***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Γυρίζοντας από τις διακοπές του Πάσχα μας περίμενε μια Δώρα στο σπίτι. Ένα χαριτωμένο κοριτσάκι με ολόξανθες μπούκλες που βάλθηκε να μας μιλά για τη ζωή του.
Στριφογυρίζοντας στα δωμάτια του σπιτιού μας αποκάλυψε πως θα ήθελε να τη λένε Ιφιγένεια, Άννα, Ζιζέλ ή Νάντια, πως είναι έξι χρονών -αλλά άμα θέλει γίνεται μεγάλη, πως έχει δυο καλούς, ψηλούς και όμορφους γονείς, πως ξεγελάει τη δασκάλα της στο σχολείο με τις ζωγραφιές της, πως τρελαίνεται για κάθε είδους γλυκά: Καριόκες, ραβανί, άσπρες πάστες, κουρκουμπίνια, ντόνατς (μεταξύ μας δεν άφησε και τίποτα έξω -απορώ πως είναι τόσο λεπτή) …
Εκεί που τα μπλέξαμε ήταν όταν κάποιος είχε τη φαεινή ιδέα να τη ρωτήσει τι θα γίνει όταν μεγαλώσει: Ηθοποιός, δημοσιογράφος, συγγραφέας, φωτομοντέλο, χορεύτρια, σκηνοθέτις, δασκάλα, νοσοκόμα, αεροσυνοδός ή και όλα αυτά μαζί!
Το σίγουρο είναι πως λατρεύει τα σουπερμάρκετ και βαριέται τα κομμωτήρια, πως σκέφτεται τόσο πολύ και τόσο διαφορετικά πράγματα που στο τέλος τα μπερδεύει και πως η καλύτερη φίλη της είναι η Γεωργία -που ώρες -ώρες της σπάει τα νεύρα, αλλά την αγαπά πολύ.
Υπάρχουν και τα αγόρια που θέλουν να γίνουν φίλοι της, αλλά η Δώρα μας είναι πολύ επιλεκτική. Έχει και τον ξάδερφό της τον Πέτρο που λέει χίλιες – εκατό φορές το ίδιο ανέκδοτο κι εκείνη γελά από ευγένεια.
Όμως το πιο τρελό που μας είπε είναι ότι τα επόμενα Χριστούγεννα θέλει δώρο από τον Άι -Βασίλη έναν ελέφαντα.
Μας τρέλανε σας λέω!
Ακόμη κι όταν κλείσαμε το βιβλίο -γιατί η Δώρα είναι ηρωίδα του βιβλίου του Μάκη Τσίτα «Το όνομά μου είναι Δώρα!» (εκδόσεις Μίνωας)- εκείνη δεν έλεγε να φύγει από το δωμάτιο.
Εκεί. Στρογγυλοκάθισε μαζί μας. Τη ζωγράφισε βλέπετε τόσο ζωντανά η Ρένια Μεταλληνού και μας την παρουσίασε τόσο όμορφα ο συγγραφέας που στο τέλος πίστεψε κι ίδια πως είναι σαν κι εμάς. Πως δεν υπάρχει μόνο στα χαρτιά και στις σελίδες ενός βιβλίου.
Τι να κάνουμε; Της δώσαμε μια πάστα αμυγδάλου και συνεχίσαμε να διασκεδάζουμε μαζί της.
Έτσι είναι λέει τα όμορφα βιβλία. Κι αφού τα κλείσεις, αυτά μένουν ζωντανά στη σκέψη σου και καμιά φορά στη καρδιά σου.
Βρήκαμε λοιπόν τι δώρο θα κάνουμε στους μικρούς μας φίλους. Αυτό το τόσο ζωντανό, γεμάτο τρυφερότητα και χιούμορ πορτρέτο ενός κοριτσιού. Από έναν συγγραφέα που ξέρει να παρατηρεί, να νιώθει και να μοιράζεται. Ο Μάκης Τσίτας μας έκανε λοιπόν ένα συγγραφικό δώρο για να καταλάβουμε πόσο διασκεδαστικό μπορεί να γίνει το διάβασμα.
Κι ευχόμαστε να υπάρξουν κι άλλες περιπέτειες της Δώρας για να μάθουμε κι άλλα γι’ αυτήν. Και κυρίως για να μας λυθεί η απορία τι τελικά θα γίνει όταν μεγαλώσει.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
