Περιγράψτε μας την εικόνα του εφηβικού δωματίου σας και βάλτε μας και το σχετικό soundtrack.

Στα ράφια υπάρχουν βιβλία (Καζαντζάκης, Καραγάτσης, πολλά Βίπερ,  αστυνομικά του James Hadley Chase κυρίως, ο Εμπειρίκος στις εκδόσεις Πλειάς, Σεφέρης), ανάμεσά τους κρυμμένο ένα μπουκάλι πλακέ κονιάκ, ένα πακέτο τσιγάρα, κι ένα σημειωματάριο). Επικρατεί απόλυτη τάξη, που κρύβει την εσωτερική αταξία. Στον τοίχο, ο Σαββόπουλος, αφίσα από το περιοδικό Φαντάζιο. Ένα μπομπινόφωνο Grundig, ένα τρανζίστορ Phillips (οι δίσκοι είναι στη σάλα, μαζί με το πικάπ). Σχεδόν καθημερινώς, το δωμάτιο γεμίζει κόσμο (οι γονείς είναι νέοι και πολύ κοινωνικοί, μας επιτρέπουν μεγάλες ελευθερίες), αγόρια και κορίτσια που διαβάζουν Albert Camus και Ανδρέα Εμπειρίκο. Πίνουμε και κάνουμε το δωμάτιο ντουμάνι. Καβγαδίζουμε και φιλιώνουμε. Ονειρευόμαστε να ζήσουμε σαν τον Jim Morrison και να πεθάνουμε σαν τον Μαθουσάλα. Ακούμε μανιωδώς Σαββόπουλο, Dylan, Doors, Χατζιδάκι, Genesis. Σε λίγους μήνες, το 77, θα εκραγεί το punk και θα αλλάξουν κάποια δεδομένα.

Αν παρομοιάζατε το έργο σας με ζωγραφική, ποιος ζωγράφος θα ήσασταν;

Ο Γιάννης Μόραλης, από αγόρια. Η Ελεάννα Μαρτίνου, από κορίτσια.

Με ποιον λογοτεχνικό ήρωα θα θέλατε να έχετε ερωτική σχέση;

Με την Klara Sax (βλέπε Don DeLillo / Underworld).  Και με την Μαριάννα Ελευθερίου (βλέπε Μπαμπασάκης / Διασυρμός), με την οποία και έχω!

Ποια η ιδανική θερμοκρασία περιβάλλοντος (υπό σκιά η μέτρηση) για να διαβάζετε ή να γράφετε;

Σαράντα υπό σκιάν.

Υπάρχει κάτι ή κάποιος λόγος που θα σας έκανε να σταματήσετε το γράψιμο;

Όχι.

Έχετε κλάψει ποτέ για ένα στίχο ή για μια φράση που διαβάσατε;

Πολλές φορές, αλλά αλησμόνητη είναι μία: όταν είδα την επιγραφή στον τάφο του Marcel Duchamp. Και έκλαψα από θαυμασμό για την ανυπέρβλητη λυρική φιλοσοφική νοημοσύνη που διέκρινε αυτόν τον Μαιτρ του Μειλίχιου Μειδιάματος.

Ποια θα ήταν η πιο ακραία πράξη θυσίας που θα κάνατε για έναν άνθρωπο που αγαπάτε πολύ;

Να χαθώ απ’ τα μάτια του. Και, συνεπώς, από τη ζωή του.

Αν ο έρωτας και ο θάνατος είναι τα δύο μεγάλα θέματα της λογοτεχνίας, ποιο είναι για σας το τρίτο κατά σειρά;

Το στεφάνι.

Ποιο είναι το πιο υπερτιμημένο βιβλίο όλων των εποχών;

Όλα τα βιβλία των τελευταίων διακοσίων ετών είναι υπερτιμημένα μετά το πέρασμα των Αδελφών Καραμαζώφ από το καπηλειό των Δαιμονισμένων που τα έπιναν με τον Ηλίθιο κλαίγοντας καθώς διάβαζαν τις τελευταίες σελίδες του Ουράνιου Τόξου της Βαρύτητας μαζί με τον Μέισον και τον Ντίξον. Μοναδική εξαίρεση: η Φαινομενολογία του Νου, του Εγέλου.

Γιατί δε λέμε πάντα την αλήθεια;

Λέω πάντα την αλήθεια, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις όχι ολόκληρη. Το ψέμα είναι πλήξη.

Ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1960. Είναι ποιητής, μεταφραστής και συγγραφέας. Σπούδασε οικονομικά στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Πειραιώς, κινηματογράφο στη Σχολή Σταυράκου, και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Bielefeld, στη Γερμανία. Είναι συστηματικός μελετητής των ιστορικών πρωτοποριών (Φουτουρισμός, Dada, Υπερρεαλισμός), των Beat ποιητών και συγγραφέων, καθώς και του ρεύματος για την «υπέρβαση και την πραγμάτωση της Τέχνης» (Cobra, Λεττριστές, Καταστασιακοί). Καρπός αυτών των αναζητήσεών του είναι τα πολυσυζητημένα του βιβλία για τον William S. Burroughs, για την Internationale Situationniste, για τον Guy Debord, για τον Μάη του ’68.   Συνεργάστηκε για δέκα χρόνια με την εφημερίδα Ελευθεροτυπία και το περιοδικό Έψιλον. Διατηρεί τη βιβλιοφιλική στήλη Radio Bookspotting στη Lifo.

Το 2012 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Εστία το μυθιστόρημα Διασυρμός, πρώτο μέρος της Τριλογίας του Χάους. Διευθύνει στις εκδόσεις Γαβριηλίδης τη σειρά Αιφνίδια Ντοκιμαντέρ. Με τον Θάνο Σταθόπουλο επιμελείται το εγχείρημα ΚΟΡΕΚΤ για τις εκδόσεις Νεφέλη. 

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.