***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Πολλά θα μπορούσαν να ειπωθούν για να προλογίσουν  τον Κώστα Στοφόρο.  Δημοσιογράφος στο επάγγελμα, έχει συνεργαστεί με περιοδικά για γονείς, έχει μιλήσει σε συνέδρια, σεμινάρια και ημερίδες και έχει γράψει μια σειρά από βιβλία. 

Τα άρθρα του στο Literature.gr ”χτυπούν κόκκινο” σε επισκεψιμότητα και ο λόγος είναι γιατί ο Κώστας Στοφόρος διατηρεί την παιδική του ματιά – έχει ένα ζηλευτό νεανικό βλέμμα – μια κρυστάλλινη σκέψη, που μιλά απευθείας στην καρδιά των παιδιών αλλά και των ξεχασμένων παιδιών μέσα μας. 

Σε μια χαρούμενη συνέντευξη η οποία έλαβε χώρα στο στο Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Διάσωσης Σχολικού Υλικού (ΕΚΕΔΙΣΥ)  το οποίο στεγάζεται σε ένα ιδιαίτερο διατηρητέο, νεοκλασικό κτίριο του 1850, ο Κώστας Στοφόρος μας απάντησε αυθόρμητα και ειλικρινά.

Ντίνα Σαρακηνού 25 Αυγούστου 2015

Κρατούσες ημερολόγιο μικρός;

Είχα κάνει διάφορες προσπάθειες, αλλά ποτέ δεν τα κατάφερα. Ψάχνω μερικές φορές τα συρτάρια του παλιού μου γραφείου στο πατρικό μου και εκπλήσσομαι με διάφορες καταγραφές. Είναι απίστευτο το πόσα πράγματα σβήνουν από το μυαλό μας… Συχνά μετανιώνω που δεν κρατούσα ημερολόγιο, αλλά καμιά φορά ανακουφίζομαι κιόλας!

Πόσο σε έχουν εμπνεύσει τα παιδιά σου για να δημιουργήσεις την Παραμυθοκουζίνα;

Τα μέγιστα! Ίδιως ο μεγάλος μου ο γιος, που σήμερα είναι στα δεκαεπτά του και του άρεσε να του λέω ιστορίες που έφτιαχνα ο ίδιος. Όλα ξεκίνησαν από μια δική του ερώτηση, αφού το είχα διαβάσει το παραμύθι με τον «Γενναίο Ραφτάκο» που είχε σκοτώσει «με ένα χτύπημα εφτά»… μύγες. Με ρώτησε λοιπόν «τι έγινε μετά;» και φτιάξαμε ένα σίριαλ που κράτησε χρόνια κι όπου συμμετείχαν ανακατεμένοι διάφοροι ήρωες παραμυθιών.

Τα δυο μικρότερα παιδιά μου συμμετέχουν συχνά σε δράσεις της Παραμυθοκουζίνας και μου δίνουν πολύτιμες ιδέες και βοήθεια.

Κώστας Στοφόρος, Φωτο/ Βάσω Μαραγκουδάκη

Ποιοι ήταν (και ίσως ακόμα είναι) οι αγαπημένοι σου συγγραφείς ως παιδί;

Η Πηνελόπη Δέλτα –καθόλου τυχαία η στήλη μου στο Literature.gr λέγεται «Στα ίχνη του Τρελαντώνη», που ήταν και το πιο αγαπημένο μου βιβλίο της, μαζί με τον «Καιρό του Βουλγαροκτόνου», το «Παραμύθι χωρίς όνομα» και τα «Μυστικά του Βάλτου». Διάβασα μεγάλος τα «Μυστικά» και μου φάνηκαν πάλι συναρπαστικά, ενώ τον Τρελαντώνη κοντεύω να τον μάθω απ’ έξω διαβάζοντάς τον και ξαναδιαβάζοντάς τον στα παιδιά μου.

Ο Ιούλιος Βερν που τον διάβαζα μετά μανίας και νομίζω δεν μου έχει ξεφύγει βιβλίο του μεταφρασμένο στα Ελληνικά. Τα τρια πιο αγαπημένα μου βιβλία ήταν το «Δυο Χρόνια Διακοπές», ο «Μιχαήλ Στρογκόφ» και ο «Πιλότος του Δούναβη». Μεγάλος διάβασα και το ουτοπικό του μυθιστόρημα για του «Ναυαγούς του Ιωνάθαν» και η αγάπη μου επιβεβαιώθηκε ακόμη μια φορά.

Η Άλκη Ζέη, που σήμερα είναι η πιο αγαπημένη μου και την διαβάζω συχνά, με είχε αιχμαλωτίσει με τον «Μεγάλο περίπατο του Πέτρου». Είναι αδύνατον να τον διαβάσω ακόμη και σήμερα και να μη συγκινηθώ απίστευτα. Η κόρη μου την λατρεύει και πιθανόν να την έχει διαβάσει ακόμη περισσότερες φορές από μένα

Τι θα έλεγες σε ένα γονιό που δεν μπορεί να εμφυσήσει την αγάπη για την λογοτεχνία στα παιδιά του ;

Δεν ξέρω τι θα έλεγα. Για να κάνεις τα παιδιά σου να αγαπήσουν το βιβλίο πρέπει να το αγαπάς κι εσύ ο ίδιος. Από εκεί και πέρα πρέπει να προσφέρεις κάθε είδους δυνατότητες, χωρίς να είναι πάντοτε σίγουρο το αποτέλεσμα. Στο τέλος πάντως κάτι θα μείνει…

Κώστας Στοφόρος, Φωτο/ Βάσω Μαραγκουδάκη

Τα παιδιά ή οι μεγάλοι είναι αυστηρότεροι κριτές;

Τα παιδιά είναι αμείλικτα. Αν και ακούω με προσοχή τη γνώμη τους, ειδικά σε ό,τι γράφω εγώ, δεν υπερβάλλω στο «πόσο δίκιο έχουν». Οι μεγάλοι θα σου πουν δυσκολότερα την αλήθεια, ακολουθώντας τις συμβάσεις. Νομίζω πως κανείς μεγάλος δεν θα έλεγε εύκολα σε έναν συγγραφέα «Το βιβλίο σου είναι εντελώς βαρετό, μπλιαχ!» όπως εύκολα μπορεί να το πει ένα παιδί, που αναγνωρίζει συχνά πότε ο βασιλιάς είναι γυμνός.

Μπορεί ένας συγγραφέας να γράφει και για παιδιά αλλά και για μεγάλους;

Βεβαίως και μπορεί να γράφει και για παιδιά και για μεγάλους. Και δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερο παράδειγμα από την Άλκη Ζέη που παράλληλα με τα εκπληκτικά παιδικά βιβλία που έχει γράψει μας χάρισε κι ένα σημαντικό μυθιστόρημα την “Αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα”. Το θέμα είναι να ξέρεις κάθε φορά που απευθύνεσαι. Μερικές φορές πάντως οι διαχωρισμοί είναι τεχνητοί. Σε όποια ηλικία και να διαβάσω π.χ. τον “Θησαυρό της Βαγίας” της Ζορζ Σαρή ή τον “Τρελαντώνη” της Πηνελόπης Δέλτα και πολλά ακόμη βιβλία παραμένουν εξαιρετικά…

Κώστας Στοφόρος, Φωτο/ Βάσω Μαραγκουδάκη

Πότε γεννήθηκε μέσα σου η ιδέα για την ΄Κούπα του Πτολεμαίου’;

Η ιδέα γεννήθηκε σε μια από τις βραδιές παραμυθιού που οργανώνουμε με μια παρέα παιδιών στο Πόρτο Ράφτη. Ήταν πέρσι τον Ιούλιο κι είχαμε καλεσμένη την αρχαιολόγο και εξαιρετική συγγραφέα Εύη Πίνη που μας μίλησε για την ιστορία της περιοχής και μας βοήθησε να φτιάξουμε ένα παραμύθι για το Πόρτο Ράφτη. Αυτό ήταν το βότσαλο που έπεσε στη λίμνη και έκανε τις ιστορίες να ξετυλιχτούν.

Κώστας Στοφόρος, Φωτο/ Βάσω Μαραγκουδάκη

Θα έγραφες ένα θεατρικό έργο για παιδιά;

Θα ήθελα να μπορούσα, αλλά δεν ξέρω πόσο θα τα κατάφερνα. Αυτό που θέλω να κάνω όμως είναι να γράψω ένα θεατρικό έργο μαζί με τα παιδιά. Είναι ένα σχέδιο που έχω στο μυαλό μου κι ελπίζω να υλοποιηθεί στο μέλλον.

Κώστας Στοφόρος, Φωτο/ Βάσω Μαραγκουδάκη

O Κώστας Στοφόρος παραμένει παιδί;

Ναι! Κι έχω βρει την ευκαιρία με τα παιδιά μου, την παραμυθοκουζίνα κι όλα όσα κάνω σχετικά με τα παραμύθια, να φέρομαι σαν παιδί, χωρίς να με περνάνε για …τρελό!

Το Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Διάσωσης Σχολικού Υλικού (ΕΚΕΔΙΣΥ) στεγάζεται σε ένα ιδιαίτερο διατηρητέο, νεοκλασικό κτίριο του 1850, στην οδό Τριπόδων 23, στην Πλάκα, πολύ κοντά στο Μουσείο Ακρόπολης. Τελεί υπο την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων και είναι μέλος του Δικτύου Μουσείων και Πολιτιστικών Φορέων Ιστορικού Κέντρου Αθηνών. Ευχαριστούμε θερμά για τη φιλοξενία την Δρ. Ευαγγελία Καταρτζή. Φωτο/ Βάσω Μαραγκουδάκη.

Ο Κώστας Στοφόρος, γεννήθηκε στη Ρώμη το 1960.  Σπούδασε οικονομικά και παρακολούθησε μαθήματα κινηματογράφου. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος για μια εικοσαετία στην τηλεόραση και εξακολουθεί να συνεργάζεται με περιοδικά και εφημερίδες με έμφαση σε θέματα βιβλίου. Είναι  μέλος του ΔΣ της Ένωσης Συντακτών Περιοδικού Ηλεκτρονικού Τύπου. Ασχολήθηκε με θέματα Διά Βίου Μάθησης και εσχάτως με θέματα Ισότητας.

Έχει γυρίσει μια σειρά ντοκιμαντέρ σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας και στην Ίμβρο και έχει γράψει μια σειρά βιβλίων με ποικίλη θεματολογία με πιο πρόσφατο «Του νεκρού αδερφού -41 γράμματα από το μέτωπο του Εμφυλίου». Εχει τρία παιδιά και  εδώ και 15 χρόνια που μπήκε στο κλαμπ των μπαμπάδων ασχολείται με θέματα που αφορούν στην ανατροφή και τη διατροφή των παιδιών. Έχει συνεργαστεί με περιοδικά για γονείς, έχει μιλήσει σε συνέδρια, σεμινάρια και ημερίδες και έχει γράψει μια σειρά από τέσσερα βιβλία.  Τα τρία από αυτά με τον γενικό τίτλο “Το Ημερολόγιο ενός πατέρα»: «Γονείς για πρώτη φορά», «Όποιος αγαπάει εκ-παιδεύει» και «Μπαμπά τι είναι το σεξ;». Ακόμη ένα βιβλίο για τη διατροφή των παιδιών με τον τίτλο «20 σεφ, 11 μαμάδες κι εγώ! 111 συνταγές και ιδέες διατροφής για παιδιά» (όλα από τις εκδόσεις “Κριτική”).

Από το 2008, διατηρεί το blog  «Ημερολόγιο ενός πατέρα». Το 2011– μαζί με τη ζωγράφo  Στεφανία Βελδεμίρη δημιούργησε τo blog  Παραμυθοκουζίνα και τη «Μαγική Τράπουλα των Παραμυθιών», φτιάχνοντας ιστορίες μαζί με τα παιδιά και διδάσκοντας δημιουργική γραφή σε παιδαγωγούς, σε υποψήφιους παραμυθάδες, σε γονείς και σε μεγαλύτερα παιδιά. Τέσσερα χρωματιστά παραμύθια (Κόκκινο, Κίτρινο, Πορτοκαλί, Λευκό) κυκλοφορούν ελεύθερα σε e-book από τις εκδόσεις Σαΐτα, ενώ η μετάφραση του «Σπαρματσέτου» –του χαμένου παραμυθιού του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν- που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τη Χριστίνα Μαρκουλάκη κυκλοφορεί από το openbook.

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.