αντιμέτωπο με τον εαυτό του, καταδεικνύοντας το ατελέσφορο της ύπαρξης. Μετά από αυτό, ο άνθρωπος πρέπει να επαναπροσδιορίσει τον εαυτό του και να αναζητήσει μια άλλη οπτική.
Το LSD και η μεσκαλίνη ανοίγουν στον Χάξλεϋ μια δίοδο επανεκτίμησης των πραγμάτων. Τον οδηγούν σε έναν Νέο κόσμο, τον κόσμο του ασυνείδητου. Τα παραισθησιογόνα είναι το διαβατήριο στον άλλο κόσμο, τον Νέο Κόσμο. Τον άγνωστο, ανεξερεύνητο κι επικίνδυνο κόσμο του ασυνείδητου.
Το LSD και η μεσκαλίνη ανοίγουν στον Χάξλεϋ μια δίοδο επανεκτίμησης των πραγμάτων. Τον οδηγούν σε έναν Νέο κόσμο, τον κόσμο του ασυνείδητου. Τα παραισθησιογόνα είναι το διαβατήριο στον άλλο κόσμο, τον Νέο Κόσμο. Τον άγνωστο, ανεξερεύνητο κι επικίνδυνο κόσμο του ασυνείδητου.
Ο Χάξλευ προσπάθησε να δει τα πράγματα όπως πραγματικά είναι. Προσπάθησε να δει τον εαυτό του αποκομμένο από το εγώ του. Έναν πραγματικά άγνωστο εαυτό που του επιτρέπει να κατανοήσει την μαγεία της ύπαρξης. Αυτά τον βοηθούν να αφήσει στην άκρη την ατολμία και την παθητική παρατηρητικότητα της ζωής των άλλων και να βιώσει την απόλυτη εγκεφαλική/φαντασιακή ευτυχία.
Ο άνθρωπος προσπαθεί απεγνωσμένα να φτάσει σ’ αυτόν τον Νέο κόσμο και γι’ αυτόν τον λόγο στρέφεται στα ναρκωτικά. Εκεί βρίσκει νόημα κι ευχαρίστηση. Είναι ένα είδος οραματισμού. Η καθημερινότητα είναι γεμάτη από νόμιμες και μη συνειδητές απόπειρες τέτοιου οραματισμού. Τα ναρκωτικά προσφέρουν το από κοινού αίσθημα της ελευθερίας: ελευθερία που εστιάζει στην ελευθερία της κατανάλωσης, στην ελευθερία της προσωπικής βούλησης και στην ελευθερία της προσωπικής ασφάλειας.
Ο Άλντους Χάξλευ είχε πει: “Οτιδήποτε συμβαίνει γύρω σου, δεν είναι παρά μια συνωμοσία εναντίον σου”. Ο ίδιος έλεγε ότι οφείλουμε να αναζητήσουμε την διέξοδο, ώστε να μπορέσουμε να ξεχωρίσουμε τον Νέο κόσμο, από την πραγματικότητα στην οποία είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε.
Τα ψυχοφάρμακα είναι μια λύση ψυχοσωματικής πανάκειας. Μια υπέρβαση του εαυτού μας και του κόσμου που ζούμε. Η αποδοχή των παραισθησιογόνων ουσιών, ως μέσων που οδηγούν στον οραματισμό, έφεραν τον Χάξλευ σε σύγκρουση με τις κατεστημένες επιστημονικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις.
ΠΗΓΕΣ
el.wikipedia.org (Βικιπαίδεια), Άλντους Χάξλευ
Aldous Huxley ”Moksha”: Aldous Huxley’s Classic Writings on Psychedelics and the Visionary Experience
Aldous Huxley ”Οι Πύλες της Αντίληψης”, εκδόσεις Κάκτος
https://www.literature.gr/pantelis-liakas/
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
latestpopular
