***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
[«Σοκολάτες» το 2006, «Μάσκες» το 2010, «Εν ύπνω» το 2014]
«Τρώγε σοκολάτες, μικρή μου,
Τρώγε σοκολάτες!…»
«Ω αίνιγμα ορατό του χρόνου,
αυτό το ζωντανό τίποτα
που είμαστε!»
«Η λογοτεχνία, όπως κάθε μορφή
τέχνης ισοδυναμεί με
ομολογία ότι η ζωή δεν αρκεί»
Φ. Πεσσόα «Πίσω από τις μάσκες»
1) Η γυναίκα με τις μάσκες
Λουκρητία, κάποτε,
Βιρτζίνια, πνίγεται
Σιμόν που
βγάζει κάλους περπατώντας
Έμιλυ, χάνεται
Τζέην, σε προσδοκίες
πρώιμες
Σύλβια,
πεθαίνει
Τζόις
χαράζει ακόμα τατουάζ
Μαρία, σαν ήλιος
δύει
Κάρεν, σε γοτθικούς
έρωτες- δείπνα
Κατερίνα, ωραία έρημος
το σώμα της
Σαπφώ,
ακόμα αινίγματα λύνουμε
Μάρω,
αναζητώντας τον Ντάνκαν
Ιωάννα, άπτερες νύφες
Ρέα,
σε άπατα νερά
Φωτεινή
καλά, μόνο στα όνειρά της,
Μαργαρίτα,
σαν υπνοβάτης έζησε
Κασσάνδρα μαζί κι ο λύκος
Αλίκη στον κόσμο,
έτσι ή αλλιώς,
αλλά πάντοτε
η γυναίκα με τις μάσκες.
Τετάρτη 19 Ιουλίου 2006
ALS Ρόδος
ημέρα πρώτη
2) Εραστής σκύλος
Ήταν γραπωμένος στη φούστα της
διέκρινε στα μαύρα μάτια του όλη την αγωνία
Μάτια πιστά, εξαρτημένα
μ’ όλη την πίκρα της ανάγκης του
αυτή το φως
αυτή, νερό,
αυτή, η αρχέγονη πείνα του
μια λαιμαργία υπαρξιακή
γι’ αυτό το πεταμένο κόκαλό της
Για ένα της κόκαλο
δαντέλα έγινε στη φούστα της
κι αυτή να επιμένει
«στενός κορσές» πως είναι.
Στενεύει η αγάπη, άραγε;
Τη σκέψη της να φύγει
την κατάλαβε στον κυματισμό
το μύρισε στην μπροστινή της πιέτα
σα να φύσηξε ούριος άνεμος
τώρα θα τον αφήσει με τη φούστα
σαν πανί να βολοδέρνει
Κι αυτή γυμνή
ούτε το ύφασμα
ούτε και το παράσιτο
αυτά τα πιστά μαύρα
αναγκεμένα μάτια
σαν του δαρμένου σκύλου
Πέμπτη 20 Ιουλίου 2006
δεύτερη μέρα στις Εκατό Χουρμαδιές
3) Αιώνια Τιποτένια Στιγμή
Αιώνες πριν
κύτταρο- κύτταρο
χρόνια και μήνες και μέρες
ετούτο το λεπτό
προετοιμάζουν που
πίνοντας κρύο τσάι
στις Εκατό Χουρμαδιές
δεν γίνεται παρά να σε θυμάμαι
αφού σε γνώρισα αιώνες πριν
και ούτε ξέρω
μετά από πόσους αιώνες μετά
θα σε ξανασυναντήσω
φτάνει να ζήσω σωστά
αυτήν εδώ την σπάνια
αιώνια τιποτένια στιγμή
φτάνει το τσάι μου να πιω σωστά
και να θυμάμαι να σου γνέφω στο χαρτί
Γι’ αυτό σου γράφω
Πέμπτη 20 Ιουλίου 2006
πίνοντας παγωμένο τσάι στο «Φινλανδικό»
στις Εκατό Χουρμαδιές
ημέρα δεύτερη
4) Δεν είσαι εσύ
ή
Άλλος διαχειρίζεται το χάος
Τον βλέπω που πλησιάζει
έχει το νεανικό σου πρόσωπο
αυτό με τα μαλλιά και
δίχως το σημάδι
Τότε δεν είχαμε πάει στη
Βουλιαγμένη για να σημαδευτεί
Έχει τα χέρια σου
αλλά δίχως νικοτίνη
και τα καφέ φεγγάρια του καιρού
Έχει τη φωνή σου
αδρή, νεανική σαν άνεμος βοριάς
σήμερα αναβοσβήνει σαν κεράκι
Έχει τα πόδια σου
για να διαχειρίζεσαι εσύ το χάος
Έχει το βλέμμα «εγώ είμαι εδώ
και μην ανησυχείς»
Έχει τα χείλη
φωτιά, γνώση και χλεύη
Εγώ έχω εσένα
αλλά δίχως τη χλεύη δίχως τη φωτιά
δίχως εκείνο το «εδώ είμαι
εγώ, μη φοβηθείς, θα
διαχειριστώ και για τους
δυο το χάος»
Το αγόρι που τώρα τα
έχει όλ’ αυτά
δεν είσαι εσύ.
Παρασκευή 21 Ιουλίου 2006
Εκατό Χουρμαδιές
τρίτη μέρα
5) Ποιος απ’ τους δυο σας θα φτάσει;
Με τέσσερα χέρια-
η σκιά της σκιάς
δεν σε βρίσκω.
Το ραντεβού
στις Εκατό Χουρμαδιές
Ποιος απ’ τους δυο σας
θα φτάσει.
Ο Κανένας.
Αλίκη εγώ μες τις πόλεις
μπορεί το φτερούγισμα
μιας πεταλούδας στη Νέα Υόρκη
να προκαλέσει τυφώνα στο Πεκίνο
Μικρές παρεξηγήσεις άνευ σημασίας
Και σαν σκιές
επιστρέφουμε.
Παρασκευή 21 Ιουλίου 2006
στις Εκατό Χουρμαδιές, ALS, τρίτη μέρα
6) Η ζωντανή φωνή ενός νεκρού άντρα
Πέθανε! Πάρ΄ το απόφαση!
Της το επαναλάμβανε αυτό κάθε μέρα.
Κι ώς ένα σημείο το καταλάβαινε
Πέθανε, έλεγε.
Κάθε που του τηλεφωνούσε
και δεν της απαντούσε
Απ’ το νεκρό τηλέφωνο το καταλάβαινε
Κι απ’ τα ερμητικά σφραγισμένα παντζούρια
Καθόλου φως πια
κι ούτε τα χέρια του
το είχε πάρει, έλεγε, απόφαση
Αλλά κάθε νύχτα ξανάκουγε
τη ζωντανή φωνή του στην κασέτα
Τη ζωντανή φωνή ενός νεκρού άντρα
Παρασκευή 21 Ιουλίου 2006
ALS, τρίτη ημέρα στις Εκατό Χουρμαδιές
7) Στο σπίτι μου που δεν είναι σπίτι μου
«Θα ‘ρθείτε μέσα στο σπίτι μου;
Άλλωστε δεν είναι σπίτι μου
Δεν ξέρω τίνος είναι
Μπήκα τυχαία μια μέρα
Δεν ήταν κανείς».
Στο σπίτι μου που δεν είναι σπίτι μου
θα ‘ρθεις
θα μείνεις γυμνός
ευάλωτος κι άτρωτος
όπως τότε δικός μου
Καθόλου δεν θα μιλάς
Μόνο θα με κοιτάζεις
Αργότερα
Θα με αγγίξεις με τ’ ακροδάχτυλα
σαν θνητός,
όχι σαν φάντασμα
Εγώ θα διαλυθώ
στο αστρικό σύμπαν
κι εσύ θα έρθεις εδώ
στο σπίτι μου
που δεν είναι σπίτι μου
γυμνός όλο αφή και σάρκα
όπως και τότε
Αν χρειαστεί,
ορκίσου,
θα την κάνουμε
κι αυτή την ανταλλαγή,
κι ας με χαϊδεύεις
μόνο με τα μάτια σου
Όμως
Εσύ
Θέλω
Να επανέλθεις
Όπως πριν
Κι ας χάνομαι εγώ
Στο σπίτι
Που δεν είναι πια σπίτι μου
Εγώ κι Εσύ
Με όποια μορφή
Κυριακή 23 Ιουλίου, 2006
ALS, Εκατό Χουρμαδιές,
ημέρα πέμπτη
8) Η Μεγάλη Τραγική
Αξίζει ο Λεό να χορέψει με την Μεγάλη Τραγική
αλλ’ όμως εκείνη είχε
μάτια μόνο για τον Φεντερίκο
και ο Αντόνιο, ας τον αποκαλέσουμε έτσι,
θα έπρεπε ν΄ αρκεστεί στη μουσική
Να βάλει και να ξαναβάλει
γι’ αυτούς στο πικάπ
ένα δίσκο
Α ρωτάτε πού το γνωρίζω;
Το ξέρω, το ξέρω καλά
ο Αντόνιο που έβαζε
το δίσκο στο πικάπ
ο Λεό που ήταν του χορού ο τυχερός
ο Φεντερίκο που δείλιαζε
αλλά εκείνη κοιτούσε…
Το ξέρω,
περιμένετε να πω
εγώ είμαι αυτός
ο Αντόνιο, ο Φεντερίκο ή ο Λεό
Ή έστω και στο πικάπ
ένας παλιός σπασμένος δίσκος
Ακόμα κι αυτή
η ίδια η μουσική
Αλλά
Είμαι εγώ η Μεγάλη Τραγική
που έκλαιγα κάποτε με
αναφιλητά ακόμα κι όταν,
η Αντιγόνη τον Σοφοκλή είχε τελειώσει.
Δευτέρα 24 Ιουλίου 2006
ALS, έκτη μέρα στις Εκατό Χουρμαδιές.
9) Στρείδι για φτύσιμο
Φεύγοντας καταλαβαίνεις τι χάνεις:
την επαφή σου με την ιστορία
την άκρη στο ποίημα
το δεξί σου αφτί
τ’ αριστερό σου μάτι
το σαγηνευτικό σου βλέμμα
το ενδεχόμενο.
Θα κλείσεις φεύγοντας
σα στρείδι
κι ούτε μαργαριτάρι
ούτε προοπτική
μονάχα δυο γουλίτσες
βρόμικης θάλασσας,
Για φτύσιμο, δηλαδή.
Τρίτη 25 Ιουλίου, έβδομη μέρα, φεύγοντας
10) Στο Παντού της Νεφέλης
Κλείνει τα πέντε της
ήλιος ο χρόνος
και άνθισε
Όταν τη γνώρισα
ήταν μηνών
Μωρό με ακροβατικά
και νεύματα
Μιλούσαμε με τις ώρες
με τα φρύδια με τα μάτια
και με κάτι ακόμα πιο βαθύ
ποτέ δεν το κατάλαβα
πού πήγαζε
Πήγαμε στο νησί του Παντός
στο δικό σου Πάντα,
Κάποια στιγμή σκέφτομαι
για ελάχιστο χρόνο ευτυχώς
πουθενά
Αμέσως μου την έστειλες
βλέμμα βαθύ
χαμόγελο περιπαικτικό
σκέρτσα και κίνηση
πανάρχαιη σχεδόν αρχετυπική
σοφή
Το κοριτσάκι που πάντα
μου χρωστούσες
σου χρωστούσα
Τώρα η Νεφέλη μας
κλείνει τα πέντε,
ακούς;
Την καμαρώνω
κι ο κόσμος λάμπει
κρατώ εκείνη
κι είναι σα να σε κρατώ
πάντα
για πάντα
αγκαλιά
Στο μεγάλο Παντού
εμείς ένα τίποτα που
το αξιωθήκαμε
έστω για λίγο
Σε λίγο θ’ αρχίσει
η γιορτή κι εγώ η
φιλέορτος με τα καλά μου
εδώ, στην ίδια γωνιά
να σας περιμένω
με μια κούκλα στα ροζ
και το καρουζέλ
στην αιώνια επιστροφή
γύρω απ’ τον ίδιο άξονα
του άξονά σου
δες με
γυρίζω, γυρίζω,
κι αυτή την φορά
κρατώ αγκαλιά ένα παιδί.
Της Νεφέλης,
27 Ιανουαρίου 2012
για τα γενέθλιά της
Σάββατο μεσημέρι
στον «Πολυχώρο»
11) Η ψυχή της κούκλας
Για να διαβάσει γράφει
για να μπορέσει να διαβάσει
το πρόσωπο,
μια μάσκα,
προσωπείο η ίδια
το δημιούργημα
και η δημιουργός, ταυτόχρονα
τώρα που γίνεται
πηλός, άχυρα, κουβάρια κλωστής
μελάνι στο άσπρο χαρτί
υφαίνει και
ψάχνει και ψάχνεται
κάπου θα βρει την ψυχή της κούκλας
σκέφτεται, δεν μπορεί
το μυστικό
της λέξης
αίμα δάκρυ φόβος
γέλιο
τελεία και σύμφωνο
αποσιωπητικό και φωνήεν
κι ύστερα
πέτρα και γλύπτης
φωτιά και σιδεράς
αέρας κι ανεμοθύελλα
νερό είναι και ποτάμι
που δεν θα βγει στη θάλασσα ποτέ
δροσιά είναι που
απόμεινε στις ξέρες.
Τε. 8 Φεβρ. 2012
Την ημέρα που παρά λίγο να πνιγεί η μαμά μου μ’ ένα λουκούμι
12) Οι τρεις δρόμοι της Λουκίας
«Έχω να ζήσω τρεις δρόμους»
τον πρίγκιπα Μίσκιν
ποτέ δεν τον ξέχασε
έφηβη όταν τον πρωτοδιάβασε
και τον θυμάται ακόμα
τον θανατοποινίτη
το τελευταίο πεντάλεπτο
τη σκέψη κι ύστερα τι;
πού; υπήρξα ποτέ κι αν
υπήρξα τώρα τι απόγινα
«γιατί μέσα στους
10.000 αυτό
να συμβαίνει σε μένα;»
Τρεις δρόμους έχει
ακόμα να ζήσει
η Λουκία, κανένα
της έτυχε απόψε
για ένα τηλέφωνο
ψάχνει
στο ξεχασμένο συρτάρι
ένα μικρό βιβλιαράκι
μοβ
«σ’ αγαπώ γιατί σ’ αγαπώ»
«σ’ αγαπώ γιατί η
θύμησή σου με βοήθησε
να διασχίσω τη θάλασσα»
έγραψε κι εικοσιπέντε χρόνια
μετά, πριν από δυο μήνες
δηλαδή
έφυγε,
άραγε τόσο να είναι τρεις δρόμοι;
Σα. 11 Φεβρ. 2012
Της Λουκίας
ξαναδιαβάζοντας τον «Ηλίθιο»
13) Μεταμφιέσεις
Θα ντυθεί Κυριακή
η- Κυριακή- του- μπαμπά- της
Θα ντυθεί άστεγη
κάπου θα υπάρχει μια στέγη γι’ αυτή
Θα ντυθεί βροχή
κάπου θα πρέπει να πάει το κλάμα
Θα ντυθεί ψυχή
να πάρει ένα- ένα τα πρόσωπά τους
Θα ντυθεί νύφη
για να ξεφοβηθεί
Θα ντυθεί θάνατος
ν’ αναληφθεί
Θα ντυθεί κούκλα
να ξαναγίνει παιδί
Θα ντυθεί μέρα
να δύσει και να ξεκουραστεί
Θα ντυθεί ύπνος
να βυθιστεί
Θα ντυθεί μνήμη
να ξεχαστεί
Θα ντυθεί τίποτα
να πάει στο πουθενά να τον βρει
Θα ντυθεί χθες
για να μείνει εκεί
Κυριακή 26 Φεβρ. 2012
14) Για το κορίτσι που της είπε να πετά-
αφού δεν ήξερε ποτέ να περπατήσει
Απεσταλμένο.
Έτσι τον λέει στο παραμύθι της
Εκείνο το κορίτσι ήταν ο άγγελός της επί Γης
«την κόρη μου και τα μάτια σου»
μπορεί και να της είπε ο πατέρας της
προτού να φύγει,
Ξέρεις χρόνια τώρα τη
βασανίζει η μοναξιά
και από κάπου πρέπει να πιαστεί
«Ρίξ’ της λέξεις!»
Με παραμύθι την ξεκίνησε
όπως τραυματισμένο παιδί
τσαγιέρα μαγική
και τώρα «Πέτα»
«Αφού δεν γίνεται να περπατήσει
ας πετάξει»,
έτσι της είπε.
Και τώρα ξέρει
επιτέλους
να πετά.
Της Κέλλυς
Πα. 16 Ιουνίου 2012
Ρόδος
15) Με χίλια πρόσωπα,
η κόρη σου
Κάτι χαρούμενο
Κάθομαι στο κρεβάτι του
και ψάχνω για να
σου γράψω κάτι χαρούμενο
κάτι για όταν ήμουν
στην αγκαλιά σου μωρό
κι εμείς οι δυο ακόμα ανυποψίαστες
ή μήπως εμείς οι δυο δεν
υπήρξαμε ποτέ ανυποψίαστες;
Κάτι που να ‘ναι αιώνιο σαν τη
Θάλασσα τον Θεό ή σαν τον Oυρανό
ή μήπως με κάνει ο φόβος
μου να μη σε χάσω
προτού προλάβω εκείνα τ’
ανείπωτα «σ’ αγαπώ»;
Κάτι δυνατό σαν ατσάλι
και σαν τον χαρακτήρα σου
αλλά δεν είναι ο χαρακτήρας μου,
ελάχιστη, φοβισμένη και μόνη μου,
βουβή και ανέκφραστη για μια ζωή
και τώρα που το κουβάρι μαζεύεται
να σε γιορτάσω θέλω
όπως παιδί κοριτσάκι κι έφηβη,
η μεσήλικη κόρη σου πια
με τα χίλια πρόσωπα
Να σε γιορτάσω εσένα
με το ένα και μοναδικό
Εσύ με γέννησες έτσι
άπειρη.
Σα. 14 Δεκ. 2013
16) Ό,τι φοβάμαι μη χάσω, το χάνω
Τσίμπι τσίμπι
σε τσίμπησα;
Περνά περνά η μέλισσα
κουράστηκες.
Νάτο νάτο το δαχτυλίδι
σού το ‘χασα.
Τίποτα δεν έχω κρατήσει από σένα
τόσο φοβήθηκα
να σε κρατήσω θέλω
αιώνια
γι’ αυτό σ’ έχανα
να βρω ένα τρόπο
να σ’ έχω ακόμα
κι απούσα-
μαμά.
ό,τι φοβάμαι μη χάσω
το χάνω _
Σα. 14 Δεκ. 2013
Περιεχόμενα
1.Το παιχνίδι με τις σοκολάτες
2.Η γυναίκα με τις μάσκες
3.Εραστής σκύλος
4.Αιώνια Τιποτένια Στιγμή
5.Δεν είσαι εσύ
ή
Άλλος διαχειρίζεται το χάος
6. Ποιος απ’ τους δυο σας θα φτάσει;
7.Η ζωντανή φωνή ενός νεκρού άντρα
8. Στο σπίτι μου που δεν είναι σπίτι μου
9.Η Μεγάλη Τραγική
10.Ευτυχισμένοι, ολομόναχοι εραστές
11. Μαζί σου κι όμως με τον άλλον
12. Φόρεσε όποια μάσκα σε κρύβει
13. Η μάσκα και το πρόσωπο
14. Στρείδι για φτύσιμο
15. Πλέοντας σ’ ένα κομμάτι χαρτί
16. Μια θάλασσα από σοκολάτα
17. Το επικίνδυνα βέβηλο σοκολατένιο σου πρόσωπο
18. Με γέμιση μαστίχας
19. Στις σελίδες κάθε φορά θ’ αναστηθεί
20.Στο καλάθι της Ματαιότητας
21. Γύρω απ’ τον άξονά μου
22. Τράμπα άκατα μάκατα βιολέτα
23. Στο Παντού της Νεφέλης
24. Η ψυχή της κούκλας
25. Οι τρεις δρόμοι της Λουκίας
26. Μεταμφιέσεις
27. Η κρύπη
28. Η αντοχή των υλικών
29. Όλα είναι Τέλος
30. Το αναγνωρίσιμο πρόσωπο του καθρέφτη
31. Περί ματαίου
32. Αύριο, υπόσχεται
33. Όσες δεν θα δοθούν εξηγήσεις
34. Γρήγορα που πέρασε ο καιρός
35. Αφού δεν έμαθε ποτέ κολύμπι
36. Για το κορίτσι που της είπε να πετά-
αφού δεν ήξερε ποτέ να περπατήσει
37. «Η επανάσταση της σιωπής»
38. Το τάμα
39. Η ομπρέλα της Μαίρης Πόπινς
40. Κάθε Ιούλιο, παίζοντας
41. Τα σα εν των σων
42. Ο μπαμπάς μου έλαμπε
43. Εκ γενετής
44. Για τον δρόμο
45. Με χίλια πρόσωπα,
η κόρη σου
46. Ο,τι φοβάμαι μη χάσω, το χάνω
Έργα της ίδιας
ΠΟΙΗΣΗ
«Σηματοδότες», Ζερβός, 1984 [με το όνομα Ελένη Σωτήρχου]
«Δρασκελιές», Θεωρία, 1988
«Είκοσι δύο χρωματικές μεταμφιέσεις και έντεκα αιρετικά ποιήματα», Δωδώνη, 1992
«Μέλι, μελό, μέλισσα, μάλιστα», Φιλιππότης, 1996
«Έως, εαρινός, έρημος, έρχομαι», Φιλιππότης, 1997
«Σώμα, σταυρός, σάρκα, σταυρώθηκα», Φιλιππότης, 1998
«Θόλωσα, θύελλα, θάμβος, θυμήθηκα», Άγκυρα, 2000
«Άβυσσος, άλγος, άλμα, αρχίζω», Άγκυρα, 2002
«Εν αταξίαις εύτακτοι όντες», Άγκυρα, 2006
«Το γράμμα που λείπει», Άγκυρα, 2009
«Η αρχιτεκτονική της ύπαρξης», Καλέντης, 2016
«Εν ύπνω», «ΑΩ», 2016
ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
«Όνειρα από Toplexil» Φιλιππότης, 1997
«Αν ο Καρυωτάκης παντρευότανε την Πολυδούρη», Άγκυρα, 1998
«Μια καρδιά στο στομάχι», υπό έκδοση
ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ
«Αλήθεια, τα τρως ακόμα τα νύχια σου;», Φιλιππότης, 1997
«Αναζητώντας τη Μαρία», Άγκυρα, 1998
«Να τα μετράω ή να μην τα μετράω τα χρόνια;», 1999
«Μετεβλήθη εντός μου ο ρυθμός του κόσμου», Άγκυρα, 2001
«Το αίνιγμα του άλλου», Άγκυρα, 2003
«Οι κούκλες δεν κλαίνε», Άγκυρα, 2004
«Χαίρε παραμύθι μου», Άγκυρα, 2005
«Αν μ’ αγαπάς, μη μ’ αγαπάς», Άγκυρα, 2006
«Αύριο να θυμηθώ να σε φιλήσω», Άγκυρα, 2007
«Υγρός χρόνος», Άγκυρα, 2008
«Πλήθος είμαι», Άγκυρα, 2009
«Αιώνια επιστροφή», Ψυχογιός, 2010
«Η γυναίκα της Βορινής κουζίνας», Καλέντης, 2011
«Το μπολερό δεν ήταν του Ραβέλ», Καλέντης, 2013
«Λίλιθ: από γράμμα σε γράμμα», Καλέντςη, 2014
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
«Δι’ εσόπτρου εν αινίγματι», Φιλιππότης, 1998
ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ
«Το κοριτσάκι που πίστευε στα θαύματα», Άγκυρα, 2007
«Το μυστικό της μαγικής τσαγιέρας», Καλέντης, 2011
«Η Νεφέλη στο νησί του παντός», Ψυχογιός, 2012
«Η ζωγραφιά που ταξιδεύει», Καλέντης, 2013
«Οι μουσικές της Αρασέλης», Καλέντης, 2015
«Η Νεφέλη στη χώρα με τις νεραϊδοκαμινάδες», υπό έκδοση
«Η κούκλα που ονειρεύτηκε την Έλενα», υπό έκδοση
ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ
«Τα ποιήματα του 2006», Κοινωνία των (δε)κάτων, 2007
«Οικολογικά εγκλήματα», Κέδρος, 2008
«Το βιβλίο του κακού», Μαγικό Κουτί & Fata Morgana, 2009
«Τα ποιήματα του 2009», Κοινωνία των (δε)κάτων, 2010
«Η απουσία του έρωτα», Modern Times, 2011
«Τα ποιήματα του 2014», Κοινωνία των (δε)κάτων, 2015
ΑΝΘΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
«Τα θαύματα θυμώνουν όταν δεν τα πιστεύεις» 19 συγγραφείς για μεγάλους γράφουν παραμύθια για παιδιά, Άγκυρα, 1998
«Ρίξε λίγο φως στις γωνιές της ψυχής μου» 11 συγγραφείς γράφουν στον Θεό και στον Άη Βασίλη, Άγκυρα, 1998
«Ευτυχώς που υπάρχει ο έρωτας» 11 συγγραφείς γράφουν για τον Χρόνο, Άγκυρα, 1988
«Το βιβλίο στο σινεμά», Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, 1999
«Ετοιμαστείτε, πιάνουμε Τήνο», Ερίννη, 199
«Τέλος καλό, όλα καλά» Καστανιώτης, 2012
«Ιστορίες βιβλίων», Καστανιώτης, 2014
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
