Όλες οι θεωρητικές συζητήσεις για τη λογοτεχνία αρχίζουν και τελειώνουν με το ζήτημα της πλοκής.
Από τον Όμηρο μέχρι σήμερα οι φιλόλογοι σπαζοκεφαλιάζουν πάνω από το μυστήριο της αρχιτεκτονικής στην αφήγηση. Κάθε εποχή έχει να πει κάτι για αυτό. Από τον αυτοσχεδιασμό και την ανεμελιά του Θερβάντες μεταπηδήσαμε στο σχολαστικό σχεδιασμό των μεγάλων κόσμων του δεκάτου ενάτου αιώνα αλλά οι πρωτοπόροι του εικοστού είχαν άλλη γνώμη. Ο Τζόις, ο Φώκνερ, η Γουλφ και οι λοιποί κατάργησαν ανάμεσα σε όλα τα άλλα και τη σύμβαση της πλοκής. Σήμερα γνωρίζουμε πια ότι κάθε προκατασκευασμένη αφήγηση απειλεί να σκοτώσει το μύθο. Δοσμένοι ολόψυχα στην περιπέτεια της γραφής αφηνόμαστε στις εκπλήξεις της.
Αμφιβάλλουμε πια αν υπάρχει αρχή και τέλος στο μεγάλο ποτάμι του μυθιστορήματος κι αν πρέπει να μιλάμε ακόμα για πλοκή στον κόσμο της άναρχης δράσης που μιμείται την πραγματικότητα.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
