Λένε για μένα… Ο Νίκος Καββαδίας, η Μαρίζα Κωχ κι οι Πυξ Λαξ: η περίπτωση του «Μαραμπού» , του Μάριου-Κυπαρίσση Μώρου
Συζητώντας τη θέση του έργου του Νίκου Καββαδία (1910-1975) στον 21ο αι. ο Χρήστος Δανιήλ σημειώνει: «Στην πρόσληψη του ποιητικού έργου του Ν. Καββαδία και στην ευρύτερη απήχηση και αποδοχή του συνετέλεσε αναμφισβήτητα, από ένα χρονικό σημείο και μετά – το οποίο συμπτωματικά (;) ταυτίζεται με τη χρονιά θανάτου του ποιητή – η μελοποίηση τω […]
Ποιήματα εξορίας αναζητούν τον ποιητή τους: 12η Διεθνής Εκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης Περιοδικό Παρέμβαση
Αν η γραφή ως διαδικασία προϋποθέτει το άλγος της δημιουργίας, η γραφή κάτω από δύσκολες συνθήκες αναδεικνύεται στην πλέον επίπονη διαδικασία. Από τα Ομηρικά έπη, το άλγος του νόστου, η δυστοπία της εξορίας αλλά και του τόπου μακριά από την «Ιθάκη», το ευρύ φάσμα των αναμνήσεων, αποτελούν βασικά κι ολοένα συχνότερα επανερχόμενα μοτίβα της […]
Η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ, από τον Γιώργο Θεοτοκά
Φιλολογική επιμέλεια: Μάριος – Κυπαρίσσης Μώρος «Δίνε αμέτρητα τα αγαθά σου, χωρίς υπολογισμούς και ανταπόδοση, αλλά και βάστα τον εαυτό σου έτσι υποχείριο, ώστε σε κάθε στιγμή να μπορείς να μείνεις ή να ξαναγίνεις εύκολα κυρίαρχός του. Το μόνο που μένει μέσα σου είναι το αίσθημα ενός πόθου ανεκπλήρωτου, που πονεί. Ξεχνάς εύκολα τους περασμένους […]
Πτωχοπροδρομικά, – Ποίημα Δ’- Μια δημώδης αντικληρικαλιστική σάτιρα, του Μάριου Κυπαρίσση Μώρου
1. Πτωχοπρόδρομος και Πτωχοπροδρομικά Συνδεδεμένος με μια παραγωγή στα πλαίσια του ποιητικού κύκλου της Ειρήνης, ο Θεόδωρος Πρόδρομος, πέραν της λόγιας παραγωγής του, είχε και μία δημώδη, μόλις σκωπτική. Ο λόγος για τη συλλογή των τεσσάρων του ποιημάτων υπό το γενικό τίτλο Πτωχοπροδρομικά1. Μετά το θάνατο της ματρόνας του το 1123 (κατά άλλες […]
Ρωγμή στην αχρονικότητα του «Θέλετε να χορέψομε Μαρία;», του Μάριου-Κυπαρίσση Μώρου
Η δεύτερη ενότητα της νουβέλας της Μέλπους Αξιώτη, «Θέλετε να χορέψομε Μαρία;», είναι αφιερωμένη στη γέννηση και την ωρίμανση του Γιάννη, ενός από τους πρωταγωνιστές της ιστορίας. Μπορούμε εύκολα ν’ αναγνωρίσουμε στην εν λόγω ενότητα, όσο και σε όλο το έργο, χωρία γραμμένα συνειρμικά (ροή της συνείδησης), με αποκορύφωμα τον παραμυθικό λόγο του Γιάννη στη […]
Ο «ανυπεράσπιστος» Ντίνος Χριστιανόπουλος: ποιήματα ποιητικής, του Μάριου-Κυπαρίσση Μώρου
Η ποίηση του Ντίνου Χριστιανόπουλου, μεστή εικόνων και συναισθημάτων, έχει απασχολήσει την κριτική για πολύ καιρό· το έργο του Δ. Κόκορη, Λόγος γυμνός1, είναι η αναλυτικότερη, μέχρι τώρα, εισαγωγή στο έργο του, το οποίο προσφέρει με επάρκεια τις πλείστες πτυχές της δημιουργικής πορείας του ποιητή. Βέβαια, μία εισαγωγή δε θα μπορούσε να συμπεριλάβει και όλα […]
Η Μήδεια κόβει τον ομφάλιο λώρο – Μια ανθολογία, του Μάριου-Κυπαρίσση Μώρου
Ντίνος Χριστιανόπουλος – Το χούφταλο Έγινε χούφταλο κι ακόμα επιμένει να με κάνει κουμάντο: «Γιατί άργησες; πού ήσουν τέτοια ώρα;» (γυρνώ στις δέκα, και το βρίσκει αργά). Μάτι επιτιμητικό, γεμάτο κακία, γυναίκα που συνήθισε για το παραμικρό να τιμωρεί το παιδί της. Και τώρα που μεγάλωσα, ακόμη τα ίδια. Να μη με δει καμιά βραδιά […]
Δύο κείμενα του Ντίνου Χριστιανόπουλου για τη Μεγάλη Πέμπτη, του Μάριου – Κυπαρίσση Μώρου
Η αγάπη του Ντίνου Χριστιανόπουλου για τη θρησκευτικότητα των Ελλήνων είναι γνωστή και πολυσυζητημένη. Πρόσωπα της εκκλησιαστικής γραμματείας διατρέχουν τις σελίδες του, συζητούν, πάσχουν και εξιλεώνονται. Μιλάμε για πρόσληψη βιβλικών και μη προσώπων στο σήμερα. Με τη δημοσίευση της πρώτης του συλλογής «Η εποχή των ισχνών αγελάδων», η Μαρία η Αιγυπτία, ο Δημάς, ο Απόστολος […]
Όταν η Κοζάνη διαβάζει ποίηση, του Μάριου-Κυπαρίσση Μώρου
Εχθές, 21 Μαρτίου 2014, η πόλη της Κοζάνης ανταποκρίθηκε στο ετήσιο κάλεσμα για ανάγνωση ποιημάτων. Η παγκόσμια ημέρα της ποίησης εορτάζεται, πώς αλλιώς, με κάποιο αφιέρωμα. Φέτος, την τιμητική τους είχαν οι “καταραμένοι” ποιητές των αιώνων, οι αιρετικοί, οι αυτοκαταστροφικοί, οι ποιητές στα περιθώρια των ποιητικών συλλογών. Την εκδήλωση φιλοξένησε ο χώρος ποικίλων χρήσεων του […]
Οθωμανική λυρική ποίηση (15ος-19ος αι.), (Συνέχεια..) του Μάριου – Κυπαρίσση Μώρου
Bâkî (1526-1600) Ezelden… Αγαπημένη, απ’ τη Δημιουργία, σκλάβοι του Σάχη της αγάπης είμαστε, αγαπημένη, ο φημισμένος της καρδιάς Σουλτάνος είμαστε. Είμαστε της ερημιάς αυτής παπαρούνες, που οι καρδιές μας, μαύρες, από τη θλίψη καίγονται. Αγαπημένη, γενναιόδωρο σύννεφο να’ σαι και το νερό απ’ την καρδιά τη διψασμένη μη στερήσεις. […]
Οθωμανική λυρική ποίηση (15ος-19ος αι.) του Μάριου – Κυπαρίσση Μώρου
Ποίηση 1453 Κανένας βασιλιάς του Βυζαντίου δεν έγραψε ποτέ ποιήματα, ενώ οι σουλτάνοι ήταν όλοι ποιητές, διατείνεται ο Τουργκούντ Οζάλ. Πόσο ποιητές μπορεί να ήταν οι σουλτάνοι, που η χατζάρα τους κολύμπαγε στο αίμα των θυμάτων τους; Ενώ ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, το ένα και μοναδικό του ποίημα, το ‘γραψε με το ίδιο του το αίμα. […]
Ο ερωτικός κι ο πολιτικός Ντίνος Χριστιανόπουλος, του Μάριου-Κυπαρίσση Μώρου
Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος είναι ένας ποιητής που δε χρειάζεται συστάσεις. Το ίδιο κι η ποίησή του, ποίηση ζωντανή («ζουμερή», όπως έλεγε ο δάσκαλός μας κος Κεχαγιόγλου), μεστή, σκληρή και ερωτοπαθής (;). οι περισσότεροι καταγράφουν το Χριστιανόπουλο στους ερωτικούς ποιητές, άλλωστε, έτσι ξεκίησε, με τη δημοσίευση της Εποχής των ισχνών αγελάδων, ωστόσο, εγέρθη πρόσφατα μια άλλη […]
Praefatio de interpretatione poetica, του Μάριου – Κυπαρίσση Μώρου
Περιδιαβαίνοντας τις σελίδες ποιητικής ανθολογίας του περασμένου αιώνα, παρατηρώ την ολοένα αυξανόμενη επιτήδευση στο ύφος και τις χρησιμοποιούμενες λέξεις. Διαβάζοντας δε ποιητική συλλογή νεοεκδοθείσα, νέου ποιητού –θεωρούμενου καλού στους ποιητικούς κύκλους της Θεσσαλονίκης- το ύφος γίνεται συνθετότερο, οι φράσεις αντιρηματικές και ο λόγος αντιποιητικός. Ο κος Γαργαντούδης ακροθιγώς αναφέρεται στο θέμα στο βιβλίο του Ελευθέρωση […]
Ο νυμφών του Ποιήματος του Μάριου – Κυπαρίσση Μώρου
Μπορεί οι παρθένες του Ευαγγελίου να ήταν μωρές και να κλείστηκαν έξωθεν του νυμφώνος του Χριστού, δεν είναι όμως εξίσου μωρός κι ο μέσος αναγνώστης που κλείνεται έξωθεν του νυμφώνος του ποιήματος. Τρεις όροι της θεωρίας της λογοτεχνίας θα μας απασχολήσουν, οι δύο δόκιμοι κι ο ένας τεχνητός: οικείωση, ανοικείωση, αποεξοικείωση. Το «οικείο» ποίημα Οικείος […]
Τελικά, κινδυνεύουμε; του Μάριου – Κυπαρίσση Μώρου
Ανησύχησαν οι αναγνώστες του Tzevdan Todorov, με αφορμή τον τίτλο του βιβλίου του, Η λογοτεχνία σε κίνδυνο, πως θα ζήσουμε τις τελευταίες μέρες της γραφόμενης λογοτεχνίας. Κανείς δεν αρνείται, πέραν των θεωρητικών και τους πρακτικούς κινδύνους (κουρασμένο αναγνωστικό κοινό, εύπεπτα αναγνώσματα κ.ά.), όμως, με μια πιο προσεκτική ματιά στο σύνολο της ελληνικής λογοτεχνίας, θα εντοπίσουμε […]