Κι εκείνος, ο Λεωνίδας, ο Γιος; Τι; Αλώβητος; Όχι πως δεν είχε κάνει με τον τρόπο του το ίδιο.

Απλώς όλο αυτό το παιχνίδι το έχει υπόψη του. Απόλυτα και αδιαπραγμάτευτα. Υπήρχε μια ευεργετική απόσχιση. Ποτέ δεν ταυτίστηκε.

Διατήρησε ασφαλή απόσταση.» (σελ. 344)

Μια οικογένεια στο πέρασμα του χρόνου.

Δύο νέοι που παντρεύτηκαν παρά τις αντίθετες καταβολές τους. Μια γυναίκα δακτυλοδεικτούμενη, ένας πατέρας ξενιτεμένος, ένας μυστηριώδης φίλος από το παρελθόν.

Ένα παράξενο γράμμα. Μια σχεδόν βουβή ταινία. Ένας έφηβος που ανδρώνεται στα χρόνια μιας ψεύτικης ευημερίας. Μια κοπέλα που τραγουδά για έναν κόσμο που αλλάζει. Ένα παιδί που παρατηρεί την πορεία προς την κατάρρευση.

Μια κοινωνία που βγαίνει απ’ το σκοτάδι, αλλά τελικά μεθάει από το φως.

Άνθρωποι που δημιουργούν, ερωτεύονται και ελπίζουν, άνθρωποι που προσαρμόζονται και αλλάζουν «χρώμα» για να ελιχθούν. Γύρω τους μια χώρα που βιώνει έντονες συγκρούσεις και συμβιβασμούς. Μια χώρα που ξορκίζει τους φόβους της, αλλάζει διαρκώς ιδεολογίες, μόδες και επιθυμίες, αλλά στο βάθος παραμένει ίδια, ανέτοιμη «από καιρό».

Ένα βιβλίο για την ανθρώπινη φύση και τις αδυναμίες της, για τον τόπο που μας γεννά και μας στιγματίζει για πάντα.

Είπαν για το βιβλίο:

”Στους «Χαμαιλέοντες» ο Αλέξης Σταμάτης, διατηρώντας τις βασικές συγγραφικές εμμονές του, όπως ο πυρήνας της οικογένειας που αποκτά διαστάσεις σχεδόν πεπρωμένου και η αγάπη του ως προς τον κινηματογράφο και το θέατρο, συνεχίζει να τολμά συγγραφικές τεχνικές και ανοίγματα που ξεκίνησε με την «Κυριακή» του πριν από τρία περίπου χρόνια.”  Ελένη Γκίκα

”Μυθιστόρημα προς τέρψη, προς γνώση, σκέψη, και συμμόρφωση. Που λέει ο λόγος. Μυθιστόρημα με μέθοδο σκακιστική: αλλεπάλληλες χρονικές αναταράξεις, cut-up και fold-in αλά Μπάροουζ, ποιητικές εκλάμψεις. Και με ένα σάουντρακ που απογειώνει αρχικά και μετά μας γειώνει με τη σκέψη του ποιοι είμαστε και από τι μακελειό καταγόμαστε. Stamatisrules! ” Γιώργος Ίκαρος Μπαμπασάκης

Ο Αλέξης Σταμάτης γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο ΕΜΠ και έκανε μεταπτυχιακά αρχιτεκτονικής και κινηματογράφου στο Λονδίνο. Έχει γράψει είκοσι δύο βιβλία (μυθιστορήματα, διηγήματα, βιβλίο για παιδιά, νουβέλες, ποίηση).

Το πρώτο του μυθιστόρημα, Ο έβδομος ελέφαντας (1998), εκδόθηκε στη Μεγάλη Βρετανία. ΤοΜπαρ Φλωμπέρ (2000) εκδόθηκε στη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, τη Σερβία και τη Βουλγαρία. Επανεκδόθηκε το 2012 από τις Εκδόσεις Καστανιώτη σε νέα, συμπληρωμένη έκδοση. Η Αμερικάνικη Φούγκα (2006) κέρδισε το Διεθνές Βραβείο Λογοτεχνίας του Αμερικανικού Ομοσπονδιακού Ιδρύματος Τεχνών και εκδόθηκε στις ΗΠΑ. Η Μητέρα Στάχτη (2005) εκδόθηκε στα αγγλικά και τα τουρκικά. Το πρώτο του παιδικό μυθιστόρημα, Ο Άλκης και ο λαβύρινθος (2009), κέρδισε το πρώτο βραβείο του Κύκλου του Παιδικού Βιβλίου.

Για τη δεύτερη ποιητική συλλογή του, Αρχιτεκτονική Εσωτερικών Χώρων (2003), του απονεμήθηκε το 1994 από τον Δήμο Αθηναίων το Βραβείο Ποίησης στη μνήμη Νικηφόρου Βρεττάκου. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στη Μεγάλη Βρετανία.

Ο μονόλογός του Τελευταία Μάρθα παίχτηκε το 2008 στο Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας. Δύο μονόλογοί του με τίτλο Γένεση ανέβηκαν το 2009 στο Θέατρο Χώρα. Το θεατρικό του έργοΔακρυγόνα παρουσιάστηκε το 2010 στο Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας, όπου το 2012 ανέβηκε και το θεατρικό του Σκότωσε ό,τι αγαπάς. Το έργο του Μεσάνυχτα σ’ έναν τέλειο κόσμο ανέβηκε στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν το 2013.

Έχει αντιπροσωπεύσει πολλές φορές την Ελλάδα σε διεθνή λογοτεχνικά συνέδρια και διδάσκει δημιουργική γραφή στο Κολλέγιο Αθηνών-Ψυχικού και στο Μουσείο Ηρακλειδών.