Γιάννης Αντιόχου

Πολλοί είναι οι λόγοι που υποστηρίζουν τη δήλωση του τίτλου:  η πρόταξη ενός τραγουδιού των Radiohead ως προμετωπίδας στη συλλογή, οι διαρκείς αναφορές σε τίτλους τραγουδιών, συνθέτες και μουσικούς μέσα στους στίχους, η ένθεση αποσπασμάτων από τραγούδια στην αρχή των ποιημάτων εν είδει προλόγου ή περικειμένου, η παρεμβολή τραγουδιών (στίχων που γράφτηκαν εξαρχής για να […]

21/06/2017, 22:44

Συνήθως επειδή συμβαίνει να χρησιμοποιώ για την αναγνώριση και την ιχνηλάτηση της ποίησης, πρώτα την αίσθησή μου και στη συνέχεια τις κατατεθειμένες γνώσεις μου από την μελέτη της, δεν έχω σημειώσει σημαντικά ολισθήματα στις αξιολογικές μου κρίσεις. Μια τέτοια κρίση έρχομαι να σημειώσω και με τον παρόν άρθρο μου, που απασχολείται με μια τολμηρή εικόνα […]

06/06/2017, 22:22

Δεν νομίζω πως έχω τις απαραίτητες γνώσεις, έτσι ώστε να αναμιχθώ και με την μουσικοκριτική, αλλά πιστεύω πως ως ακροατής ίσως μπορέσω να αποσαφηνίσω ορισμένες από τις απόψεις μου σχετικά με αυτό το διαμάντι της σύγχρονης ελληνικής μουσικής, που έπεσε στα χέρια μου. Τον Πέτρο Σατραζάνη, τον δημιουργό του «έτσι κι αλλιώς» τον γνώρισα προσφάτως […]

01/06/2017, 22:55

Ορφανή, ασθενική, ασθματική, αλκοολική και ομοφυλόφιλη, η καθηγήτρια του Χάρβαρντ, Ελίζαμπεθ Μπίσοπ, κατάφερε να θεμελιώσει το ποιητικό της έργο στον αμερικανικό ποιητικό κανόνα ως μία από τις μεγαλύτερες ποιητικές φωνές του εικοστού αιώνα. Ξέρω εκ των προτέρων πως θα υποπέσω σε ολίσθημα αλλά θα  χαρακτηρίσω της Ελίζαμπεθ Μπίσοπ ως πρόδρομο ή πρωθιέρεια της εξομολογητικής γραφής, […]

09/02/2017, 18:48

Δεν είχα, ούτε κι έχω καμία σταθερά στις αναγνώσεις των ποιητικών έργων των πρωτοεμφανιζόμενων ποιητών. Κύρια γιατί τα ποιητικά βιβλία του καιρού μας είναι τις περισσότερες φορές βιβλία πολύ επιτηδευμένα και μιμητικά, γεμάτα από πραγματικές συντακτικές υπερβάσεις που επιτιμούν αυτό που εγώ ονομάζω ευφυολόγημα. Έχω ξαναπεί δημόσια πως η συντομία στις αναρτήσεις των κοινωνικών δικτύων, […]

16/11/2016, 10:24

Με αφορμή την επέτειο γενεθλίων του μεγάλου μας ποιητή Οδυσσέα Ελύτη, στις 2 Νοεμβρίου, το Literature επικοινώνησε με την ποιήτρια Ιουλίτα Ηλιοπούλου, η οποία μας έκανε την τιμή να απαντήσει στις ερωτήσεις μας. Η Τέσυ Μπάιλα και ο Γιάννης Αντιόχου συνομίλησαν με την κ. Ιουλίτα Ηλιοπούλου για το έργο, την αναγνώριση και το μέλλον της […]

30/10/2016, 23:30

Αρέσκομαι στους μη ασφαλείς δρόμους μιας αισθητικής παρουσίασης ή έστω (ας πω) κριτικής, ίσως επειδή αντιστέκομαι στη θεωρία που δεν κατέχω ενδελεχώς ή θέλω να υποστηρίζω την ποίηση όπως τη γράφω κι όπως την κατανοώ. Περαιτέρω ίσως και να είμαι λίγο δύστροπος ως αναγνώστης αφού στην πληθώρα των γυναικείων φωνών που «εκδίδονται» σε αυτή τη […]

19/09/2016, 19:18

Καμιά φορά έρχεται η στιγμή που ο πολιτισμός του ανθρώπου για να συνεχίσει να υπάρχει μεταγράφει τις φανταστικές ιστορίες και τα παραμύθια του έτσι ώστε να μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει. Περιπέτειες, συμβολισμοί, κρυφά μηνύματα, σύμβολα και ηθικά διδάγματα συστήνουν τον ψηλαφητό χάρτη του συλλογικού ασυνειδήτου και η φράση με την οποία ξεκινούν όλα τα […]

21/06/2016, 22:38

Είναι αλήθεια πως μου αρέσουν τα βιβλία θηλιές. Είναι αλήθεια πως προτιμώ κύρια τα ποιήματα ενός αστικού χωροχρόνου ακόμα κι όταν η φωτογραφία του εξωφύλλου στο βιβλίο «4 εποχές στον δρόμο» μπορεί να προϊδεάσει τον αναγνώστη ως ένα ταξίδι περιπλάνησης και φυγής ή ίσως και αποφυγής να συναντηθεί ο ποιητής με το πεπρωμένο του, αυτό […]

08/06/2016, 23:06

Πριν μερικές μέρες, έγραψα ένα κείμενο για αυτή τη φωτογράφηση, και το έστειλα στον πιο αυστηρό άνθρωπο να το επιμεληθεί – να μου βγάλει τα τελικά ν ή να βρει τυχόν συντακτικές παρωδίες. Βλέπετε, μπορώ με μεγάλη ευκολία να σας μιλήσω για οργανική και ανόργανη χημεία, για φυσιολογία, ανατομία, ακόμη και για φάρμακα – τα […]

16/01/2016, 23:44

  δεν ξέρω αν νιώθω λύπη ή κούραση για κείνη τη σχεδόν ευτυχία   και έρχεται να μας αρπάξει από τη μούρη, η ποιήτρια Μαρία Τσιράκου, που γεννηθείσα στην Πάτρα το 1973,  εξέδωσε το πρώτο της ποιητικό βιβλίο το 2010, Εν πορεία… και το δεύτερο το 2012, ΕπιΣτροφή από την απόΣταση, εκδόσεις Μανδραγόρας. Έκτοτε βρίσκει […]

28/11/2015, 19:19

Σχεδόν έξι δεκαετίες μετά την έκδοση της Τέταρτης Διάστασης του Γιάννη Ρίτσου, (1956), ίσως ένα από τα πιο εμβληματικά έργα της ποίησής του, με κύριο άξονα την Σονάτα του Σεληνόφωτος, απασχολεί το σημερινό μου κείμενο, επιδιώκοντας να περιγράψει την προσσελήνωση, του ελληνικού κοινού του σωτήριου έτους 2015, μέσα στο λυρικό, υπερρεαλιστικό αυτό σκηνικό ποίημα. Δεν […]

07/11/2015, 14:24

Μέσα σε αυτόν τον Ιούλιο, που η χώρα μας παρομοιάζεται με ακυβέρνητο ιστιοφόρο σε φουρτουνιασμένη θάλασσα, αυτό που πιο πολύ φοβούμαι, δεν είναι μια ευθεία καταβύθιση του ιστιοφόρου, μια σύγκρουσή του ευθύβολη στα βράχια, όσο ένα ξέσχισμα στα πλευρικά του, ρωγμές στους χόνδρους, πόνος οδυνηρός, αν μη τι άλλο εφάμιλλος κατά πως διηγούνται οι γυναίκες […]

12/07/2015, 16:08

Δηλώνω εξαρχής θαυμαστής του σημερινού μνημονευομένου ποιητή και διόλου δεν θα ασχοληθώ με τις φιλολογικές αναλύσεις της μη έκδοσης όσο ζούσε, ενός ποιητικού βιβλίου, ή τον εγκιβωτισμό της ποιητικής του γλώσσας στο συμβολικό και μετασυμβολικό ρεύμα της εποχής του. Παρόλα αυτά, από τα κριτικά του κείμενα, σχετικά με την ελληνική ποίηση, θ’ απομονώσω τη δημοσιευμένη […]

07/06/2015, 17:32

  Περνώντας το φθινόπωρο των Αθηνών, η ελπίδα των ανθρώπων ήρθε να αναστηθεί σε έναν παρατεταμένο χειμώνα που ενέσκηψε όχι μόνο στο γεωγραφικό ανάγλυφο της χώρας, αλλά και στις πολιτείες της. Ωστόσο ένας σπινθήρας ελπίδας φάνηκε στον όψιμο Ιανουάριο ανάβοντας μια τόσο δα φωτίτσα στα ξερόχορτα των ανθρώπων. Κι επειδή έχω μάθει να χρησιμοποιώ τις […]

29/04/2015, 22:45

Αποφεύγω να παρουσιάζω ή να σχολιάζω –αφού δεν ασκώ την κριτική- και ποτέ δεν θα την ασκήσω, ποιητές που ξάπλωσαν αναγνωστικά στο μεγάλο κρεβάτι των γονιών μου και στη συνέχεια στα έφηβα χρόνια μου με συντρόφευαν στην αγωνία της ποιητικής μου διάπλασης. Είχα την τύχη βλέπετε να γνωρίσω εκ του πλησίον ηθικούς ποιητικούς διδασκάλους κι […]

22/02/2015, 18:28

Το έχω ξαναπεί και άλλοτε, ευτυχώς που ονειρεύομαι, που έχω αυτά τα περίπλοκα όνειρα και η πραγματικότητα μου ανασαίνει. Συνήθως μετά,  αυτό που πάντα συμβαίνει, είναι να σηκωθώ με το κεφάλι χαμηλωμένο, κάπως σα να ιχνηλατώ τα σίγουρα βήματα του υπνοβάτη και γεμίζοντας ένα φλυτζάνι νερό για να το ζεστάνω, αλλάζω τη δομή του στο […]

21/01/2015, 00:12

   ”Ένα μεγάλο ταξίδι στην Ινδία περιγράφει ο Χρήστος Χρυσόπουλος στο βιβλίο του Το σώμα του Τιρθανκάρα (εκδ. Νεφέλη). Σε αυτό το ταξιδιωτικό μυθιστόρημα, ο συγγραφέας περιγράφει το πώς περιπλανήθηκε στην Ινδία έχοντας έναν σάκο, έναν ταξιδιωτικό οδηγό Lonely Planet και μια εισαγωγή στον Ινδουισμό. Το πραγματικό ταξίδι, μας λέει, ξεκινάει όταν ξεκινάς να το […]

27/12/2014, 13:38

Από τις Εκδόσεις Ίκαρος κυκλοφορεί το βιβλίο του Γιάννη Αντιόχου Εκπνοές. Πρόκειται για την πέμπτη του ποιητική συλλογή, που ακολουθεί πιστά την φόρμα της ποιητικής σύνθεσης και καθίσταται ως η προέκταση του προηγούμενου ποιητικού του βιβλίου με τίτλο Εισπνοές (Ίκαρος, 2009). Στις 4 ενότητες και τα 19 ποιήματά του, ο Γιάννης Αντιόχου, αναψηλαφεί την αστική […]

10/12/2014, 21:04

Αν θεωρήσουμε ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο, ο Γιάννης Αντιόχου βρίσκεται στην κορυφή της επιλογής των αναγνωστών του Literature.gr, δικαίως.  Τα άρθρα του διαβάζονται από χιλιάδες επισκέπτες κάθε μήνα, οι κριτικές του χαίρουν άκρας εκτίμησης από τους ομολόγους του και όχι μόνο, αφού είναι πλέον αποδεκτό ότι το γίγνεσθαι του Γιάννη Αντιόχου είναι μια πάλλουσα […]

13/11/2014, 23:04

Όλες οι λογοτεχνίες,  γράφει ο Βύρων Λεοντάρης, εκδικούνται τα βλάσφημα παιδιά τους, κάθε μια με τον τρόπο της. Η νεοελληνική λογοτεχνία, καθόλου εύρωστη, αναιμική και κομφορμιστική, επιβιώνουσα ακόμα και μέχρι σήμερα κάτω από τους ίδιους ακριβώς κοινωνικούς όρους ύπαρξης που διέγραψε ο Καρυωτάκης (επαιτεία της αναγνώρισης, έπαθλα και βραβεία, βιομηχανοποιημένες μεταφράσεις, εκδόσεις «απάντων» προθανάτιες και […]

09/11/2014, 16:41

Το έχω πει κι άλλοτε, είναι αυτή η θηριώδης μούσα που επανέρχεται σαν ένα σαλιάρικο τέρας του μυαλού και με τιμωρεί. Τιμωρεί τον ποιητή που πιστεύει πως ζει τη δική του ζωή και με αυτή ως εφαλτήριο δημιουργεί το όποιο ποιητικό του σύμπαν. Το έχω πει κι άλλοτε, το έχουν πει κι άλλοι πριν από […]

04/10/2014, 20:59

[…] τα κοστούμια που από τα είκοσι έξι μου φορούσα, ακόμη για να πάω ντάλα καλοκαίρι καθημερινές στο περίπτερο, στην κοινωνία που τα δανείστηκε από εκείνους που τα σκέφτηκαν για να μην κρυώνουν, ως ένδειξη του κύρους που μου είναι πια περιττό καθότι επιτέλους ισχύω στην καθημερινότητα χωρίς καμία φιλοδοξία αφού ο κάθε άνθρωπος έχει […]

10/08/2014, 21:30

Δεν ξέρω για σας, αλλά παρόλο που συμπληρώνω τα 45 μου έτη, ακόμα βλέπω όνειρα. Όχι, το ξέρω πως δεν σας ενδιαφέρει διόλου αυτή η ασήμαντη πληροφορία κι αν όχι όλους τους αναγνώστες, ίσως τους περισσότερους από εσάς. Παρόλα αυτά δεν μπορώ να σταματήσω να επιχειρώ, αφού καλύτερα αυτοπροσδιορίζομαι ως ξυπόλητος επιχειρηματίας, από ότι ποιητής […]

08/06/2014, 02:40

[…] Οι άνθρωποι που κυκλοφορούνε κάθε φορά στο προσκήνιο της λογοτεχνικής ζωής ενός τόπου έχουν ακέραιη την ευθύνη∙ και οι άνθρωποι αυτοί, πριν από δέκα χρόνια, στην Ελλάδα, πρέπει να το παραδεχτούμε, αντιπροσωπεύανε σ’ ένα μεγάλο ποσοστό το υπόστρωμα εκείνο που συνηθίζουμε ν’ αποκαλούμε pègre littéraire. Τύποι προορισμένοι να παίζουνε το ρόλο του κομπάρσου, όσο […]

23/03/2014, 09:23

Υπάρχουμε μέσα από τον λόγο και διατηρούμε την ταυτότητα και την προσαρμογή μας μέσα από τον λόγο. Έτσι, κάθε μορφή λόγου που αναπτύσσεται σε συγκεκριμένες δομές όπως: επιστημονικός λόγος, κριτικός λόγος, φιλοσοφικός λόγος, λογοτεχνία, ποίηση, θρησκεία, κ.λ.π., ταυτοποιεί αυτούς που δύνανται να υπάρχουν μέσα από το αυτο-αναφορικό περιβάλλον του εκάστοτε λόγου. Αλλιώς παύουμε να υπάρχουμε […]

18/03/2014, 20:04

  Αυτή η γειτονιά είναι για όλους μας ένα κλουβί. Κανείς δε ζει αληθινά αυτό που θα `θελε να ζει,  γιατί το όνειρο είναι μια στιγμή κι όλες οι άλλες οι στιγμές απελπισία. Μέσα σ αυτό το δρόμο γεννιόμαστε, ζούμε και πεθαίνουμε,  μαζί με μας και τα όνειρά μας, μαζί με μας και τα παιδιά […]

19/01/2014, 19:55

Συμβαίνει στις μέρες μας να μπορείς να αναφωνήσεις με ένα βιβλίο ποίησης πως η μεγάλη ελληνική ποιητική παρακαταθήκη μπορεί ακόμα να ανανεώνεται. Δεν συμβαίνει όμως συχνά, ίσως ποτέ δεν συνέβαινε συχνά, να φυλλομετράς βιβλιάρια ποίησης με τα οποία συνδιαλέγεσαι. Νομίζω λοιπόν πως έχω το δικαίωμα τηρώντας όλα αυτά τα χρόνια ιδιαίτερη σιωπή προς το έργο […]

04/01/2014, 13:57

Όταν έλαβα την πρώτη κλήση μέσα από την πλατφόρμα του facebook,  από την Μάτα Καστρησίου για να μου αποστείλει το βιβλίο της, Τα απορριμματοφόρα των Έξι, απόρησα, για το κοινό σημείο μου με τη δική της δημιουργία. Ξέρετε, οι ποιητές, είναι λίγο εστέτ, ο κατάφορα πεζός λόγος προσωπικά δεν με βρίσκει οικείο και με κάνει […]

18/12/2013, 18:05