Η Ροζίτα Σπινάσσα απαντά στο Νέο Eρωτηματολόγιο του L

14 January 2018

***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Σε ποιο έργο της παγκόσμιας λογοτεχνίας θα θέλατε να είχατε ζήσει;

Στο «Όσα παίρνει ο άνεμος». Αγαπώ την Σκάρλετ ο’ Χάρα για τον ασυμβίβαστο, αντισυμβατικό, ανικανοποίητο και, τελικά, μοντέρνο χαρακτήρα γυναίκας που ενσάρκωσε.σ

Με ποια από τα αντικείμενα που βρίσκονται πάνω στο γραφείο σας διατηρείτε μια φετιχιστική σχέση;

Με το σετ μολυβοθήκης και κουτιού εγγράφων. Είναι χάρτινα – φθηνά, μα κομψά. Τα είχα αγοράσει όταν ξεκίνησα να εργάζομαι ως ασκούμενη δικηγόρος και σήμερα, που εξακολουθούν να ταιριάζουν στο καινούργιο γραφείο, τα κρατώ για γούρι.

Λαμβάνετε υπόψη σας τις κριτικές ή θεωρείτε ότι οι κριτικοί είναι ευνούχοι που μιλούν για την ερωτική πράξη;

Φυσικά και τις λαμβάνω υπόψη μου. Οι κριτικοί είναι αναγνώστες που παίρνουν την υπόθεση βιβλίο στα πολύ σοβαρά. Ακόμα κι αν κάτι με δυσαρεστεί, δεν παύει να κουβαλά μια αλήθεια. Αυτό είναι κάτι που μού είχε επισημάνει πριν χρόνια ο Πάνος Πανότας του mic.gr και δεν το έχω ξεχάσει. Άλλωστε, το να μπει κάποιος στον κόπο να ασχοληθεί με το έργο μου, είναι από μόνο του αρκετό για να του δώσω βάση.

Μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις ή η σωστή λέξη είναι χιλιάδες εικόνες;

Μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις και η σωστή λέξη είναι ένα κουβάρι από συναισθήματα.

Ποιον συγγραφέα θα χαστουκίζατε δημοσίως και ποιον θα φιλούσατε;

Δεν μπορώ να σκεφτώ κανέναν λόγο να βιαιοπραγήσω για χάρη της τέχνης, ούτε και να ερωτοτροπήσω για χάρη της. Γι’ αυτό θα ενώσω τις δυο πράξεις σε μια σκηνή πάθους: Πρώτα θα τον χαστουκίσω κι αμέσως μετά θα τον φιλήσω. Μπορώ να σκεφτώ μερικούς συγγραφείς, με τους οποίους θα το έπραττα ευχαρίστως.

Με ποια φράση δεν θα μπορούσατε ποτέ να ξεκινήσετε ένα έργο σας;

Μου αρέσουν οι σπαζοκεφαλιές, γι’ αυτό θα ξεκινούσα μια ιστορία με οποιαδήποτε φράση μού υπαγόρευαν.

Αν ήσασταν ένα σημείο στίξης, ποιο θα ήταν αυτό;

Στις μαύρες μου θα ήμουν η τελεία, έτσι που είναι αυστηρή και τελεσίδικη. Στις καλές μου το θαυμαστικό, χαρωπό και παιχνιδιάρικο.

Συνεχίστε τη φράση: Μου λείπει…

….Ένα μπαλκόνι που να βλέπει θάλασσα.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο ψέμα που σας έχουν πει;

Ότι θα κοιμόμαστε αγκαλιά για πάντα.

Πότε θα γράψετε την αυτοβιογραφία σας;

Αν πατήσω τα εβδομήντα, έχω ζήσει αξιομνημόνευτα και γράφω ακόμη βιβλία, τότε θα είναι η ώρα να πέσει η ιδέα στο τραπέζι.

Η Ροζίτα Σπινάσσα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Ήταν ένα καλό και φαγανό παιδί. Λάτρευε το διάβασμα και ήταν άριστη μαθήτρια. Επίσης αγαπούσε τον Παναθηναϊκό. Στο Γυμνάσιο φοβήθηκε ότι είναι το φυτό της τάξης κι άρχισε να ακούει χέβι μέταλ, να γνωρίζει αγόρια και γενικά να απολαμβάνει τις πιο ενδιαφέρουσες πλευρές της ζωής. Όμως η επανάσταση δεν ήταν αρκετή για να μην ακολουθήσει τη δουλειά του μπαμπά. Έτσι σπούδασε νομικά, με πτυχίο στην Αθήνα και μεταπτυχιακό στην Κολωνία.

Πήρε το δρόμο της δικηγορίας με ευσυνειδησία κι επιτυχία, μα και με ένα κρυφό παράπονο, που ακολούθησε την πεπατημένη. Το 2012 γέννησε τον γιό της Γιώργο, μπαίνοντας στον μαγικό και μερικές φορές τρομακτικό κόσμο της μητρότητας. Το 2017 βγήκε το βιβλίο της – μαζί του της έφυγε το άχτι του καπελώματος και ξεκίνησε μια νέα, συναρπαστική διαδρομή, που αισίως συνεχίζεται.