Please enable JavaScript to view the comments powered by Disqus.

 

Ανοιχτός Ουρανός, Γιώργος Μολέσκης, Εκδόσεις Βακχικόν

Η μουσική του Ηλία Ανδριόπουλου και οι ξένες αγκαλιές πλημμυρίζουν τα ηχεία. Τον ίδιο ανοιχτό ουρανό υπομνηματίζουν καμιά φορά τα ποιήματα, σκεφτείτε αυτό και ευθύς τούτο το σημείωμα θα αποκτήσει μια κάποια υπόσταση. Ποιήματα, στίχοι ζωής, γραμμένοι με όλη την βαρύτητα της ανθρώπινης εμπειρίας, την κοψιά του βλέμματος που έχει αντικρίσει απεριόριστες εκτάσεις καλού και κακού. Στίχοι εμπνευσμένοι από το βάθος της συνείδησης αναστυλώνουν τις σαραβαλιασμένες εικόνες, ρωτούν, απαντήσεις δεν περιμένουν και μες στα βιβλία κλείνονται, προσμένοντας για τώρα και για πάντα την ολόχρυση ευκαιρία. Στίχοι σαν εκείνους του Γιώργο Μολέσκη, ουρανοί ανοιχτοί σαν τους δικούς του.

Όταν γεννήθηκα, γράφει ο ποιητής στην καινούρια συλλογή των εκδόσεων Βακχικόν, στην Ευρώπη ξεκάπνιζαν οι καμένες βιβλιοθήκες και μύριζαν ιώδιο τα βομβαρδισμένα νοσοκομεία. Λίγα έχουν αλλάξει από το 1946, χρονιά γέννησης του Κύπριου δημιουργού και καθηγητή με τις σημαντικές διακρίσεις και την συνεπή πολυετή παρουσία στο πεδίο της λογοτεχνικής έκφρασης. Σχηματοποιημένοι στίχοι, σχήματα καμωμένα με τις λέξεις, διαρκή συμπληρωματικά της ζωής και του θεάματος που φλέγεται εκεί έξω. Σκόρπιες αλληλογραφίες εις την αιωνιότητα, δίχως ανταπόκριση, θαυματουργές εικόνες και σκόνη που κρύβει τους φίλους. Η μοιραία αίσθηση του ποιητή συλλαμβάνει την τεντωμένη χορδή που διατρέχει μια εικόνα, μια μαρτυρία και μια εξομολόγηση. Της καλοσύνης, της ευγνωμοσύνης, του περίκλειστου κόσμου με τις σφραγισμένες μοίρες. Οι στίχοι του ποιητή Γιώργου Μολέσκη κινούνται στις κάθετες επιφάνειες, εφορμούν στην αθανασία της στιγμής και της ιδέας, δανείζονται από την μνήμη, δυο φορές όλα ξαναζούν στα ποιήματα. Μελετά τις αντιθέσεις όταν γράφει πως μια νότα που παίζει διαρκώς με την αιωνιότητα, ζωντανεύει το αμέριστο κοντραμπάσο στο ξέφρενο βήμα της τελετής εκεί έξω, σε σελίδες ιστορικές μα και λαϊκές, γραμμένες εδώ και εκεί. Ανοίγει ένα παράθυρο και σε όλα τα ποιήματα του Ανοιχτού Ουρανού του ο Γ. Μολέσκης περισσεύουν τα χρώματα, η δόξα αυτού του κόσμου ταυτίζεται με το θαύμα του απλού που τα ωραία και βαθιά ποιήματα ακτινοβολούν. Αντλούν από την απεριόριστη εικονογραφία του κόσμου, ξεφυλλίζουν την ζωή σαν να ήταν όνειρο που πάει. Οι στίχοι κάτι διασώζουν, το μέγεθος μιας φιλίας, την άρρωστη βροχή της Χιροσίμα που ετοιμάζεται να λιώσει κάπου αλλού, τους γύπες που αρπακτικά, σήμερα και πάντα λυμαίνονται το κουφάρι της γριάς Ευρώπης. Όλα τα βλέπει το άγρυπνο μάτι του ποιητή, όλα τα αποχαιρετά. Αυτό εδώ το σημείωμα διαλέγει να πει πως είναι τα ποιήματα οι έναστρες εξομολογήσεις μας, ποταμοί να γράφουμε στις όχθες τους το όνομά μας, το άθροισμα του βιωμένου,  το χνάρι του τρομερού που στάθηκε σαν πάντα το ταξίδι ως την ομορφιά, το ανέσπερο. Να εξηγείς τα ποιήματα, σημαίνει να ερμηνεύεις τα ανθρώπινα, εσύ που πασχίζεις ακόμη να ανακαλύψεις τα όνειρα και τις πεποιθήσεις σου, φαιδρά ουσία που πλανιέσαι στον κόσμο δεν είσαι άλλο από την επιθυμία σου. Να εξηγείς τα ποιήματα σημαίνει να μιλάς για ένστικτα και αυτό φαντάζει ζήτημα οντολογικό, πεδίο της άσκησής του δεν μπορεί παρά να έχει ανοιχτό τον Ουρανό και απίθανες τις εκδοχές.

Ολοκληρώνοντας λοιπόν τις συστάσεις για το ομώνυμο, ποιητικό πόνημα του Γιώργου Μολέσκη, το σημείωμα δίνει τον λόγο στον ποιητή. Να ακολουθείς τις γραμμές που δένουν τις ζωές, να νιώθεις την σκοτεινιά στα κόκαλα, να γυρεύεις από το όνειρο ελεημοσύνη και να την βρίσκεις, αργοναύτης και μονόλογος, πικρή της ζωής σου δόξα. Έτσι συνοψίζεται η εντύπωση από τον Ανοιχτό Ουρανό που ήδη αθροίζεται στις πιο αξιοπρόσεκτες εργασίες από την καλή, ελληνική ποίηση που φιλοξενούν οι εκδόσεις Βακχικόν. Η σκουριά που ντύνει της βιογραφίας το οδοιπορικό, όσα δοθήκανε στις συνθηκολογήσεις και με όσα πλουτίζεις σήμερα την ορατόριο της ζωής, με αυτά μονάχα ο ποιητής με καταγωγή από το χωριό Λύση της Κύπρου δουλεύει τις σκηνοθεσίες του. Όριό του ο ανοιχτός ουρανός που γίνεται τίτλος και επιχείρημα για την ωραίες και στοχαστικές σκηνογραφίες της συλλογής.

Μέσα περιφέρονται οι νεκροί πολλών αιώνων

Με πρόσωπα μεταλλικά, καλυμμένα

Με την κόκκινη σκουριά του χαλκού…

Και άλλα πολλά, θάλασσες, δώρα, μοναξιές, αποστάσεις, χρόνος και μνήμη. Πρέπει να ακούσεις με ευχαρίστηση.

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
latestpopular