Please enable JavaScript to view the comments powered by Disqus.

 

Ο Γιάννης Μακριδάκης έχει έναν ξεχωριστό τρόπο να ανατέμνει εποχές, να περιγράφει γεγονότα και να φέρνει στην επιφάνεια κόσμους ιδιαίτερους, απόκοσμους και μυστηριώδεις. Με γραφή άμεση και διεισδυτική ερμηνεύει το παρόν, άλλοτε συνομιλώντας υπόρρητα με το παρελθόν κι άλλοτε πατώντας με στέρεα βήματα σε εκείνο το τώρα που επιζητεί εναγωνίως ερμηνεία.

Το τελευταίο του βιβλίο, «Οι βάρδιες των πουλιών», αποτελεί μια βαθιά ενδοσκόπηση στη μνήμη και στη φθαρτότητα, μια σπουδή στη φύση, σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη – τη δική του και τη δική μας.

«Πάντοτε με έτρωγε περιέργεια μεγάλη για το μυστήριο αυτό της προγιαγιάς μας και μια αμφιβολία για τη φύτρα μου την είχα σε όλη μου τη ζωή…»

Παράλληλα, συντηρεί και αναπαράγει ένα συναρπαστικό λογοτεχνικό είδος, που έχει στο επίκεντρο την περιήγηση στο φυσικό και το ανθρωπογενές περιβάλλον, συνδέοντας τον σύγχρονο άνθρωπο με αχαρτογράφητους πολλές φορές ρυθμούς, τερετίσματα και ήχους που μας περιβάλλουν.   

Ο Ανέστης Δεληγιώργης, ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου, προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στα απρόβλεπτα της μοίρας και στη χιώτικη παράδοση και ιστορία. Η απώλεια, η αίσθηση του ατελέσφορου και του ανικανοποίητου και ο φόβος, είναι μόνο μερικές από τις έννοιες που βρίσκονται στον πυρήνα του βιβλίου. Ενός βιβλίου που εστιάζει στα απλά και καθημερινά πράγματα, σε αυτά που συνήθως προσπερνάμε, επιζητώντας μια ψευδεπίγραφη ευτυχία εγκλωβισμένοι ανάμεσα σε σύγχρονες ψευδαισθήσεις και αυταπάτες.

Μέσα στις «ιστορίες του θαλασσινού νερού και του νησιωτικού αέρα» – ιστορίες πολυπρισματικές και πολυδιάστατες – ο συγγραφέας εγκιβωτίζει έναν κόσμο που επιχειρεί να μεταπλάσει και να αναδημιουργήσει, προκειμένου να τον προσφέρει καθαρμένο στο αναγνωστικό κοινό. Αυτόν τον κόσμο δεν τον προσεγγίζει με φόβο και διστακτικότητα, αλλά με εκείνη την επιτακτικότητα και τον σεβασμό, που ταιριάζει στους συγγραφείς που πηγαίνουν κόντρα στο ρεύμα, που αρνούνται να συμβιβαστούν με «κανονικότητες» ξένες προς τα βιώματα και τα θέλω τους και φυσικά την αβυσσαλέα κοινωνική πραγματικότητα γύρω μας.

Ο Γιάννης σμιλεύει καλά τη γλώσσα, δίνοντας στις λέξεις εκείνα τα χαρακτηριστικά που αναδεικνύουν εκφάνσεις της δική τους ψυχοσύνθεσης, του προσωπικού του στίγματος που τον καθιέρωσε ως έναν από τους σημαντικότερους συγγραφείς της γενιάς του.

Την ίδια στιγμή, μέσα από τα έντονα στοιχεία παλιννόστησης που υπάρχουν στο βιβλίο, ο συγγραφέας μοιάζει να επιστρέφει στο συγγραφικό εργαστήρι των νεανικών του χρόνων, βγαίνοντας από μια βαθιά, εξαντλητική, κοπιαστική, χρονοβόρα, αλλά ταυτόχρονα λυτρωτική περιπλάνηση σε ανεξερεύνητα λογοτεχνικά μονοπάτια, σε ανοίκειες φόρμες και μορφές γραπτού λόγου.

Με το τελευταίο του βιβλίο κατασκευάζει την τοιχογραφία μιας κοινωνίας που δείχνει υγιής, αλλά κατά βάθος νοσεί, μιας κοινωνίας που ψάχνει απεγνωσμένα τις ρίζες της – όποιες κι αν είναι αυτές – για να διεκδικήσει εκ νέου το μερίδιο που της αναλογεί στην ελπίδα και την κανονικότητα.

«Γενιές περιστεριών και γενιές ανθρώπων σε παράλληλες πορείες» εμπλέκονται μέσα σε μια πολυδαίδαλη ιστορική περιδίνηση, όπου τα πουλιά, όπως εύλογα καταλαβαίνει κανείς, έχουν σημαίνοντα ρόλο. Τα πουλιά αυτά έχουν πολλαπλές ιδιότητες, λειτουργώντας άλλοτε ως σηματωροί εξελίξεων και ως πανόπτες παρατηρητές, και άλλοτε ως απλοί μαντατοφόροι που κατοπτεύουν τους ανθρώπινους κραδασμούς και ενημερώνουν.

Όποιος κάνει το λάθος να θεωρήσει πως η διερεύνηση της ταυτότητας είναι μια εύκολη υπόθεση, μπορεί να βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να ψάχνει για καιρό τα πατήματά του, επιτρέποντας στους άλλους να τον αυθυποβάλλουν σε αλλότρια συναισθήματα. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η αναψηλάφηση του παρελθόντος μπορεί μερικές φορές να μοιάζει με «μία χάρτινη τίγρη, αλλά τα τσιμπήματα των ψύλλων αυτής της τίγρης είναι συχνά οδυνηρά…»

Συμπερασματικά, «Οι βάρδιες των πουλιών» είναι ένα γενναιόδωρο βιβλίο, ένα βιβλίο που σαγηνεύει, προβληματίζει, κινητοποιεί, αναζωογονεί αλλά και διδάσκει πως οι ρίζες του καθενός μας είναι αυτό που έλεγε ο Γάλλος δημοσιογράφος, Ζαν Κλοντ Γκιγεμπό, για την ανθρωπιά: «μία δημιουργία αδιάκοπα ανολοκλήρωτη και πάντα απειλούμενη».

Panagiotis Kolelis

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
latestpopular