Please enable JavaScript to view the comments powered by Disqus.

 

Οι αναλφάβητοι του 21ου αιώνα δεν θα είναι εκείνοι που δεν θα ξέρουν γραφή και ανάγνωση, αλλά εκείνοι που δεν θα μπορούν να μάθουν, να ξεμάθουν, και να ξαναμάθουν.

-Alvin Toffler

Το Call Of Duty το γνωρίζω από την πρώτη του έκδοση. Όπου η ιστορία του εξελισσόταν στα πεδία των μαχών του ΔΠΠ.

Τότε, το είχα γνωρίσει με την προτροπή ενός φίλου κατά την διάρκεια μιας πραγματολογικής μου έρευνας. «Να αγοράσεις το Call Of Duty. Να διαλέξεις μια μάχη, να διαλέξεις τον ήρωα, να τον ντύσεις, να τον εκπαιδεύσεις, να μάθεις τα όπλα.»

Στο Call Of Duty δεν υπήρχαν φανταστικά σκηνικά. Τώρα πια υπάρχουν, τότε δεν υπήρχαν. (2003). Οι ήρωες ήταν φανταστικοί αλλά ακολουθούσαν Ιστορικά δεδομένα. Από μία λεπτομέρεια της στολής, έως ότι άλλο.

Αυτά που μου έδειχνε ο φίλος, άθελά του, ήταν δραματουργία. Και όχι απλά μια πραγματολογική βάση δεδομένων.

Ήδη από εκείνη την πρώτη έκδοση, το Call Of Duty κέρδισε σχεδόν όλα τα βραβεία του χώρου των ηλεκτρονικών παιχνιδιών, μια που μόνο παιχνίδι δεν ήταν. (Και δεν είναι.) Ανεπτυγμένο από την Infinity Ward σε έκδοση της Activision, έδειχνε τον δρόμο της καινούριας δραματουργίας. Της καινούριας αφήγησης.

Οι δημιουργοί της Infinity Ward δεν ακολούθησαν κάποιους παρθενογεννημένους τρόπους παιχνιδιού. Άπειρα παιχνίδια υποκειμενικής λήψης και συμμετοχής σε πρώτο πρόσωπο υπήρχαν και υπάρχουν, αλλά, συνδυάζοντας πράγματα και κανόνες αυτών των παιχνιδιών, με καινούριο τρόπο, κατάφεραν να μπουν στα χωράφια της μυθιστορηματικής εξιστόρησης και μυθοπλασίας. Είτε αυστηρά Ιστορικής, είτε Φανταστικής, είτε Επιστημονικής.

Το ενδιαφέρων, το αξιοσημείωτο, είναι πως αν τραβήξουμε μία Ιστορική γραμμή από το Έπος του Γκιλγκαμές, (την πρώτη γραπτή αφήγηση του ανθρώπου), έως το Call Of Duty, [το οποίο εδώ το χρησιμοποιούμε ως παράδειγμα του πλέον βραβευμένου του είδους του, (να σημειώσω: το CoD δεν είναι κάποια καινούρια “πειραματική” εφαρμογή αφήγησης και εξιστόρησης· βλέπε εμπλουτισμένα με πολυμέσα ηλεκτρονικά βιβλία/μυθιστορήματα κλπ, είναι εμπορικό προϊόν που το χρησιμοποιούν εκατομμύρια άνθρωποι)], θα δούμε πως το τελευταίο, αλλάζει την σχέση αναγνώστη/θεατή/ακροατή με την ιστορία. (Ας τον πούμε “αναγνώστη” να έρθουμε στα δικά μας.) Ο αναγνώστης, λοιπόν, γίνεται ηθοποιός, και φορά τον όποιον ρόλο. Και τον φορά, όχι απλά ταυτιζόμενος με τον όποιον ήρωα όπως συχνά συμβαίνει με τα μυθιστορήματα, αλλά καθαρά πρακτικά, μηχανικά, στην μηχανική της ιστορίας. Αν και όχι στην μηχανή της ιστορίας. Δηλαδή, να το πούμε απλούστερα,  επεμβαίνει στην ιστορία, και άρα και στην εξιστόρηση. Εάν, δε, χρησιμοποιηθούν και οι διαδικτυακές δυνατότητες του είδους, αλλάζει και την δραματουργία. Στην διαδικτυακή έκδοση, πολλοί αναγνώστες/ηθοποιοί ταυτόχρονα, το μόνο που αφήνουν ίδιο, είναι η σκηνική δομή και το σκηνικό. Όλο το άλλο, το αλλάζουν κατά βούληση. Αν και προς το παρών, σε αυτό το επίπεδο, η δραματουργία που επηρεάζεται είναι μόνο η στενά εσωτερική, της κίνησης των ηρώων μέσα στις χρονικά αέναες σκηνές, (η κάθε πίστα), όχι η δραματουργία της ιστορίας.

Όλο το παραπάνω, μόνο με την τεχνολογία είναι εφικτό, όχι χωρίς αυτήν. Αλλά, η τεχνολογία πότε ξεκινά; Μετά τον Γουτεμβέργιο ή πριν; Με την ανακάλυψη του τροχού, ίσως;

Τίποτε δεν θα καταργηθεί, τίποτε δεν θα αντικατασταθεί, όπως ο κινηματογράφος δεν αντικαταστάθηκε από την τηλεόραση.

Κι ακόμη κι αν το φιλμ αντικαταστάθηκε από την ψηφιακή μνήμη, δεν επηρέασε σε τίποτε την ίδια την τέχνη του κινηματογράφου, το αντίθετο, κατάργησε τα σύνορα στην φαντασία του δημιουργού.

“Technology exceed art” “Η τεχνολογία ξεπερνά την τέχνη” λέει ένα ρητό. (Αν το μεταφράσουμε ελεύθερα.)

Δεν θα συμφωνήσει το άρθρο αυτό.

“Η τέχνη πρέπει να συμβιβαστεί με το ότι υφίσταται λόγω της τεχνολογίας”, είναι το σωστό.

Αλλιώς, είναι περίπου σαν να μην συμβιβάζεσαι με τα εγγενή χαρακτηριστικά του εαυτού σου. Είναι περίπου σαν ο άνθρωπος να μην συμβιβαστεί με την πραγματικότητα του ότι ανήκει στα πρωτεύοντα θηλαστικά.

Η υψηλή τεχνολογία του 21ου αιώνα, σπρώχνει τον κόσμο σε άλλα σύνορα, ή και σε μέρη χωρίς σύνορα. Η λογοτεχνία θα ακολουθήσει αναγκαστικά, γιατί και να θέλει να σταματήσει να υπάρχει είναι ανέφικτο. Οι άνθρωποι θα αφηγούνται ιστορίες μέχρι την εξαφάνισή τους, ή και αργότερα._

Δείτε ακόμα : 

http://www.ted.com/playlists/62/how_to_tell_a_story.html

https://iversity.org/courses/the-future-of-storytelling

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
latestpopular