***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Φιορ ντ’Αμόρε, Γιώτα Γουβέλη, Εκδόσεις Διόπτρα
Γυναίκες θύματα της πατριαρχίας και των κοινωνικών διακρίσεων…
Σαν έτερος Διονύσης Ρώμας στο Ρεμπελιό των ποπολάρων, η Γιώτα Γουβέλη στο νέο της βιβλίο Φιορ ντ’ Αμόρε ασχολείται με την αριστοκρατία, τους ποπολάρους και τους ταξικούς διαχωρισμούς της κοινωνίας της Ζακύνθου, αυτή τη φορά όμως στα τέλη του 19ου αιώνα.
Αφορμή γι’ αυτό της δίνει η άγνωστη ιστορία της αδελφής του βασιλέα Γεωργίου Α΄ της Ελλάδας, της πριγκίπισσας Τάρα. Η δεκαεπτάχρονη πριγκίπισσα υποκύπτει εν έτει 1871, λησμονώντας την τόσο σημαντική κοινωνική της θέση που δεν της επιτρέπει να κινείται ερωτικά κατά όπως επιθυμεί, στα βέλη του μικρού φτερωτού θεού και στη γοητεία ενός σημαντικού αξιωματούχου, αλλά μη γαλαζοαίματου μέλους της Δανικής Αυλής, ονόματι Βίλχελμ Μάρσερ.
Αποτέλεσμα είναι μια απρόβλεπτη εγκυμοσύνη και ένας ανεπιθύμητος καρπός, ο οποίος θέτει σε κίνδυνο το όνομα της βασιλικής δυναστείας. Πρέπει, λοιπόν, να “εξαφανιστεί” από τα πόδια της βασιλικής οικογένειας πάση θυσία και να δοθεί για υιοθεσία, παρά τις διαμαρτυρίες της πριγκίπισσας. Αυτό θα γίνει στην Κέρκυρα, ένα νησί το οποίο, όπως και όλα τα Επτάνησα, μόλις το 1864 είχε αποδοθεί στην Ελλάδα.
Από κει κι έπειτα, η Γιώτα Γουβέλη θα πλέξει με μαεστρία την τύχη της μικρής πριγκίπισσας, κόρης της Τάρα, και θα μας αφηγηθεί τη ζωή της, επιφυλάσσοντας όμως και πολλές εκπλήξεις στον αναγνώστη σχετικά με αυτήν. Οι καλύτερες αποκαλύψεις φυλάσσονται για το τέλος, όταν η κρυμμένη αλήθεια βγαίνει τελικά στο φως και γεννάται, τόσο στους πρωταγωνιστές του βιβλίου, όσο και στους αναγνώστες το εξής ερώτημα: τι συμβαίνει όταν ανακαλύπτεις ξαφνικά ότι έζησες το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σου βασιζόμενος σε ένα ψέμα;
Πολλά για την υπόθεση και τους χαρακτήρες της δεν μπορούν να ειπωθούν εδώ, προκειμένου να μην καταστραφεί η μαγεία και της ανάγνωσης και η αγωνία για την εξέλιξη της υπόθεσης. Δύναται, όμως, να αναφερθούν ονομαστικά ορισμένοι χαρακτήρες και ο κόσμος τον οποίο αντιπροσωπεύουν. Διότι, πάνω απ’ όλα, η Γιώτα Γουβέλη με το παρόν πόνημα προβαίνει σε έναν ιδιότυπο συγκερασμό πολλών διαφορετικών κόσμων, τους οποίους περιγράφει γλαφυρά στο βιβλίο της.
Ένας από αυτούς είναι ο κόσμος των γαλαζοαίματων, των πριγκίπων και της βασιλικής οικογένειας. Τα μέλη τους ζουν αναμφισβήτητα ζωή χαρισάμενη, αλλά, συγχρόνως, και μία ζωή γεμάτη ευθύνες και περιορισμούς, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τα ζητήματα της καρδιάς.
Ο άλλος κόσμος από αυτούς που εκπροσωπούνται στο βιβλίο, είναι ο κόσμος της αριστοκρατίας της Ζακύνθου – εκεί όπου εκτυλίσσεται, τελικά, το μεγαλύτερο μέρος της υπόθεσης του βιβλίου, και αυτός των ανερχόμενων, ως οικονομικών παραγόντων, εμπόρων στα νησιά, οι οποίοι, όμως, δεν διαθέτουν, ατυχώς γι’ αυτούς, τα αποκαλούμενα τίτολα, τους τίτλους δηλαδή ευγενείας, προκειμένου να γίνουν ανεπιφύλακτα δεκτοί στον κόσμο της αριστοκρατίας.
Ένας τρίτος κόσμος είναι αυτός των ποπολάρων, των εργατών, δηλαδή, που ζουν δίπλα στους ευγενείς δουλεύοντας. Πρόκειται για ανθρώπους οι οποίοι είναι αναγκασμένοι να ανεχτούν κάθε λογής κοινωνικές διακρίσεις σε έναν κόσμο που αλλάζει μεν σιγά σιγά προς την κατεύθυνση της εξάλειψης αυτών των διαφορών, ο οποίος όμως θα χρειαστεί, ακόμη πολύ καιρό για την ολοκλήρωση αυτής της αλλαγής. Άνθρωποι που αγωνίζονται για το μεροκάματο θα γίνουν, συχνά, παιχνιδάκι στα χέρια φιλόδοξων αριστοκρατών, οι οποίοι θεωρούν ότι μπορεί να ρυθμίζουν όπως αυτοί νομίζουν και σύμφωνα με τη δική τους βούληση τη ζωή των υποτακτικών τους.
Ένας κόσμος ο οποίος συνυπάρχει, τέλος, μαζί με τους υπόλοιπους είναι εκείνος των γυναικών, ένας κόσμος που διαβιεί υπό την καταπίεση των ανδρών. Οι γυναίκες δεν είναι αυτόνομες, ούτε ανεξάρτητες. Αντίθετα, οι κόρες υπόκεινται στη βούληση των πατεράδων τους και οι σύζυγοι στη βούληση των συζύγων τους. Σε αυτόν τον κόσμο, τον κόσμο των γυναικών, οι οποίες υφίστανται ακόμη και σήμερα διακρίσεις λόγω του φύλου τους, επιλέγει να αφιερώσει το βιβλίο της η συγγραφέας.
Έτσι λοιπόν στις σελίδες του βιβλίου θα μας κρατήσουν συντροφιά χαρακτήρες όπως η παρακάτω: η θλιμμένη και άβουλη πριγκίπισσα Τάρα, η πιο δυναμική συνοδός της η κοκκινομάλλα Κριστίνα, η φτωχή κεντήστρα και δουλεύτρα Κέβη, η οποία θα έχει, παρ’ όλη τη χαμηλή κοινωνική της τάξη, καίριο ρόλο στην εξέλιξη της υπόθεσης του βιβλίου, η κόρη της η Γκοβάννα, η Μαρία, η υποτιθέμενη νόθα πριγκίπισσα, ο Ζακυνθινός έμπορος Παυλάκης, ο κόντε Ριχάρδος και άλλοι πολλοί.
Το βιβλίο μας ταξιδεύει από τα σαλόνια των παλατιών της μακρινής Δανίας στα ζεστά πλουσιόσπιτα της Ζακύνθου. Παράλληλα γίνεται αναφορά και σε σημαίνοντα γεγονότα της εποχής, όπως ο σεισμός της Ζακύνθου το 1893 και η δολοφονία του Γεωργίου Α΄. Η συγγραφέας μένει επικεντρωμένη στην κοινωνική ιστορία και την εναργή απεικόνιση της ζακυνθινής κοινωνίας της εποχής, αλλά και την ατμόσφαιρα των βασιλικών παλατιών. Τα Φιορ ντ’ Αμόρε, τα μωβ ανθάκια του έρωτα που ευδοκιμούν στη Ζάκυνθο, είναι αυτά τα οποία θα συντροφέψουν τις γυναίκες και τους άντρες του μυθιστορήματος στις ερωτικές αναζητήσεις τους.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
