Όταν σκέφτομαι την νεοελληνική λογοτεχνία, έρχεται πάντα στο μυαλό μου η ρήση του Βιτγκενστάιν: «Μπορεί κανείς να παγιδευτεί επ’ άπειρον σ’ ένα δωμάτιο αν νομίζει κακώς πως η πόρτα εξόδου ανοίγει προς τα μέσα και όχι προς τα έξω και αντί να σπρώξει επιμένει να την τραβά προς το μέρος του».
Η αγοραφοβία των νεοελλήνων συγγραφέων μου θυμίζει κάποιες αμετανόητες παρθένες που τρέμουν μήπως χάσουν την παρθενιά τους εκεί έξω στον κόσμο. Στην απαίτηση για περισσότερη εξωστρέφεια, ορισμένοι προβάλλουν το ζήτημα της περίφημης ελληνικότητας. Λες κι αν κάποιος ανοίξει με τα βιβλία του ένα παράθυρο στην Ευρώπη και στον κόσμο θα είναι λιγότερο Έλληνας από τους άλλους.
Είναι βολικό να αισθάνεσαι σημαντικός και να υψώνεις τείχη γύρω από την υποτιθέμενη αξία σου. Πρέπει όμως και να το αποδείξεις κάποια στιγμή και εκτός των τειχών.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
