Σε αντίθεση με την επίσημη Ιστορία η οποία επείγεται συνήθως να φωτίσει τα συνταρακτικά επεισόδια κάθε εποχής, η λογοτεχνία στοχεύει κυρίως στην ιδιωτική ζωή των ανθρώπων.
Από τη μια ο δημόσιος βίος γεμάτος στερεότυπα και σκοπιμότητες και από την άλλη ο ιδιωτικός, γεμάτος πάθη, κρυμμένα μυστικά και ανομολόγητες αλήθειες. Τι θα διάλεγε κανείς ανάμεσα στα δύο; Υπάρχουν και σήμερα αφελείς οι οποίοι δηλώνουν πως θέλουν να διαβάζουν απτές και αληθινές ιστορίες και όχι παραμύθια. Υπάρχουν όμως αληθινές ιστορίες όπως αυτές που διαφημίζονται με μεγάλα γράμματα στα εξώφυλλα κάποιων βιβλίων; Λέμε συχνά ότι η μεγάλη λογοτεχνία σε κάνει να αμφιβάλλεις κι αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε όταν γυρεύουμε να αποθησαυρίσουμε ακόμα μεγαλύτερη βεβαιότητα στη συνείδησή μας. Η ίδια η αφήγηση είναι μια περιπέτεια για όσους ίσως δεν το έχουν καταλάβει. Χωρίς αυτή την περιπέτεια η ζωή και η ανάγνωση θα ήταν υπερβολικά βαρετές.
Η λογοτεχνία σίγουρα δεν προσφέρεται για να επικυρώσει τις κίβδηλες ζωές των μεγάλων ανδρών ούτε τα ολέθρια γεγονότα της ανθρώπινης Ιστορίας. Προσφέρεται όμως για βαθιά εξερεύνηση της αχανούς ψυχής μας μέχρι εκεί που το ψέμα και η αλήθεια καθίστανται δυσδιάκριτα. Από την Μεγάλη και τη Μικρή Ιστορία του κόσμου διαλέγω τη δεύτερη κι εμπιστεύομαι περισσότερο την εντιμότητα του μύθου από την ανειλικρίνεια των εντολοδόχων της όποιας εξουσίας.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
