Η “σιδηρά” δεκαετία: Οι εθνικοί πόλεμοι της Ελλάδας (1912-1922), Σπυρίδων Πλουμίδης, Εκδόσεις Μίνωας

Ο αναγνώστης θα γνωρίσει από πρώτο χέρι όλα τα στρατιωτικά γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά την εν λόγω περίοδο

29 March 2022

***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Η “σιδηρά” δεκαετία: Οι εθνικοί πόλεμοι της Ελλάδας (1912-1922), Σπυρίδων Πλουμίδης, Εκδόσεις Μίνωας

Ένα πολύ αξιόλογο ιστορικό βιβλίο, όχι μονάχα για τη Μικρασιατική Εκστρατεία, αλλά για όλους τους πολέμους της δεκαετίας 1912-1922 υπογράφει ο ιστορικός Σπυρίδων Πλουμίδης. Τίτλος του “Η “σιδηρά” δεκαετία” και υπότιτλος “Οι Εθνικοί Πόλεμοι της Ελλάδας (1912-1922)”.

Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία κεφάλαια. Το πρώτο αφορά τους βαλκανικούς πολέμους, το δεύτερο τη συμμετοχή της Ελλάδας στο Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και το τρίτο τη Μικρασιατική Εκστρατεία. Το κέντρο βάρους της αφήγησης αφορά κατά κύριο λόγο τα στρατιωτικοπολιτικά γεγονότα, τα οποία παρατίθενται με αρκετές λεπτομέρειες. Μάχες, νικηφόρες και μη, του ελληνικού στρατού αναλύονται κατά κόρον.

Ο συγγραφέας όμως δεν παραλείπει να εξηγήσει και τις περίπλοκες βαλκανικές συμμαχίες και το πως η διαμόρφωσή τους οδήγησε στο ξέσπασμα των δύο Βαλκανικών Πολέμων, καθώς και το περίπλοκο διπλωματικό παρασκήνιο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου- ο οποίος δικαίως μπορεί να θεωρηθεί ότι ξεκίνησε ως Γ ΄Βαλκανικός- και τα αντικρουόμενα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων στην πυριτιδαποθήκη των Βαλκανίων. Ο Πλουμίδης, προκειμένου να εξηγήσει ικανοποιητικά τις πολιτικές εξελίξεις, πιάνει το νήμα της αφήγησης από τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα. Δεν παραλείπει επίσης να αναφερθεί στις, άγνωστες στους πολλούς, μεταρρυθμίσεις του Θεοτόκη επί του ελληνικού στρατεύματος μετά το 1909 και στις καταλυτικές πολιτικές εξελίξεις που επιταχύνθηκαν με την άνοδο του Ελευθερίου Βενιζέλου στην εξουσία, οπότε από την τραγική ήττα του 1897, περάσαμε στο έπος των Βαλκανικών πολέμων.

Άξιο μνείας είναι επίσης το υποκεφάλαιο στο τέλος του βιβλίου σχετικά με τη μνήμη των Εθνικών αυτών πολέμων και τις ανεγέρσεις των πολυάριθμων μνημείων του Αγνώστου Στρατιώτη που τους ακολούθησαν. Ο συγγραφέας δεν παραλείπει να αναφερθεί και στη διαχείριση της ήττας στο μικρασιατικό μέτωπο και το τέλος της Μεγάλης Ιδέας.

Ο αναγνώστης θα γνωρίσει από πρώτο χέρι όλα τα στρατιωτικά γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά την εν λόγω περίοδο, από τη μάχη του Σαρανταπόρου, της Δοϊράνης και του Κιλκίς-Λαχανά των Βαλκανικών Πολέμων, ως τη μάχη του Σκρα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, του Αφιόν Καραχισάρ και του Εσκί Σεχίρ στη Μικρά Ασία.

Ο συγγραφέας δεν αποφεύγει τα σχόλια και τις κρίσεις, όπου το θεωρεί αναγκαίο, και η ματιά του δηλώνει ότι έχει ξεκάθαρη οπτική και ότι προβαίνει ορθά στην αποτίμηση των γεγονότων. Αξιόλογο είναι επίσης το φωτογραφικό υλικό που συνοδεύει το βιβλίο, καθώς και η παράθεση της πολυπληθούς ελληνικής και ξενόγλωσσης βιβλιογραφίας στο τέλος του βιβλίου. Όσοι αναγνώστες, επομένως, ενδιαφέρονται, επομένως, για τη Νεώτερη Ελληνική Ιστορία, αξίζει να διαβάσουν την επετειακή αυτή έκδοση, όχι μονάχα για το 1922, αλλά και για το πώς φτάσαμε ως την οδυνηρή αυτή ήττα.