Πρέπει να ήμουνα δεκατεσσάρων χρονών όταν μια μέρα χτύπησε το τηλέφωνο στο σπίτι και κάποιος κύριος με ζητούσε. Η μητέρα μου με φώναξε απορημένη, αλλά εμένα όταν απάντησα και ο κύριος μου είπε ποιος είναι κόντεψε να μου πέσει το ακουστικό από τα χέρια.
Διότι αυτός που μου μιλούσε –και δεν ήταν φάρσα- δεν ήταν άλλος από τον Αντώνη Σαμαράκη! Ο μεγάλος μας συγγραφέας είχε διαβάσει ένα κειμενάκι που είχα γράψει για αυτόν στην πολυγραφημένη εφημερίδα του σχολείου και πήρε να με ευχαριστήσει. Ένιωσα να ψηλώνω και να ψηλώνω. Τα έχασα βεβαίως και μάλλον τίποτε αμήχανα σχόλια θα έκανα που τα έχω ξεχάσει…
Κρατάω αυτό το τηλεφώνημα ως πολύτιμη ανάμνηση και βεβαίως δεν ξεχνώ ότι αν γνώρισα τον συγγραφέα και το έργο του το οφείλω στον πατέρα μου που με έπαιρνε μικρό και πηγαίναμε να «σαρώσουμε» τα βιβλιοπωλεία οι δυο μας καμιά –δυο φορές το χρόνο.
Έτσι σε μια από τις εξορμήσεις μας πήραμε και τέσσερα βιβλία του Αντώνη Σαμαράκη: «Το διαβατήριο», «Το Λάθος», «Ζητείται ελπίς», «Σήμα κινδύνου» (το «Αρνούμαι» το διάβασα αργότερα) που κυκλοφορούσαν τότε από τις εκδόσεις Ελευθερουδάκη. Τα βιβλία αυτά υπάρχουν πάντα στη βιβλιοθήκη μου και κάθε τόσο τα κατεβάζω και τα ξεφυλλίζω σα να συναντώ ξανά παλιούς φίλους…
Αντώνης Σαμαράκης
Αφορμή γι’ αυτές τις σκέψεις η θαυμάσια πρωτοβουλία των εκδόσεων «Ψυχογιός» να επανεκδώσουν τα βιβλία του Αντώνη Σαμαράκη κι έτσι κρατάω τώρα ένα ολοκαίνουργιο «Σήμα Κινδύνου» στα χέρια μου.
Θα μου πείτε είναι βιβλία για παιδιά; Θα πω ότι αξίζει να τα διαβάσουν και τα –λίγο μεγαλύτερα- παιδιά. Και κυρίως θα πω να πάρετε τα παιδιά στο βιβλιοπωλείο και να κάνετε τις δικές σας ανακαλύψεις. Που ξέρετε; Μπορεί αύριο ένας από τους συγγραφείς να τηλεφωνήσει στο παιδί σας!
Ανακαλύψτε κι εσείς, μαζί με τα παιδιά, αυτά τα παλιά βιβλία που μένουν πάντα αξεπέραστα…
Εκτός από τους γονείς είναι και οι δάσκαλοι που ανοίγουν πόρτες και παράθυρα για να μπει ο μαγικός κόσμος του βιβλίου στις καρδιές των παιδιών. Μερικοί βεβαίως προχωρούν ένα βήμα πιο πέρα.
Όπως η Μαρία Καρακωνσταντή –Σαρρή, καλλιτέχνης που ζει, δημιουργεί και διδάσκει στη Χίο. Από τις εκδόσεις Πυξίδα (του τοπικού βιβλιοπωλείου) κυκλοφορεί ένα μαγικό της παραμύθι «Η Μαστιχογέννητη και το Βουτσιβουτσάκι», το οποίο είναι εικονογραφημένο από μικρούς μαθητές της από το Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Χίου. Το παραμύθι μάλιστα παρουσιάζεται σε δυο εκδοχές, μια με κανονική αφήγηση κι μια έμμετρη, κατάλληλη για θεατρικές παραστάσεις. Μέσα από την τρυφερή ιστορία ενός αγοριού και της αγαπημένης του που γεννήθηκε από το μαστιχένιο δάκρυ ενός δέντρου μαθαίνουμε με όμορφο τρόπο για την μαστίχα, αλλά παίρνουμε κι ένα πολύτιμο μάθημα για την αξία της αλληλεγγύης, εξαιρετικά σημαντικό και για τις μέρες μας…
Τα «Γράμματα στον αδερφό μου» της Ιωάννας Μπουλντούμη με την έξοχη εικονογράφηση της Ράνιας Βαρβάκη (εκδόσεις Μεταίχμιο) είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία που διαβάσαμε –οικογενειακώς- τον τελευταίο καιρό. Διασκεδαστικό αλλά με προβληματισμούς για πολύ σημαντικά θέματα, νομίζω μας αφορά όλους. Ο Γρηγόρης, ο ήρωας του βιβλίου γράφει γράμματα στον αδερφό του, που παραμένει ένα μυστήριο μέχρι τις τελευταίες σελίδες του βιβλίου. Μέσα από αυτά τα γράμματα ανοίγει την ψυχή του και μιλά για όλα αυτά που του αρέσουν αλλά και για εκείνα που τον ενοχλούν. Η συγγραφέας με πραγματική μαεστρία, χωρίς αν βαραίνει την αφήγηση καταφέρνει να μιλήσει με ειλικρίνεια για την ανεργία, για τις δύσκολες σχέσεις των γονιών ως συντρόφων, για τον τρόπο που εισπράττουν τα παιδιά την πραγματικότητα. Σημαντικά και τα θέματα τόσο της παρενόχλησης των παιδιών, όσο και των πρώτων ερωτικών σκιρτημάτων που δίνονται με πολύ όμορφο τρόπο. Εντυπωσιακό πως δεν νιώθεις ότι το βιβλίο το έχει γράψει κάποιος μεγάλος, αλλά ακούς την πραγματική φωνή ενός παιδιού, που θα πρέπει και ως γονιό να σε προβληματίσει.
Εδώ λοιπόν το ερώτημα είναι: Είναι ένα κατάλληλο βιβλίο και για μεγάλους; Και η απάντηση είναι ένα μεγάλο «Ναι»!
Για πιο μικρά παιδιά είναι το νέο βιβλίο της Ιωάννας Μπαμπέτα που καταφέρνει κάθε φορά να μας εκπλήσσει ευχάριστα. «Τα γουρουνάκια της ευτυχίας» (εκδόσεις Μεταίχμιο) έχουν κι αυτά την ..ευτυχία να έχουν εικονογραφηθεί από τη Ράνια Βαρβάκη. Παίζοντας πάνω στο μύθο με τα τρία γουρουνάκια η συγγραφέας βάζει τον ήρωά της να αναζητήσει την ευτυχία μέσα από τις τρεις διαφορετικές εκδοχές που του δίνει το κάθε γουρουνάκι. Είναι άραγε ευτυχία οι αιώνιες διακοπές; Είναι η οικογενειακή ζωή; Είναι οι επιχειρήσεις και το χρήμα;
Δύσκολο να απαντήσει κανείς και το κάθε γουρουνάκι έχει ασφαλώς τα επιχειρήματά του. Όμως τελικά ο ήρωας ανακαλύπτει πως ο δικός του δρόμος για την ευτυχία δεν μπορεί παρά να είναι διαφορετικός. Αρκεί να ψάξεις αλλά να έχεις και την ελευθερία της επιλογής.
Κι αυτό επίσης είναι ένα μάθημα και για τους γονείς.
Το συμπέρασμά μας. Να πηγαίνουμε παρέα με τα παιδιά σε βιβλιοθήκες και βιβλιοπωλεία, αλλά και να μοιραζόμαστε και τη χαρά της ανάγνωσης. Να διαβάζουμε πολλά βιβλία από κοινού και να τα κουβεντιάζουμε…
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
