Ανοίγεις την πόρτα του βιβλιοπωλείου κι είναι σα να κατεβαίνεις από το αεροπλάνο σε μια καινούργια χώρα που περιμένει να την εξερευνήσεις. Αν είσαι από αυτούς που δεν τους αρέσει να ακολουθούν απλώς τους τουριστικούς οδηγούς με τα σημαντικά τουριστικά αξιοθέατα, αλλά να ανακαλύπτουν την κρυμμένη ομορφιά, θα κοιτάξεις καλά- καλά στα ράφια, ξεπερνώντας τους δελεαστικούς πάγκους.
Και να που μπορεί να βρεθείς μπροστά σε έναν θησαυρό! Το βιβλίο ενός μικρού εκδοτικού οίκου που ίσως δεν είχες ξανακούσει και σίγουρα δεν είδες να το προτείνουν πουθενά για Χριστουγεννιάτικο δώρο.
Κι όμως… «Η συμμορία των ξένων» του Κωνσταντίνου Μπουτόπουλου, που έχει εικονογραφήσει η Χάρις Σαπουντζή και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φαίδρα είναι ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα για παιδιά και εφήβους που διάβασα την τελευταία χρονιά! Ο συγγραφέας μας μεταφέρει στην Άγρια Δύση σε μια πόλη στη μέση του πουθενά με το χαρακτηριστικό όνομα «Μπακσοτ» που λυμαίνεται η εταιρία Silver and Gold. Όλοι οι κάτοικοι δουλεύουν στην εταιρία που τους αμείβει με ψίχουλα και τους κρατάει υποταγμένους. Έχει διορίσει κι ένα σαδιστή δάσκαλο ο οποίος έχει αναλάβει να διδάξει –με κάθε τρόπο –την υποταγή στους μαθητές του. Κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί στην κακία και τη σκληρότητά του, μέχρι που εμφανίζεται ο Τζέιμς Χάρλαν. Ό,τι και να κάνει ο δάσκαλος δεν μπορεί να σβήσει το ανυπότακτο πνεύμα του. Οι πρώτοι μιμητές του θα βρεθούν και θα σχηματίσουν τον πυρήνα μιας ομάδας που σταδιακά θα αγκαλιάσει όλα τα παιδιά. Έτσι δημιουργείται η «Συμμορία των ξένων» που βρίσκει καταφύγιο σε ένα εγκαταλειμμένο σπίτι λίγο έξω από τη μικρή πόλη. Εκεί θα γνωρίσουν έναν παράξενο ένοικο: Ένα μαύρο αγόρι που κάποιοι του έχουν κόψει τη γλώσσα. Στη Μπακσοτ οι μαύροι απαγορεύονται. Θεωρούνται πλάσματα του διαβόλου. Όποτε κάποιος εμφανίζεται η Κου Κλουξ Κλαν αναλαμβάνει τα υπόλοιπα… Τα παιδιά θα αψηφήσουν τον κανόνα και σιγά –σιγά, με αγώνα, πολλά θα αλλάξουν. Η σύγκρουση με τις κάθε είδους εξουσίες είναι αναπόφευκτη. Το βιβλίο είναι συναρπαστικό σαν καλό γουέστερν και εμπεριέχει πολλά μηνύματα σημαντικά τόσο για τους μικρούς, όσο και για τους μεγάλους. Η αλληλεγγύη, η ενότητα, η ανθρωπιά, ο αγώνας και η αντίσταση. Τίποτε δεν είναι ροζ σε αυτό το εξαιρετικό βιβλίο που όμως σου δίνει μια ανάσα και σου χαρίζει και τη μαγεία που χρειάζεται σε ένα καλό παραμύθι…
Το επόμενο βιβλίο μας ταξιδεύει στη Βραζιλία, όπου συναντάμε τον Ζεζέ στη δεκαετία του 1920, ένα πεντάχρονο αγόρι που θα ζήσει τη σκληρότητα αλλά και την αγάπη σε ένα αριστούργημα της παιδικής λογοτεχνίας. Πρόκειται για την «Όμορφη πορτοκαλιά μου» του Χοσέ Μάουρο Ντε Βασκονσέλος που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο σε απόδοση Άλκης Ζέη. Ο μικρός ήρωας, που μαθαίνει μυστηριωδώς να διαβάζει τα πάντα πριν καν πάει στο σχολείο είναι μεγάλος σκανταλιάρης και γνωρίζει το ανελέητο ξυλοκόπημα από γονείς και αδέρφια. Έχει όμως μια καλή φίλη: Την πορτοκαλιά του. Η οποία του μιλά και μοιράζεται μαζί της τις σκέψεις, τα παθήματα και τα όνειρά του. Λατρεύει το σχολείο και τη δασκάλα του, αλλά δεν διστάζει να κάνει και τις κοπάνες του ακολουθώντας έναν πλανόδιο τραγουδιστή. Κάποια μέρα θα γνωρίσει τον «Πορτογαλέζο» έναν κύριο με τον οποίο ξεκινούν ως εχθροί για να αποκτήσουν στη συνέχεια μια ξεχωριστή σχέση που ανοίγει νέους δρόμους. Όμως τα γυρίσματα της τύχης είναι συχνά πικρά. Κι ο μικρός Ζεζέ θα αναγκαστεί να ωριμάσει πριν της ώρας του και να σβήσει τη φωνή του πουλιού που ένιωθε να τραγουδά μέσα του. Τρυφερό, συγκινητικό, αστείο και αληθινό ένα ξεχωριστό βιβλίο που θα πρέπει να διαβάσουν τόσο οι μικροί, όσο και οι μεγάλοι.
Από τη Βραζιλία προσγειωνόμαστε στη Μεγάλη Βρετανία σε μια πολυκατοικία όπου στον 37ο όροφο συναντάμε σε ένα διαμέρισμα τη Ζωή, που μόλις έχασε το μικρό της χάμστερ. Βρισκόμαστε μέσα στις σελίδες του «Ποντικομπέργκερ» του Ντέιβιντ Ουάλιαμς που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ψυχογιός με εικονογράφηση του Τόνι Ρος. Δεν είναι μόνο η απώλεια του χάμστερ που στενοχωρεί τη Ζωή. Είναι κυρίως η ανεργία και η κατάθλιψη του μπαμπά της, άλλοτε ευρηματικού δημιουργού παγωτών και η ζωή με τη φρικτή μητριά της, τη Σίλα που όλη μέρα της φέρεται με τον χειρότερο τρόπο και περιφέρεται στο σπίτι μασουλώντας τεράστιες ποσότητες από πατατάκια με γεύση γαρίδας. Μέσα σε όλα αυτά που της προκαλούν ασφυξία εμφανίζεται ένα μικρό ποντικάκι που θα την κάνει πάλι να χαμογελάσει. Όμως θα πρέπει να περάσει από σαράντα κύματα. Ο κακός της ιστορίας, ο Μπερτ, παραμονεύει. Με το λιγδιάρικο φορτηγάκι του πουλάει κάθε μέρα τα μπέργκερ του έξω από το σχολείο. Όπως φανερώνει και ο τίτλος του βιβλίου δεν παρασκευάζονται ακριβώς από …αγνά υλικά. Ο Μπερτ θα συμμαχήσει με την κακιά μητριά και θα της αρπάξουν το ποντικάκι της.
Βιβλίο διασκεδαστικό, με μαύρο χιούμορ αλλά και διάφορες …αηδιαστικές περιγραφές από αυτές που διασκεδάζουν τα παιδιά, μέσα από το γκροτέσκο και το αλλόκοτο καταφέρνει να μας διασκεδάσει αλλά και να ξεχωρίσει τα πράγματα που έχουν αληθινή αξία.
Το ταξίδι μας στο βιβλιοπωλείο κλείνει με επιστροφή στα «πάτρια εδάφη». Συναντάμε την Αγγελίνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, όταν ξεσπά ο πόλεμος το 1940 και οι αρχαιολόγοι αποφασίζουν να κρύψουν τα αγάλματα και τα πολύτιμα εκθέματα του Μουσείου για να μην καταστραφούν, αλλά και να μην πέσουν σε ξένα χέρια. Ξεκινώντας από μια πραγματική ιστορία, η Αγγελική Δαρλάση στο «Όταν έφυγαν τ’ αγάλματα» πλάθει ένα μυθιστόρημα με ξεχωριστή σημασία.
Γράφει η Άλκη Ζέη στον πρόλογό της:
«Για να μιλήσεις για σκληρά θέματα με τρυφερότητα, πρέπει να έχεις τόσο πολλή μέσα σου, που να σου περισσεύει, και η συγγραφέας αυτού του βιβλίου, φαίνεται πως διαθέτει άφθονη. Η ηρωίδα της με ανάπηρο το ένα χέρι –το κουλό, όπως την κοροϊδεύουν μερικά παιδιά, το καταραμένο, όπως το λέει η ίδια –ξεπερνάει την αναπηρία της με έναν μοναδικό τρόπο…» Οι γονείς της δουλεύουν στο Μουσείο κι έτσι εκείνη παίζει ανάμεσα στα αγάλματα. Αρχίζει να μιλά μαζί τους. Και νιώθει να της ψιθυρίζουν όταν πάει να κρύψει το ανάπηρο χέρι να μην το κάνει γιατί «είναι σαν κι αυτά»
Η Αγγελίνα έχει κι έναν φίλο τον Τίκο που αποφασίζει κι αυτός να προστατέψει ό,τι θεωρεί όμορφο στην πόλη από τους κατακτητές, Μικρά αγάλματα που στολίζουν σπίτια, ακροκέραμα…
Ένα όμορφο βιβλίο που μας θυμίζει αυτά που ξεχνάμε ή μας γνωρίζει αυτά που δεν μάθαμε ποτέ με έναν διαφορετικό τρόπο…
…κάπου εδώ το ταξί μας τελειώνει… Είμαστε όμως έτοιμοι για νέες εξερευνήσεις που θα μοιραστούμε μαζί σας.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
