***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

 Όσα θα ήθελα να ξέρει ο γιος μου για τον κόσμο, Fredrik Backman, Εκδόσεις Κέδρος 

Τι θα ήθελε, άραγε, ένας πατέρας που ζει σήμερα να γνωρίζει ο γιος του για τον κόσμο που τον περιβάλλει;

Τι οφείλει να γνωρίζει ένας γιος για το ποδόσφαιρο; Για τα ΙΚΕΑ; Για την αγάπη; Για τη σχέση μεταξύ των γονιών του; Για τη μουσική, για την καλοσύνη, την κακία των ανθρώπων και πάει λέγοντας…

Ο πολυδιαβαμένος και πολυμεταφρασμένος συγγραφέας Fredrik Backman, ο πιο δημοφιλής συγγραφέας της Σουηδίας, παραδέχεται ευθέως στο βιβλίο του ότι δεν είναι διόλου εύκολο στη σύγχρονη εποχή να είσαι γονιός. Κι αυτό διότι, εξ’ αιτίας της  υπερπληροφόρησης για τα πάντα στον παγκόσμιο ιστό, δεν επιτρέπεται να πει κανείς σήμερα «Δεν το γνώριζα» σε οτιδήποτε αφορά την ανατροφή του παιδιού του. Υπό αυτό το πρίσμα, οι σημερινοί γονείς διαφέρουν τα μάλα από τους δικούς μας γονείς, αλλά και από τους γονείς των γονιών μας.

Στο παρόν πόνημα ο Backman προβαίνει σε έναν μονόλογο με εξομολογητική διάθεση περί τα πάθη ενός πατέρα όταν αποκτά μωρό. Αυτός διανθίζεται από χιουμοριστικά στιγμιότυπα διαλόγων μεταξύ του ζευγαριού, των δύο νέων γονέων, που αφορούν το νέο μέλος της οικογένειας και τη μεταξύ τους σχέση.  Κατά κύριο λόγο ο συγγραφέας απευθύνεται στον γιο του, ο οποίος στη χρονική στιγμή που γράφεται το βιβλίο φαίνεται ότι είναι μωρό ακόμη, αλλά θα διαβάσει όσα έχει να του πει ο πατέρας του όταν μεγαλώσει.

«Ελπίζω να μην θυμώσεις μαζί μου επειδή θέλω να σε εντυπωσιάζω. Ελπίζω να μην χρησιμοποιήσεις αυτό το βιβλίο εναντίον μου.

Η μεγαλύτερη περιπέτεια στη ζωή μου είσαι εσύ και η μαμά σου. Για μένα είναι θαύμα που με αφήνετε να συμμετέχω στην περιπέτεια.

Κι όταν είμαι δύσκολος, όταν σε φέρνω σε αμηχανία, όταν γίνομαι άδικος, θέλω να φέρνεις στον νου σου τη μέρα που δεν ήθελες να μου πεις πού είχες κρύψει τα κλειδιά του αυτοκινήτου.

Και να θυμάσαι ότι εσύ άρχισες πρώτος».

Το δυνατό σημείο του βιβλίου είναι το δίχως άλλο, ο τρόπος με τον οποίο επιλεγεί να δώσει τις συμβουλές στον γιο του ο Backman. Άφθονος αυτοσαρκασμός, ειρωνεία, αστείρευτο χιούμορ και ευτράπελες καταστάσεις χαρακτηρίζουν το κείμενο το βιβλίου.

«Επιτρέπεται ακόμη και να αναφέρω ότι η μαμά σου δεν έκανε σχεδόν τίποτα άλλο εκτός από το να κοιμάται τις πρώτες δώδεκα εβδομάδες της εγκυμοσύνης της.

Επιτρέπεται ακόμη και να το τραβήξω πιο μακριά και να πω με ενθουσιασμό: «Εκείνες τις εβδομάδες έπαιξα ηλεκτρονικά παιχνίδια όσο ΠΟΤΕ ΑΛΛΟΤΕ στη ζωή μου». 

Απαγορεύεται αυστηρά να προσθέσω ότι εκείνες οι εβδομάδες ήταν οι καλύτερες της εγκυμοσύνης.

Αυτό το τελευταίο είναι πολύ σημαντικό. Για προφανείς λόγους».

Κάπου θα μας κάνει να γελάσουμε, κάπου θα μας συγκινήσει, κάπου θα μας κάνει να θυμηθούμε τις δικές μας αντιδράσεις όταν το παιδί μας ήταν μωρό. Όπως και να χει, πάντως, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα περάσουμε καλά διαβάζοντας το «Όσα θα ήθελα να ξέρει ο γιος μου για τον κόσμο».

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.