Please enable JavaScript to view the comments powered by Disqus.

 

Ο κήπος της Εδέμ σαν ιδέα φέρνει αμέσως στον νου τον ονειρεμένο τόπο από τον οποίο τόσο σκληρά εξορίστηκε ο Άνθρωπος, τον τόπο εκείνο στον οποίο λαχταρά να επιστρέψει.

Μια στιγμή αδυναμίας ήταν αρκετή για να καταδικάσει τους Πρωτόπλαστους στη σκληρή δουλειά για τον επιούσιο, στα βάσανα της γέννας και στον τρόμο του θανάτου, λέει ο μύθος. Όλα έξω και πέρα απ’ τον Παράδεισο ζοφερά, μια διαρκής πάλη για την επιστροφή και ο πειρασμός, ο Όφις ο πονηρός, υπεύθυνος για όλα τα δεινά.

Μυστηριωδώς όμως, ακόμα και το απόλυτο αρχέτυπο της γαλήνιας και ευτυχισμένης ύπαρξης μπορεί να ερμηνευτεί εντελώς διαφορετικά. Η ατάραχη ηρεμία, η απόλυτη σιγή, η αιωνιότητα η ίδια, όσο ελκυστικές κι αν μοιάζουν, δεν παύουν να επισύρουν πολύ συγκεκριμένες συνέπειες. Η αιωνιότητα σημαίνει και στασιμότητα, η σιγή μεταφράζεται και σε απουσία σκέψης επειδή όλα τα ερωτήματα είναι ήδη απαντημένα, η ηρεμία γίνεται αντιληπτή και ως έλλειψη κάθε ζωογόνου σπινθήρα.

Το μήλον της Έριδος; Το μήλο στο Δέντρο της Γνώσης, το οποίο δεν πρέπει να φαγωθεί ό,τι και να γίνει – ο μοναδικός περιορισμός που έβαλε ο, φιλεύσπλαχνος και στοργικός κατά τα άλλα, πατέρας-Θεός. Γιατί όμως να μπει περιορισμός, στη Γνώση μάλιστα, από κάποια φιγούρα εξουσίας, ή ανώτερη αρχή; Όσο κι αν μια τέτοια αρχή διατυμπανίζει ότι απόλυτη προτεραιότητα είναι “το καλό” του περιοριζόμενου, η αλήθεια είναι ότι, συνήθως, πάνω απ’ όλα αξιολογείται η διατήρηση του status quo. Όταν τηρούνται κατά γράμμα οι ρητοί ή σιωπηροί κανόνες μιας τέτοιας συνύπαρξης υπάρχει μια βαθιά ανακούφιση, μια ανομολόγητη ικανοποίηση ότι τα πράγματα “βαίνουν καλώς”, έτσι όπως τα συμφωνήσαμε, έτσι όπως τα περιμέναμε. Δεν δημιουργείται κανένας κίνδυνος, δεν διακυβεύεται καμιά ισορροπία. Όταν όμως γίνει η υπέρβαση –ή η παραβίαση– ξαφνικά η τράπουλα ανακατεύεται. Εξαίφνης το κοντέρ μηδενίζεται, τα δεδομένα ανατρέπονται και δίνεται μια πολύτιμη ευκαιρία να μετρηθεί αν αλήθεια αυτό που έμοιαζε με αξιοζήλευτο επίτευγμα δεν ήταν άλλη μια φυλακή, άλλη μια θηλιά στον λαιμό.

Ο μοναδικός τρόπος να αναμετρηθεί κανείς με τη διάλυση των ψευδαισθήσεών του είναι να τολμήσει να δαγκώσει το μήλο. Το αντάλλαγμα θα είναι πόνος, δάκρυα, αγωνία, κι ένα έδαφος που κουνιέται κάτω από τα πόδια του. Θελκτική περιγραφή; Μάλλον όχι, αλλά δεν είναι μόνο αυτά. Μαζί με την ψυχή στα δόντια έρχεται και η συνειδητότητα, η υποδόρια εκείνη γνώση ότι η ζωή είναι πολύ όμορφη για να την περιορίζουμε μέσα σ’ έναν παράδεισο.

“Θα πενθώ πάντα –μ’ ακούς;– για  σένα, / μόνος στον Παράδεισο” σπαράζει ο Οδυσσέας Ελύτης στο Μονόγραμμα.

Υπάρχουν όμως τόποι και πέρα απ’ αυτόν.

Sotiria Georganti

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
latestpopular