Το χορικό ενός αθετημένου θανάτου, της Λίνας Πανταλέων
«Αυτή είναι η ανθρώπινη ζωή. Υπάρχει πολύς πόνος και όλοι είναι υποχρεωμένοι να τον αντέξουν». Στη ζωή δεν υπάρχει ούτε νόημα ούτε συνοχή, εδώ πλεονάζουν η απροσδιοριστία και η ασυναρτησία, οι προσδοκίες περιγελιούνται από την πραγματικότητα, οι επιθυμίες υποτάσσονται στις διαψεύσεις, οι βεβαιότητες αποδεικνύονται όλες εύτηκτες, οι άμυνες και οι κάθε λογής οχυρώσεις καταρρέουν μπροστά […]
Όταν τα βλέφαρα γίνονται αυλαίες, της Έλενας Μαρούτσου
Κοίταζα τις προάλλες την κόρη μου να παίρνει ένα πλαστικό ζωάκι και να το βάζει να φιλάει ένα άλλο. Τα ζώα που είχε στη διάθεσή της ήταν σε ζευγάρια – για κάποιο παιχνίδι επρόκειτο με την κιβωτό του Νώε – κι εκείνη ποτέ δεν έβαζε μια ζέβρα να φιλήσει έναν ελέφαντα. Μια κότα έναν ρινόκερο. […]
