Please enable JavaScript to view the comments powered by Disqus.

 

According to your opinion how important is nowadays, the days of globalization, the historical novel.

It is obvious that the so-called “new world order” that led us to the “new global disorder”, disrupts our lives. However, the historical novel is timeless. When you write a novel set in the seventeenth or the nineteenth century, you accomplish an action separated from the reality. So I would imagine it is not affected by current events.

 

Is it easy for a writer to achieve the balance between fiction and historical fact?

No, not at all. It’s the most difficult thing: you should constantly keep the balance between both. Otherwise it’s a failure.

 

What is your opinion about the future of the literature, especially in Europe, considering the fact that European countries face a huge economical crisis nowadays?

The future of literature is linked to the economical problems that faces the readers : less money they have to spent, less books will be sold.

 

How much Egyptian, French and Greek do you feel? Is it easy for a writer to combine three nationalities?

Sometimes, I don’t know myself! There are days when I feel schizophrenic! Let’s say a third of all.

 

Due to the fact that you share also a Greek origin would you like to tell us your opinion about the difficult moments that Greece faces the last years?

That’s a very difficult question to answer! Let’s note first, that the primary responsible for the tragedy that faces not only Greece, but most countries of the European community, are the idiots who have ruled us for decades. People from the largest universities in the world, masters in economics, experts … and where did they lead our countries? Towards the abyss. There are clear that the Greeks have lived much beyond their financial means, but whose fault? When a child makes mistakes who’s guilty? the child or parents? Anyway, the first persons who should be punished, thrown in jail and why not hang, are our rulers who have managed our economy …

 

Your books have been translated into many languages and they are successful in the countries that they have been out. According to you what are the reasons for this success? Does the translation play an important role in this and generally speaking what is your opinion about the translation and the role of it in the worldwide promotion of a book?

The reason for this success is explained perhaps by the style of writing, quite universal, and probably because of the subjects. Anyway, all this is somewhat miraculous. An author usually writes to be read by as many people, therefore, be translated promotes this process.

 

Could you portray to us the ideal reader for you? Do you believe that in the speed era we live people find time for reading easily?

As far as I am concern, the ideal reader, is the one who reads my books! But the invasion of Internet, smart phones, I-Pad, etc…has created a sort of inner prison, a form of isolation. Reading, the true reading is now suppressed by all these gadgets. Youth in particular cannot find the time to read. They don’t even feel the need. SMS has replaced Seferis, and Cavafy!  I am afraid that we are gradually moving towards a world of illiterates, which will be dominated by figures, charts and stock quotes. Pity.

 

Do you believe in the solitude of the writer? Do you think it can be a creative factor of the writer’s power?

Solitude is essential to the writer. It avoids him not to be parasite by unnecessary distractions. But, in my case, solitude should not be total. I also need, once completed my work hours, to get in touch, see, the people I love. They are the ones who help me regain some energy. Loneliness, then, but not lonely. The most important thing for me is silence. The absolute silence! I can write almost anywhere, providing not to hear a pin drop.

 

How did you start writing? What are your personal influences?

I started writing very young. Around the age of 14. I even had the audacity (or unconsciousness) to send to Gallimard my first book of poems at 15. And when, many years later, I published some of my novels in this publishing house, I admit that it moved me. About my influences, I think they were many: Camus, Hemmingway, and above all Kazantzakis. But the more complicated is to get rid of these influences. Otherwise we copy, or we are paralyzed!

 

Is discipline quite important to you, I mean do you have a work schedule?

Of course. I work as a convict! and at fixed times: from 6.30 am to noon. Then from 1 to 5 pm. This rhythm is essential to me, vital. If I were to break it, I’d break also the harmony of writing and the reader would notice it.

 

What are your personal ambitions for the future? Is there any project underway you could discuss with us?

According to an old saying: “If you want to make God laugh, tell him your plans.”

 

How can continue a writer his work in a world where economical and mostly moral crisis are on the increase? Do these factors have an influence on his work?

By definition, a writer lives outside of time, and therefore, even if he is naturally concerned with the external world events, he has to keep moving. In truth, writing is a balm, a way to escape and to continue living in a parallel world, often far more noble and attractive than what we face every day. We cannot remain indifferent when we see that our society is falling apart, the strong subdue the weak, the offender continuing to kill the innocent. But I am convinced that a writer, who respects himself, should not be at the service of those who make History, but of those who suffer from it. And by his writing, it can be done.

 

According to you what is the role of a writer in the modern societies?

I am convinced that, whenever he gets the opportunity, a writer can and should play a role in our society. Take for example the famous “J’accuse”, title of an article written by Zola during the Dreyfus affair and published in the newspaper L’Aurore in 1898 as an open letter to the French President. The consequences of this Article were extraordinary. Thanks to Zola, a man (Dreyfus) unjustly accused, was acquitted. Keep in mind that words can be more effective than all the weapons.

 

What is your opinion about the future of the printed book? Do you think that e-book is the future or the traditional book will stay on the scene for the next decades?

The phenomenon of the e-book, is what it is: a phenomenon, a fashion. And like all fashions, it will pass. There will certainly be a small group of enthusiasts, but in the same way that television did not kill the cinema, e-book will not kill the classical book. Nothing can replace this extraordinary invention. Imagine an object that does not require electricity, which does not need to be recharged,  unbreakable, who never falls down, that can be tossed on the sand without risk of being destroyed, that can fold, crease, admired as a nice object … I mean a real book of course.

 

Would you like to describe to us what are the things that give you pleasure in your daily life?

As we know, happiness in life does not last forever. Life, and therefore mine, is made of small moments that fill me: the satisfaction of having written a few good lines, unexpected good news, a hand that takes yours and reassure you when everything goes wrong, observing my son growing up (even if sometimes grows down!), a victory over the disease, the tenderness of my cat, short and small things that make a great whole.

 

Σύμφωνα με τη γνώμη σας, πόσο σημαντικό είναι στις μέρες της παγκοσμιοποίησης το Ιστορικό Μυθιστόρημα; Πιστεύετε ότι παίζει ένα σημαντικό ρόλο στις σύγχρονες παγκοσμιοποιημένες κοινωνίες;

Είναι προφανές ότι αυτό που αποκαλείται «Νέα τάξη πραγμάτων» μάς οδήγησε στη «νέα παγκόσμια αναταραχή» και διαταράσσει τη ζωή μας. Ωστόσο, το ιστορικό μυθιστόρημα είναι διαχρονικό. Όταν γράφεις ένα μυθιστόρημα που τοποθετείται χρονικά τον δέκατο έβδομο ή τον δέκατο ένατο αιώνα, αυτό που κατορθώνεις δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. Έτσι λοιπόν φαντάζομαι ότι το ιστορικό μυθιστόρημα δεν επηρεάζεται από τα τρέχοντα γεγονότα.

 

Πόσο εύκολο είναι για έναν συγγραφέα να πετύχει μια ισορροπία ανάμεσα στη μυθοπλασία και το ιστορικό γεγονός;

Δεν είναι καθόλου. Στην πραγματικότητα είναι το πιο δύσκολο πράγμα: πρέπει διαρκώς να διατηρείς την ισορροπία ανάμεσα στα δυο αυτά στοιχεία. Αλλιώς θα αποτύχεις.

 

Πώς βλέπετε το μέλλον της λογοτεχνίας, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, δεδομένου ότι οι χώρες της Ευρώπης έχουν να αντιμετωπίσουν μια τεράστια οικονομική κρίση και ένα αβέβαιο μέλλον;

Το μέλλον της λογοτεχνίας σχετίζεται με τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αναγνώστες: Όσο λιγότερα χρήματα έχουν να ξοδέψουν τόσο λιγότερα βιβλία θα πωλούνται.

 

Πόσο Αιγύπτιος, Γάλλος και Έλληνας νιώθετε; Είναι εύκολο για έναν συγγραφέα να συνδυάσει αυτές τις τρεις εθνικότητες στην καταγωγή του;

Μερικές φορές δεν ξέρω ούτε εγώ ο ίδιος! Υπάρχουν μέρες που τελικά νιώθω σχιζοφρενής με όλο αυτό. Ας πούμε ότι κατορθώνω να νιώθω λίγο από όλα. Είμαι χωρισμένος σε τρία κομμάτια.

 

Μια και, όπως είπατε,  κατά το ένα τρίτο νιώθετε Έλληνας, θα θέλατε να μας πείτε πώς βλέπετε τις δύσκολες ώρες που η Ελλάδα αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια;

Αυτή είναι μια πολύ δύσκολη ερώτηση! Ας σημειώσουμε λοιπόν αρχικά ότι οι κύριοι υπαίτιοι για την τραγωδία που αντιμετωπίζει η Ελλάδα αλλά και οι περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι οι ανόητοι που μας κυβερνούν τις τελευταίες δεκαετίες. Άνθρωποι που έχουν αποφοιτήσει από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου με μάστερς στα οικονομικά, ειδικοί… και πού οδήγησαν τις χώρες μας όλοι αυτοί; Προς την άβυσσο. Είναι ξεκάθαρο ότι  οι έλληνες ζούσαν πέρα από τις οικονομικές τους δυνατότητες, αλλά ποιος φταίει γι αυτό; Όταν ένα παιδί κάνει λάθη, ποιος φταίει; Το παιδί ή οι γονείς του; Τέλος πάντων, εκείνοι που πρώτοι έπρεπε να τιμωρηθούν, να μπουν φυλακή και, γιατί όχι, ακόμη και να τους κρεμάσουν είναι οι άνθρωποι που κυβέρνησαν και έφεραν την οικονομία μας σ’ αυτό το σημείο…

 

Τα βιβλία σας έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και έχουν σημειώσει τεράστια επιτυχία στις χώρες στις οποίες κυκλοφορούν. Πιστεύετε ότι ο ρόλος της μετάφρασης είναι σημαντικός για την πετυχημένη πορεία ενός βιβλίου; Ποια είναι η άποψή σας για τη μετάφραση γενικότερα και το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει στην παγκόσμια προώθηση ενός βιβλίου;

Ο λόγος που ένα βιβλίο μου γίνεται επιτυχία εξηγείται ίσως από το ύφος της γραφής, ένα ύφος με παγκόσμιο χαρακτήρα και ίσως από τη θεματολογία μου. Όλη αυτή η επιτυχία είναι ένα θαύμα. Ένας συγγραφέας γράφει για να διαβαστεί το έργο του από όσο το δυνατό περισσότερους αναγνώστες, γι’ αυτό το λόγο η μετάφρασή του προάγει τη διαδικασία αυτή.

 

Ο Έλληνας νομπελίστας ποιητής, ο Οδυσσέας Ελύτης είχε πει ότι σε ολόκληρη την ποιητική του πορεία αναζητούσε πάντα έναν ιδανικό αναγνώστη που δεν τον βρήκε ποτέ. Θα μπορούσατε να μας περιγράψετε ποιος είναι ο ιδανικός αναγνώστης για εσάς; Πιστεύετε ότι στην εποχή της ταχύτητας που ζούμε οι άνθρωποι έχουν χρόνο για να τον αφιερώσουν στο διάβασμα;

Κατά τη γνώμη μου, ο ιδανικός αναγνώστης για μένα είναι αυτός που απλώς θα διαβάσει τα βιβλία μου! Η επιδρομή ωστόσο του ίντερνετ, των smart phones, του I-pad έχει δημιουργήσει ένα είδος εσωτερικής φυλακής, μια μορφή απομόνωσης. Το διάβασμα, το αληθινό διάβασμα έχει στις μέρες μας κατασταλεί από όλα αυτά τα μηχανήματα. Ιδιαίτερα οι νέοι δεν μπορούν να βρουν χρόνο να διαβάσουν. Δεν νιώθουν καν την ανάγκη. Τα sms έχουν πάρει τη θέση του Σεφέρη και του Καβάφη! Φοβάμαι ότι βαθμιαία προχωράμε σε έναν κόσμο αναλφάβητων, οι οποίοι θα κυριαρχούνται από νούμερα, διαγράμματα και χρηματιστηριακές αναλύσεις. Είναι κρίμα.

 

Πιστεύετε στη μοναξιά του συγγραφέα; Είναι η μοναξιά ένας παράγοντας δημιουργίας στη δυναμική ενός συγγραφέα;

Η μοναξιά είναι εντελώς απαραίτητη για έναν συγγραφέα. Τον βοηθά να αποφύγει τις παρασιτικές αποσπάσεις της προσοχής που δεν είναι απαραίτητες. Στην περίπτωσή μου όμως δεν είναι απαραίτητη μόνο η μοναξιά. Χρειάζομαι επίσης να βρεθώ κοντά σε ανθρώπους που αγαπώ μετά από τις ώρες της δουλειάς μου. Αυτοί είναι οι μόνοι που με βοηθούν να ανακτήσω τη χαμένη μου ενέργεια. Μοναχικότητα λοιπόν αλλά όχι μοναξιά. Το πιο σημαντικό για μένα όμως είναι η σιωπή. Η απόλυτη σιωπή! Μπορώ να γράψω οπουδήποτε αρκεί να μη ακούσω ούτε καρφίτσα να πέφτει.

 

Πείτε μας πώς ξεκινήσατε να γράφετε. Ποιες είναι οι δικές σας αναγνωστικές αναφορές οι οποίες σας επηρέασαν;

Ξεκίνησα να γράφω από πολύ μικρός. Περίπου στα 14. Είχα επίσης το θράσος (ή καλύτερα την ασυνειδησία) να στείλω στον Γκαλιμάρντ το πρώτο μου βιβλίο με ποιήματα στα 15. Και παραδέχομαι ότι συγκινήθηκα όταν πολλά χρόνια αργότερα εκδόθηκαν έργα μου από τον συγκεκριμένο εκδοτικό οίκο. Ήταν πολλές οι επιδράσεις που δέχτηκα: Ο Αλμπέρ Καμύ, ο Χέμινγουέυ και περισσότερο από όλους ο Νίκος Καζαντζάκης. Το πιο περίπλοκο ωστόσο είναι να ξεφορτωθεί κανείς αυτές τις επιρροές. Αλλιώς είτε αντιγράφει είτε παραμένει παράλυτος  στη δική του πορεία.

 

Πόσο σημαντικό είναι για εσάς ένα αυστηρό πρόγραμμα όταν δουλεύετε, θέλω να πω ακολουθείτε πιστά κάποιο πρόγραμμα όταν γράφετε;

Φυσικά. Δουλεύω σαν κατάδικος! Και με συγκεκριμένο ωράριο: Από τις 6.30 το πρωί έως τις 12.00 και μετά από τη 1.00 έως τις 5.00. Αυτός ο ρυθμός είναι απαραίτητος για μένα, θα έλεγα ότι είναι ζωτικής σημασίας. Αν τον διαταράξω θα διαταραχθεί επίσης η αρμονία της συγγραφικής διαδικασίας και ο αναγνώστης θα το καταλάβει.

 

Ποιες είναι οι προσωπικές σας φιλοδοξίες για το μέλλον; Υπάρχει κάποιο έργο το οποίο δουλεύετε και μπορείτε να το μοιραστείτε μαζί μας;

Σύμφωνα με ένα παλιό ρητό: «Αν θες να κάνεις τον Θεό να γελάσει πες του τα σχέδια σου».

 

Πώς μπορεί ένας συγγραφέας να συνεχίσει να γράφει σε έναν κόσμο όπου η οικονομική και κυρίως η ηθική κρίση έχουν πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις; Πόσο επηρεάζεται η δουλειά τους από αυτούς τους παράγοντες;

Εξ’ ορισμού ένας συγγραφέας ζει εκτός του χρόνου και γι’ αυτό το λόγο ακόμα και αν φυσιολογικά ενδιαφέρεται από τα γεγονότα που διαδραματίζονται στον κόσμο, πρέπει ο ίδιος να συνεχίσει. Στην πραγματικότητα το γράψιμο είναι ένα βάλσαμο, ένας τρόπος να δραπετεύσει κανείς και να συνεχίσει να ζει σε έναν παράλληλο κόσμο, συχνά πολύ πιο ευγενή και ελκυστικό απ’ αυτόν τον οποίο βιώνουμε καθημερινά. Δεν μπορούμε να παραμένουμε αδιάφοροι όταν βλέπουμε ότι η κοινωνία μας διαμελίζεται, ότι ο ισχυρός υποδουλώνει τον αδύναμο, ο εγκληματίας εξακολουθεί να σκοτώνει τον αθώο. Είμαι πεπεισμένος όμως ότι ένας συγγραφέας που σέβεται τον εαυτό του δεν θα πρέπει να θέσει τον εαυτό του στην υπηρεσία εκείνων που κατασκευάζουν την Ιστορία αλλά στην υπηρεσία εκείνων που υποφέρουν από αυτήν. Και με το γράψιμο μπορεί κανείς να το πετύχει αυτό.

 

Σύμφωνα με τη γνώμη σας ποιος είναι ο ρόλος ενός συγγραφέα στις σύγχρονες κοινωνίες λοιπόν;

Έχω την άποψη  ότι ένας συγγραφέας, οπουδήποτε του δίνεται η ευκαιρία, μπορεί και πρέπει να παίζει ρόλο στην κοινωνία μας. Πάρτε για παράδειγμα το διάσημο άρθρο με τίτλο Κατηγορώ, που γράφτηκε από τον Εμίλ Ζολά κατά τη διάρκεια της υπόθεσης Ντρέιφους και δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα LAurore to 1898 με τη μορφή ανοιχτής επιστολής προς τον Γάλλο Πρόεδρο. Οι συνέπειες από το συγκεκριμένο άρθρο ήταν εκπληκτικές. Χάρη στον Ζολά, ένας άνθρωπος (ο Ντρέιφους) που κατηγορήθηκε αδικαιολόγητα αθωώθηκε. Κρατήστε λοιπόν στο νου σας ότι οι λέξεις μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικές από όλα τα όπλα.

 

Πώς βλέπετε τα πράγματα για το μέλλον του έντυπου βιβλίου; Πιστεύετε ότι το ηλεκτρονικό βιβλίο θα υποκαταστήσει το παραδοσιακό βιβλίο όπως το ξέρουμε ή το βιβλίο με τη σημερινή του μορφή θα κατορθώσει να παραμείνει στο προσκήνιο τις επόμενες δεκαετίες;

Το φαινόμενο του ηλεκτρονικού βιβλίου είναι ακριβώς αυτό: ένα φαινόμενο, μια μόδα. Και όπως όλες οι μόδες θα περάσει. Σίγουρα θα υπάρξει μια μικρή ομάδα θιασωτών του, ωστόσο κατά τον ίδιο τρόπο θυμηθείτε ότι η τηλεόραση δεν «σκότωσε» τον κινηματογράφο, έτσι το ηλεκτρονικό βιβλίο δεν θα εξοβελίσει το κλασικό βιβλίο. Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει αυτή την εκπληκτική εφεύρεση. Φανταστείτε πόσο αξιοθαύμαστο μπορεί να είναι ένα αντικείμενο που δεν χρειάζεται ρεύμα για να λειτουργήσει, δεν χρειάζεται επαναφόρτιση, δεν σπάει όταν πέσει κάτω, που μπορεί να πέσει μέσα στην άμμο χωρίς τον κίνδυνο να καταστραφεί, που μπορεί κανείς να το διπλώσει, να το τσακίσει χωρίς να πάθει τίποτα… Μιλάω φυσικά για το αληθινό βιβλίο.

 

Θα θέλατε να μας περιγράψετε τι σας δίνει ευχαρίστηση πέρα από το   γράψιμο στην καθημερινή σας ζωή;

Όπως γνωρίζετε, η ευτυχία στη ζωή δεν διαρκεί αιωνίως. Η ζωή μου, όπως όλων, είναι φτιαγμένη από μικρές στιγμές που με γεμίζουν: η ικανοποίηση να έχω γράψει μερικές καλές γραμμές, κάποιο απρόσμενο καλό νέο, ένα χέρι που αγγίζει το δικό μου και με καθησυχάζει όταν όλα πηγαίνουν χάλια, να βλέπω το γιο μου να μεγαλώνει (αν και μερικές φορές μοιάζει να μικραίνει), μια νίκη επάνω σε μια αρρώστια, η τρυφερότητα της γάτας μου, μικρά και ταπεινά πράγματα που όμως απαρτίζουν ένα τεράστιο σύνολο.

 

Ο ΖΙΛΜΠΕΡ ΣΙΝΟΥΕ γεννήθηκε το 1947 στην Αίγυπτο από πατέρα Αιγύπτιο και μητέρα Γαλλίδα, ενώ η γιαγιά του ήταν Ελληνίδα. Τα έργα του έχουν αποσπάσει σημαντικά βραβεία, όπως το Jeand’heurs (Βραβείο Ιστορικού Μυθιστορήματος), το Prix des Romancières, το Grand Prix de Littérature Policière και το γαλλικό Βραβείο των Βιβλιοπωλών. Έχει χαρακτηριστεί ως ο σπουδαιότερος και αρτιότερος σύγχρονος συγγραφέας ιστορικού μυθιστορήματος, ο οποίος βασίζεται πάντοτε σε αρχειακό υλικό και επισταμένη έρευνα. 

    

kl

Tessy Baila – Editor in Chief

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
latestpopular