Please enable JavaScript to view the comments powered by Disqus.

 

Η ψυχοπαγίδα, Τζωρτζ Μαν, Eκδόσεις Ελληνικά Γράμματα

 

Το έργο «Η ψυχοπαγίδα» του συγγραφέα Τζωρτζ Μαν μας έρχεται από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, σε μετάφραση του Χρήστου Μπαρουξή, και αποτελεί έργο σε μια σειρά μυθιστορημάτων με ανάλογη θεματική, τοποθετημένα όλα στο σύμπαν του Σέρλοκ Χολμς.

Στην υπόθεση του έργου, βρισκόμαστε στο καλοκαίρι του 1915. Τα γερμανικά Ζέπελιν βομβαρδίζουν το Λονδίνο και σπέρνουν τον πανικό, ενώ διάφορες σημαντικές προσωπικότητες αρχίζουν να συμπεριφέρονται αλλόκοτα: ένας βουλευτής αυτοκτονεί βουτώντας γυμνός στον Τάμεση έπειτα από μια φιλογερμανική αγόρευσή του στο Κοινοβούλιο· ένας ανώτερος στρατιωτικός σύμβουλος παίρνει θέση υπέρ της συνθηκολόγησης και στη συνέχεια πέφτει στο κλουβί με τις τίγρεις στον Ζωολογικό Κήπο του Λονδίνου· μια διάσημη σουφραζέτα αποκηρύσσει το κίνημα της γυναικείας χειραφέτησης και ρίχνεται στις ράγες του τρένου. Αντιμέτωπος με αυτά τα ανεξήγητα και ανατριχιαστικά περιστατικά, ο ηλικιωμένος πλέον Μάικροφτ ζητά τη βοήθεια του αδελφού του, του Σέρλοκ Χολμς, καθώς και του πιστού φίλου του, του Δόκτορα Γουάτσον, οι οποίοι καλούνται να λύσουν το μυστήριο της επονομαζόμενης «ψυχοπαγίδας».

«Καθώς περιφερόταν γύρω από τα πτώματα, τα μάτια του ήταν το ίδιο ζωηρά και παρατηρητικά όπως παλιά, και απορροφούν κάθε λεπτομέρεια, κάθε στοιχείο. Για τον Χολμς ένα πτώμα ήταν σαν ανοιχτό βιβλίο που περίμενε να το διαβάσεις, αντάξιο γραπτής ομολογίας και ενδεχομένως ακόμη πιο αξιόπιστο. Εξετάζοντας τον νεκρό ο Χολμς μπορούσε να συμπεράνει τις τελευταίες ενέργειές του, τη συναισθηματική κατάσταση και το οικονομικό επίπεδό του -ακόμη και το τελευταίο του γεύμα, χωρίς την ανάγκη νεκροτομής»

Ομολογώ ότι το βιβλίο με γράπωσε από τις πρώτες του σελίδες και είναι εξαιρετικά απολαυστικό. Η υπόθεση εξελίσσεται σε ολόκληρο το έργο από το πρίσμα του Δόκτωρ Γουάτσον, ο οποίος υποδέχεται τον Χολμς στο Λονδίνο, μετά από έκκληση του αδελφού του –Μάικροφτ Χολμς– να προστρέξει για να βοηθήσει στους μυστηριώδεις θανάτους. Είμαστε είκοσι χρόνια μετά το χρονολογικό πλαίσιο της ακμής του Χολμς, και τόσο ο ίδιος όσο και ο Γουάτσον έχουν αποσυρθεί από την ενεργό δράση, έχουν περάσει τα εξήντα τους, μα επιστρέφουν για να λύσουν μια σειρά από μυστηριώδεις αυτοκτονίες, νιώθοντας πως η καθημερινότητα στην οποία έχουν αποσυρθεί, κάτι τους κλέβει από την ανήσυχή τους ύπαρξη. Ο «ψυχοπομπός», όπως αναφέρεται μέσα στο έργο, είναι μια φωτογραφική συσκευή που φέρεται ότι αιχμαλωτίζει την ψυχή εκείνου που θα φωτογραφίσει, ουσιαστικά όμως πρόκειται για ένα φασματογράφημα που αποτυπώνει την αύρα ενός ατόμου. Στη συνέχεια, με την κατάλληλη χρήση μαγείας (ή αφέλειας και πλεκτάνης), ο χρήστης μπορεί να διατηρήσει τον έλεγχο του θύματός του και να το ωθήσει σε πράξεις που δεν ελέγχει ο ίδιος, άρα και να τον καθοδηγήσει να κάνει ό,τι εκείνος επιθυμεί.

«Νομίζω ότι αναφέρεται σε μια πρακτική που προέρχεται από τις Δυτικές Ινδίες σύμφωνα με την οποία η ψυχή κάποιου παγιδεύεται σε ένα μικρό ξύλινο κουτί, εξ ου και το όνομα “ψυχοπαγίδα”. Έπειτα ασκείται επιρροή στο συγκεκριμένο άτομο μέσα από διάφορα τελετουργικά. Το θύμα γίνεται έρμαιο και κάνει το θέλημα του σαμάνου που ελέγχει την ψυχή του»

Ομολογώ ότι το μεταφυσικό στοιχείο του έργου με ερέθισε ακόμη περισσότερο να το διαβάσω και να καταλήξω στο φινάλε του, ώστε να διαπιστώσω τι κρύβεται από πίσω του. Κάνοντάς το, διαπίστωσα ότι η ροή γεγονότων και των σκηνών είναι συνεχόμενα ακόπαστες. Ενίοτε βαραίνουν μέσα από περιγραφές που δείχνουν μεγάλες σχετικά με το περιβάλλον κάθε χώρου ή είναι πλαισιωμένες από τη θλίψη του Γουάτσον καθώς αναπολεί το παρελθόν και ζυγίζει όσα του έχουν συμβεί, έχοντας χάσει τη σύζυγό του. Μολαταύτα, εκτιμώ ότι θα αρέσει στους φαν του Χολμς αυτό το βιβλίο. Αξίζει να σημειώσουμε πάντως ότι η ψυχρή, αποστασιοποιημένη και υπολογιστική φύση του ήρωα έχει στρογγυλέψει λίγο σε αυτό το έργο, διότι ο πλέον συνταξιοδοτημένος Χολμς έχει αποκτήσει μια παραπάνω δόση ευαισθησίας, ειδικότερα απέναντι στον Γουάτσον τον οποίο εκτιμά και συμπονά για την απώλειά του.

Ο συγγραφέας Τζωρτζ Μαν παίρνει από το χέρι τον μύθο του Χολμς και τον αναπτύσσει μυθιστορηματικά, χειριζόμενος με διακριτικότητα και μαεστρία τους ήρωες και τοποθετώντας πλάι του τον άξιο Γουάτσον που πρωταγωνιστεί σε αρκετό από το έργο, αλλά και πλήθος άλλων ερευνητών και ηρώων που θα υποστηρίξουν και θα προσφέρουν χρώμα ποικιλίας στα γεγονότα και τις αποκαλύψεις. Η ιστορία βγαίνει χρονικά από το γνωστό χρονολογικό πλαίσιο του Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ, όμως δεν παύει να μας προσφέρει ένα μυθιστόρημα εποχής που εκτιμώ ότι θα αγαπήσουν οι λάτρεις του είδους της αστυνομικής λογοτεχνίας. Εκτιμώ ότι η επιτυχία του έργου εφάπτεται στο γεγονός ότι παράλληλα με τη λύση των θανάτων (αλλόκοτων αυτοκτονιών ή δολοφονιών) παρουσιάζει και ορισμένα γεγονότα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, και αυτά δημιουργούν ένα επιπλέον άβολο κλίμα για την υπόθεση και τους ήρωες. Η ιστορία καταφέρνει να μεταφέρει το βρετανικό κλίμα και την αίσθηση της εποχής, ενώ εμβόλιμα αναφέρει πολιτικά και κοινωνικά θέματα της τότε κοινωνίας, για να καταλήξει στα εγκλήματα που απασχολούν τον Χολμς και τον Γουάτσον. Τα μυστικά χτίζονται βαστώντας τις αποκαλύψεις για το τέλος του έργου ενώ η ρεαλιστική δομή και το ενδιαφέρον διατηρείται μέχρι τη λύση του μυστηρίου. Η αγωνία είναι παρούσα και οι ανατροπές ικανοποιητικές, ενώ πολύ καλά δομημένες είναι οι προσωπικότητες των ηρώων που διαθέτουν νεύρο και τσαγανό.

Εν κατακλείδι, έχουμε μια γοργή ατμόσφαιρα μυστηρίου στις 300 σελίδες του έργου, και αυτό το αγαπήσαμε γιατί το κάνει το απόλυτο page turner. Προσωπικά με κέρδισε αναγνωστικά και με ώθησε να γυρέψω και τα άλλα βιβλία με την αντίστοιχη θεματική, από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα –το «Η πνοή του Θεού» του Γκάι Άνταμς, το «Η σατανική υπόσχεση» του Ντέιβιντ Στιούαρτ Ντέιβις, τα «Ο λαβύρινθος του θανάτου» και «Οι θεοί του πολέμου» του Τζέιμς Λάβγκροουβ, το «Ο δαίμονας με τα πολλά πρόσωπα» του Κέιβαν Σκοτ και το «Φόνος στο μπαλέτο» του Νικ Κάιμ.

Διαβάστε το υπό τους ήχους του δίσκου «The Sensual World» της Kate Bush, από το 1989.

Βιογραφικό: Ο Τζορτζ Μαν είναι συγγραφέας και σεναριογράφος με σημαντική και σταθερή παρουσία στη λίστα των μπεστ σέλερ των Sunday Times. Είναι ο δημιουργός της αστυνομικής σειράς Wychwood, καθώς και των δημοφιλών σειρών μυθιστορημάτων Newbury & Hobbes και Tales of the Ghost. Έγραψε νέες περιπέτειες για παγκόσμιες επιτυχίες, όπως οι Star Wars, Doctor Who, Sherlock Holmes, Judge Dredd, Warhammer 40,000 και Dark Souls. Πρόσφατα, ο Μαν εργάστηκε ως μέλος της ομάδας συγγραφέων για ένα νέο τηλεοπτικό είδος, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με την ηχητική προσαρμογή του κλασικού έργου The Voice of Treason με ήρωα τον Σέρλοκ Χολμς, σε συνεργασία με τον Κέιβαν Σκοτ. Ο Μαν ζει κοντά στο Γκράνθαμ με τη γυναίκα του, την οικογένειά του και τα δύο απείθαρχα σκυλιά του. Λατρεύει τη μυθολογία και τη λαογραφία, την Κέιτ Μπους και τη σοκολάτα. Τον περιβάλλουν συνεχώς –σχεδόν τρομακτικές σε ύψος– στοίβες από βιβλία.

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
latestpopular