***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Ήμερες ημέρες, Μουράτης Κοροσιάδης, Εκδόσεις Βακχικόν

Ανάμεσα στα βιβλία με τα καλύτερα διηγήματα που εκδόθηκαν τη φετινή χρονιά θεωρώ ότι πρέπει να συγκαταλεγεί το βιβλίο του Μουράτη Κοροσιάδη “Ήμερες ημέρες”. 

Εν ολίγοις πρόκειται για ευκολοδιάβαστα διηγήματα, με ενδιαφέρουσα υπόθεση-κάτι στο οποίο πολλά διηγήματα συχνά υστερούν. Ταυτόχρονα χαρακτηρίζονται όμως και από άφθονο λυρισμό στον λόγο και προσφέρουν, συνάμα, μπόλικη τροφή για σκέψη.

Η απλή, κομψή και καλοδουλεμένη γραφή του Μουράτη Κοροσιάδη σε κερδίζει ήδη από το πρώτο διήγημα. Συχνές είναι οι αρχαιοελληνικές αναφορές, ιδίως στη θρησκεία και τον θάνατο των αρχαίων Ελλήνων και οι κρίσεις που εκφέρει ο συγγραφέας για πολλά ζητήματα τα οποία άπτονται της φιλοσοφίας και της μεταφυσικής. Έτσι γίνεται λόγος για τη ζωή, τον θάνατο, τις γυναίκες, τη θνητότητα, τον Θεό και τη θρησκεία.

Τα περισσότερα από τα μετρίου μεγέθους διηγήματα ασχολούνται με κάποιο από τα παραπάνω θέματα. Δεν απουσιάζει, όμως και η επικαιρότητα, όπως οι αναφορές στην πανδημία και την ανεργία. Από τα πιο αξιοπρόσεκτα και υποβλητικά σημεία των διηγημάτων είναι, το δίχως άλλο, τα σημεία στα οποία ο πρωταγωνιστής συνομιλεί με τους νεκρούς. Γενικότερα, η σχέση με τον θάνατο είναι ιδιαίτερη.

“Ούτε στον θάνατο δεν αλλάζουν οι άνθρωποι. Ούτε κι όταν πεθάνουν. Και εμείς περιμένουμε να αλλάξουν όσο ζουν”.

Η αγάπη του συγγραφέα για τη ζωή και τις γυναίκες είναι δεδομένη, όπως μας δείχνει το παρακάτω απόσπασμα:

“Οι γυναίκες δημιουργούν τον χρόνο. Αυτός ξεκινά με τη γέννηση του ανθρώπου. Με τον θάνατό του σταματά. Ο χρόνος όλων δημιουργεί την αιωνιότητα. Ο θάνατός τους τη σταματά. Οι γυναίκες το ξέρουν αυτό. Γι’ αυτό γεννούν. Κάθε γέννα και μια νίκη πάνω στον θάνατο. Ένα βήμα προς την αιωνιότητα του ανθρώπου.”

Το διήγημα “Ήμερες ημέρες”, το μεγαλύτερο του βιβλίου περιγράφει τις τελευταίες ήμερες ημέρες ενός ηλικιωμένου που αποσύρεται σιγά σιγά από τη ζωή. Το τελευταίο, το “Πρόγνωση καιρών” είναι το πιο πρωτότυπο απ’ όλα. Πολλά από τα διηγήματα, προσφέρουν στον αναγνώστη στιγμές απόλαυσης με τις υπέροχες περιγραφές τους για το φθινοπωρινό, βροχερό σκηνικό τους. Άλλα πάλι θα τον εξιτάρουν με το απροσδόκητο τέλος τους ή τη συναρπαστική τους υπόθεση.

Η ενδοσκόπηση των πρωταγωνιστών και κατ’ επέκταση και του αναγνώστη είναι δεδομένη. Το ίδιο και η αναδρομή στα παιδικά χρόνια και τα βιώματα του καθενός. Και η φθορά, ως διαδικασία αυτονόητη. Τόσο του σώματος και των υλικών πραγμάτων, όσο και του πνεύματος.

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.