Please enable JavaScript to view the comments powered by Disqus.

 

Ένα σημαντικό βιβλίο για την κατάθλιψη, μια ρεαλιστική και απόλυτα κατατοπιστική εξομολόγηση για ένα πρόβλημα που μαστίζει τις σύγχρονες κοινωνίες

Ένα σημαντικό βιβλίο για την κατάθλιψη, μια ρεαλιστική και απόλυτα κατατοπιστική εξομολόγηση για ένα πρόβλημα που μαστίζει τις σύγχρονες κοινωνίες, αλλά περισσότερο μια αυτοβιογραφική κραυγή ενός ανθρώπου που στέκεται πλέον με περισσό θάρρος απέναντι στους δαίμονες που σκίασαν τη ζωή του και τον οδήγησαν σε ακραίες συμπεριφορές. Ταυτόχρονα, μια κραυγή διαμαρτυρίας ενάντια σε όλες εκείνες τις προκαταλήψεις που συνυφαίνονται στον κοινωνικό ιστό όταν η διαφορετικότητα λειτουργεί ως τροχοπέδη και δημιουργεί συνθήκες προσωπικής και κοινωνικής αποδόμησης. Μια κραυγή που φέρνει παράλληλα στην επιφάνεια των συνειδήσεων τα συναισθήματα που δημιουργούνται στους «εν ασθενεία αδελφούς», όπως αποκαλεί τους πάσχοντες ο Κορτώ και ρίχνει φως στην ύπαρξη θεραπειών που μπορούν να αντιστρέψουν την πορεία προς την άβυσσο και να καταπαλέψουν τον ύπουλο εχθρό της κατάθλιψης. Μια αισιόδοξη φωνή που εξαπολύει την ελπίδα ότι η κατάθλιψη θεραπεύεται και τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από το να κατανοήσει κανείς ότι υπάρχει ελπίδα για ίαση, υπάρχει τρόπος να ξεφύγει κανείς από το ορφικό μεταίχμιο του ζόφου που τον κυκλώνει απειλώντας να τον τραβήξει στη δίνη του.

Ο Κορτώ υπογράφει ένα κείμενο συμπαράστασης και συνοδοιπορίας δηλώνοντας ξεκάθαρα στον άνθρωπο που πάσχει από κατάθλιψη, αλλά και στην κοινωνία που δορυφορικά περιστρέφεται γύρω του ότι τον νιώθει, τον νοιάζεται, στέκεται δίπλα του έως ότου φτάσει σε εκείνη την ημέρα, την καλύτερη χειρότερη μέρα που θα αρχίσει η αντίστροφη πορεία προς το τέλος του κενού στο οποίο βυθίζεται, προς μια νέα ευκαιρία ζωής μακριά από εκείνες τις μαύρες ώρες που «σκοτωμένες βρικολακιάζουν, κι έρχονται να σκοτώσουν» τον καταθλιπτικό.

Σε τούτο το βιβλίο του ο Κορτώ, ωστόσο, δεν καταγράφει τις βιωματικές πτυχές του ίδιου προβλήματος, ούτε παριστάνει τον δοκησίσοφο που παρατηρεί τη νόσο και προσπαθεί να ανοίξει τα μάτια στους αναγνώστες του κατατοπίζοντάς τους για ένα τόσο κοντινό σε όλους πρόβλημα παρουσιάζοντάς το με ηχηρούς και μελοδραματικούς τόνους. Με σύνεση και με την ηρεμία που του προσφέρει η εμπειρία και το βιωματικό άχθος που τον ταλανίζει προσεγγίζει τον καταθλιπτικό—τόσο τον άλλο όσο και τον εαυτό του—και δηλώνει παρών στην περιπέτεια της εξάλειψης του «θεριού που τον κατοικεί και τον τρώει».

Η αγάπη που έχει μέσα του για τον πάσχοντα διαφαίνεται με σαφήνεια στην απλότητα της γλωσσικής αισθητικής που επιλέγει για να χρωματίσει τις σκέψεις του. Παράλληλα επιστρατεύει την επιστημονική του ιδιότητα για να εξηγήσει τους τρόπους που το θηρίο αυτό λειτουργεί δίνοντας ένα γλαφυρό και απόλυτα κατανοητό από όλους μανιφέστο για τη νόσο και τις επιπτώσεις που έχει στην κοινωνία.

«Ο καταθλιπτικός αισθάνεται ότι βαραίνει τους πάντες και τα πάντα: ότι είναι βάρος για τους οικείους του, για όποιον τον αγαπά ή έχει την παραμικρή επαφή μαζί του. Νιώθει το βάρος στο ίδιο του το σώμα, και σε κάθε τι που τον περιβάλλει: το σεντόνι απλώνεται πάνω του σαν λαμαρίνα, τα πόδια του γίνονται τσιμέντο», γράφει για να καταδηλώσει το πρόβλημα και τον τρόπο με τον οποίο το βιώνει ένας άνθρωπος που πάσχει.

Πέρα από έναν σπαρακτικά συγκλονιστικό πρόλογο και τον επίλογο το κύριο σώμα του βιβλίου είναι διάστικτο από τους προσωπικούς στοχασμούς και τις σκέψεις του συγγραφέα και χωρίζεται σε πέντε κεφάλαια τα οποία αναφέρονται στον χρόνο και την αλλοίωσή του, στις σωματοποιημένες εκφράσεις της κατάθλιψης, στο συναίσθημα, στους ανθρώπους και στη θεραπεία.

«Η σύγχρονη ψυχοφαρμακολογία σώζει ζωές», γράφει ο Κορτώ, και, επιλέγοντας να γίνει ο αρωγός στην ελπίδα του ετέρου, προσπαθεί να δείξει σε όλους ότι ο ζόφος που εμπεριέχεται τόσο στην ίδια την πάθηση όσο και στο κοινωνικό στίγμα που φέρει ο καταθλιπτικός μπορεί να ελαχιστοποιηθεί αν η κοινωνία γνωρίσει όλες τις εκφάνσεις της νόσου, κάθε πτυχή της οποίας προϋποθέτει την επώδυνη αγωνία όλων όσοι νιώθουν παρίες. Άλλωστε, όπως επισημαίνει: «Λεπρός στη γλώσσα μας δεν είναι μόνο αυτός που πάσχει από λέπρα, αλλά και ο παρίας κάθε λογής – και τα λεπροκομεία, οι μακρινές αποικίες των αθώων εξόριστων, έχουν αφήσει το κοινωνικό τους αποτύπωμα στη νοοτροπία αμέτρητων ανθρώπων».

Ένα βιβλίο που σίγουρα συγκλονίζει και ευαισθητοποιεί τον αναγνώστη του. Ανατέμνοντας την κατάθλιψη ο Κορτώ πληροφορεί ακόμα και τον πιο αδαή για όλες εκείνες τις ακατανόητες, για όποιον δε γνωρίζει συμπεριφορές, για τη μοναξιά που βιώνει, για τον φόβο που γιγαντώνεται, για την ανάγκη να βρει ένα χέρι απλωμένο μπροστά του για να το αρπάξει. Άλλωστε, ο Αύγουστος Κορτώ ξεκάθαρα δηλώνει:

«Η κατάθλιψη, και το καβούκι της, είναι μια συνθήκη τρομερά μοναχική, κι η αίσθηση πως δεν είσαι μόνος – ότι κάποιος ξέρει πως είσαι κουλουριασμένος στο κρεβάτι με τα στόρια κλειστά και τον ύπνο φευγάτο, ότι μπορεί, σχεδόν, να ακούσει την ανάσα σου καθώς αναρωτιέσαι αν έχει νόημα να συνεχίσεις ν’ ανασαίνεις – είναι πολύτιμη. Ζω χάρη στους ανθρώπους που μ’ έπεισαν να ζήσω». 

Και χάρη σε αυτούς επιστρέφει στην κοινωνία την αφοσίωση που εισέπραξε, επειδή είναι πράγματι πολλοί και όλοι όσοι θα ωφεληθούν και πιθανώς να σωθούν από  ετούτη την προσωπική κατάθεση ζωής.

Η καλύτερη χειρότερη μέρα της ζωής σου, Αύγουστος Κορτώ

To νέο βιβλίο του Αύγουστου Κορτώ: Η καλύτερη χειρότερη μέρα της ζωής σου  Literature.gr

 
 
 

Tessy Baila – Editor in Chief


 
 
 
 
 

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
latestpopular