Σε ποιο έργο της παγκόσμιας λογοτεχνίας θα θέλατε να είχατε ζήσει;

Με ποια από τα αντικείμενα που βρίσκονται πάνω στο γραφείο σας διατηρείτε μια φετιχιστική σχέση;

Με ένα μαρκαδοράκι με λεπτή μύτη που έχω για να κρατώ σημειώσεις της στιγμής. Αλλά μη φανταστείτε τίποτα περίεργα, απλώς το έχω εκεί πρόχειρο.

Λαμβάνετε υπόψη σας τις κριτικές ή θεωρείτε ότι οι κριτικοί είναι ευνούχοι που μιλούν για την ερωτική πράξη;

Τις διαβάζω με ενδιαφέρον, εκτιμώ και σέβομαι τον κάθε αναγνώστη. Λαμβάνοντας όμως υπόψη την πρόθεση και το ποιοι τις γράφουν κάθε φορά.

Μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις ή η σωστή λέξη είναι χιλιάδες εικόνες;

Πριν απ’ τη λέξη είναι η διάθεση που την προκαλεί. Τώρα αν αυτό σημαίνει ένα ή χιλιάδες λίγο με νοιάζει. Αν καταφέρει να την αποδώσει με ειλικρίνεια αυτό για μένα είναι το ζητούμενο.

Ποιον συγγραφέα θα χαστουκίζατε δημοσίως και ποιον θα φιλούσατε;

Κανέναν συγγραφέα δε θα χαστούκιζα, ούτε και θα φιλούσα. Θα έσφιγγα σίγουρα το χέρι, αν ζούσα στα χρόνια του, του Λουί Φερντιναντ Σελίν για το “απ’ τον ένα Πύργο ο άλλος” και στο Μένη Κουμανταρέα για το “ο Θησαυρός του Χρόνου”. Στο Δημήτρη Σωτάκη για το “Η Παραφωνία” το έχω σφίξει ήδη. Όπως θα έσφιγγα και το χέρι του Βαγγέλη Ραπτόπουλου για τον “Εργένη”.

Με ποια φράση δεν θα μπορούσατε ποτέ να ξεκινήσετε ένα έργο σας;

Δεν θέλω να καταδικάσω καμία αρχή βιβλίου. Ένα από τα πιο εμβληματικά μυθιστορήματα του 20ού αιώνα το ‘Ρώτα τον Άνεμο’ του John Fante ξεκινάει με το λιτότατο «Ήταν Νύχτα και εγώ καθόμουνα στο κρεβάτι του ξενοδοχείου μου στη καρδιά του Λος Άντζελες ».

Αν ήσασταν ένα σημείο στίξης, ποιο θα ήταν αυτό;

Ένα έκπληκτο με όλα, τελευταία, θαυμαστικό.

Συνεχίστε τη φράση:  Μου λείπει…

….η εποχή που δεν είχε ανάγκη ο κόσμος να δείξει στους άλλους πόσο ευτυχισμένος είναι.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο ψέμα που σας έχουν πει;

«Η μοίρα είναι στα χέρια μας». 

Πότε θα γράψετε την αυτοβιογραφία σας;

Μα γράφεται ήδη νομίζω υπό μορφή σπονδυλωτών μυθιστορημάτων και διηγημάτων με αρκετή δόση μυθοπλασίας. Τα πιο επίμαχα μέρη μιας ταραγμένης προσωπικής διαδρομής σε συνέχειες από το 2009 που πρωτοδημοσιεύτηκε το “Καφές με θέα στην κόλαση” μέχρι τον “Κυνηγό”. Πάντως ενέχει ο κίνδυνος γράφοντας κανείς για τον κυνισμό της εποχής να τον χρεωθεί ο ίδιος.

Ο Χρήστος Χ. Θεοφιλάτος γεννήθηκε το Σεπτέμβρη του 1975 στην Αθήνα. Στη δεκαετία του ’90 συμμετείχε ως βασικός τραγουδιστής στους δίσκους της ποπ-ροκ μπάντας Τετ-α-τετ (1992-1998). Σπούδασε δημοσιογραφία και αργότερα υποκριτική στην Κεντρική σκηνή. Παράλληλα εργάστηκε ως συντάκτης σε διάφορα free press έντυπα και ως ραδιοφωνικός παραγωγός σε εκπομπές λόγου. Συνεργάστηκε ως ηθοποιός με τον σκηνοθέτη Αλέξανδρο Λεονταρίτη σε αρκετές ταινίες μικρού μήκους, με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Νίκο Σκουλά στην ταινία μεσαίου μήκους ”Τύχη” (βραβείο κοινού στο London Greek Festival), ενώ το 2013 πρωταγωνίστησε στην ταινία μεγάλου μήκους ”Η τελική αποπληρωμή” (βραβευμένη με αργυρό Remi στο 47o Worldfest του Houston).

Το 2001 δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο ”Σφαγή στ’ ακρογιάλι της ηδονής” και το 2009 κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο πεζογραφίας από την Οδό Πανός με τίτλο ”Καφές με θέα στη κόλαση”. Το 2014 κυκλοφόρησε πάλι από τις εκδόσεις Οδός Πανός  το σπονδυλωτό μυθιστόρημα ”Ένας γύρος καταιγίδα ακόμα”. Το 2016 κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Κέδρος οι “Παρατηρήσεις ενός Κυνηγού σε Επικίνδυνο έδαφος”.

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.