Οι ανθρώπινες σχέσεις και ο ανήμερος αισθησιασμός τους, η υποδόρια παρακμή που διαπερνάει τα βλέμματα, τις ανάσες, τη σκιά των ανθρώπων και ο υπόγειος σπαραγμός των ερωτικών σκιρτημάτων, ακόμα και των εκτροπών τους. Η άνευ όρων παράδοση σε ό,τι προστάζει η λεηλασία των υπάρξεων. Και παντού διαχεόμενος ένας άκρατος ερωτισμός, ο ερωτισμός της πτώσης και της εκδίκησης. Του συναισθηματικού κλυδωνισμού και των ασώπαστων πόθων. Αυτές είναι οι σκέψεις που έρχονται στο νου, όταν ο αναγνώστης κλείσει τη νουβέλα του Ανδρέα Μήτσου και προσπαθήσει να βγει- δύσκολα το καταφέρνει- από τις σελίδες του.
Οι ήρωες του Μήτσου μοιάζουν να είναι ήρωες αρχαίας τραγωδίας. Δοκιμάζονται από τα πάθη τους, μοιράζονται την ηδονή τους, διαπράττουν τα σφάλματά τους. Αναπότρεπτα αυτά τα σφάλματα θα τους οδηγήσουν στην πτώση. Η πτώση τους όμως δεν είναι το τέλος αλλά ο προορισμός ενός ταξιδιού που στοχεύει στην αυτογνωσία. Επειδή όλοι οι ήρωες του βιβλίου αυτού πετυχαίνουν να αναγνωρίσουν τελικά την ουσία της δικής τους ύπαρξης και είτε καταφέρνουν να την αποδεχτούν είτε να την απορρίψουν αυτό που μετράει είναι ότι έρχονται αντιμέτωποι με την πιο μύχια και σκοτεινή πλευρά της.
|
Ο συγγραφέας, με τη χαρακτηριστική συγγραφική του δεξιοτεχνία, εμβαθύνει στην ψυχοσύνθεσή τους, φέρνοντας στο φως όλες τις παραδοξότητες της που τους ταλανίζουν, όλα όσα ορίζουν τα πάθη τους και καθόρισαν τα λάθη τους κι ακόμη όσα προσδιορίζουν το μέλλον τους.
Η τρικυμισμένη τους φύση είναι μόνο η αιτία για τις συγκρουσιακές πράξεις τους και αυτή είναι που δικαιώνει παράλληλα την αφηγηματική ένταση και κορυφώνει την πλοκή της ιστορίας. Ο Ανδρέας Μήτσου σκιαγραφεί με αδρές πινελιές τις ερωτικές προτιμήσεις των ηρώων, τις συναισθηματικές παρεκκλίσεις, την εμπειρία του πένθους και την βιωμένη καταγραφή της φιλίας με γνώμονα την παρθενική αθωότητα ενός παιδιού. Κυρίως όμως παρουσιάζει το μέγεθος της πατρικής αγάπης που αναπτύσσεται σε αντίθεση με τη μητρική.
Η ηρωίδα του βιβλίου σχοινοβατεί πάνω στο ορφικό μεταίχμιο της απόρριψης και του έρωτα. Του μίσους και της ερωτικής ομίχλης που σκεπάζει τα συναισθήματά της. Η ερωτική της σχέση με την Γκαλίνα, την οικιακή βοηθό και νταντά του νεογέννητου παιδιού της, θα γίνει τροχοπέδη στην ανάπτυξη του μητρικού συναισθήματος, θα το καταπνίξει ασφυκτικά και θα στρέψει την Γκαλίνα στην εξόντωση αυτού του παιδιού. Ένας άντρας θα γίνει η σκιά του και θα το σώσει τελικά από τις σκοτεινές βουλές της οικιακής βοηθού. Το τίμημα όμως που θα πληρώσει θα είναι μεγάλο. Το ίδιο και ο τελευταίος μάρτυρας αυτής της ιστορίας. Επειδή πάντα πληρώνει το τίμημα αυτός που αφήνεται στην κυριαρχία της αγάπης, διαπράττοντας την ύβρη της αδυναμίας της. Αυτός που δοκιμάζει την λαβυρινθώδη και ζοφερή της δύναμη και δεν καταφέρνει να μην παρασυρθεί στη φρενίτιδα της δίνης που προκαλεί.
|
Ο Μήτσου κορυφώνει το δράμα του με μια υποβόσκουσα ένταση που ωσμωτικά σαρώνει το κείμενο και διαβρώνει τη σκέψη του αναγνώστη, διαπερνώντας τον με την οδύνη μιας καταστροφικής δικαίωσης. Και το πετυχαίνει αυτό με την ηρεμία και τη σιγουριά ενός αριστοτέχνη αφηγητή που ξέρει ακριβώς ποια σημεία θα τονίσει και με ποιον τρόπο, ώστε να αναδείξει με ευκολία όλα όσα έχει κατά νου.
Η κάθαρση θα έρθει μέσω της ηδονής. Ο αναγνώστης όμως σε όλη τη διάρκεια της αναγνωστικής διαδικασίας θα περάσει μέσα από τον «φόβο» και το «έλεος», συμμετέχοντας συναισθηματικά σε όλη ετούτη την ιστορία με αμείωτο ενδιαφέρον.
Ο Μήτσου καταθέτει την ανατομία της ερωτικής ηλύγης που τυλίγει τους ανθρώπους με πάθος, μια σπουδή των ανθρώπινων σχέσεων, των διαποτισμένων από τα σαρκοβόρα πάθη του έρωτα, της φιλίας, της εμπιστοσύνης και, εν τέλει, της αγάπης.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
