Περί μουσικής και μόνο, Χαρούκι Μουρακάμι, Εκδόσεις Ψυχογιός

«Η μουσική είναι πάντοτε εκεί. Το θέμα είναι πως την εκλαμβάνει ο καθένας. Η μουσική υπάρχει για να κάνει τους ανθρώπους ευτυχισμένους».

«Περί μουσικής και μόνο» θα μιλήσουν ο καταξιωμένος Ιάπωνας συγγραφέας Χαρούκι Μουρακάμι και ο παγκοσμίου φήμης Ιάπωνας μαέστρος Σεϊτζι Οζάουα.

Ο γνωστός Ιάπωνας συγγραφέας καταθέτει ένα βιβλίο εντελώς διαφορετικό από όσα άλλα έχει γράψει ως τώρα. Το βιβλίο αυτό δεν αποτελεί μυθιστόρημα, αλλά ένα μουσικό δοκίμιο γραμμένο υπό μορφή συνέντευξης-συζήτησης του ίδιου του συγγραφέα με τον διάσημο μαέστρο.

Ο διάσημος λογοτέχνης είναι γνωστός για την αγάπη που τρέφει για την κλασική και την τζαζ μουσική, κι ας μην διαθέτει ο ίδιος μουσικές γνώσεις. Εξαιτίας και μόνο, επομένως, αυτής του της αγάπης, αποφασίζει να καταθέσει με τον δικό του μοναδικό τρόπο στο κοινό του σχεδόν αυτούσιες ορισμένες συζητήσεις που είχε με τον γνωστό μαέστρο για τη μεγάλη κοινή τους αγάπη: την μουσική. Το πιο ενδιαφέρον σε όλο αυτό είναι η οπτική του θέματος από έναν ειδήμονα του είδους και επαγγελματία μουσικό με έναν ερασιτέχνη, αλλά συνάμα εξαιρετικό ακροατή και εραστή του αντικειμένου. Και είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον το γεγονός πως συχνά οι οπτικές αυτές ταυτίζονται απόλυτα, παρά τη διαφορετική αφετηρία των δύο ομιλητών.

Οι δύο άνδρες θα συζητήσουν για όλα: διεξοδικά για τον Μάλερ και την ιδιαίτερη τέχνη του, τη μουσική του Μπετόβεν-και ιδίως για το διάσημο Τρίτο Κοντσέρτο του για πιάνο και τις διαφορετικές προσεγγίσεις του από πολλούς διαφορετικούς μαέστρους και σολίστες-, για τη χαωτική μα υπέροχη μουσική του Μπερλιόζ, για τη γερμανική μουσική και τον Μπραμς, για τις διαφορές στην ιδιοσυγκρασία μαέστρων και σολιστών, για τη διδασκαλία στην Ακαδημία Οζάουα και τη μουσική στην Ιαπωνία, μέχρι και για το περίφημο γιουχάισμα στη Σκάλα του Μιλάνου.

Πόσο διαφορετική μπορεί να είναι στον ήχο της και στον τρόπο που δουλεύει μία αμερικανική ορχήστρα από μία ευρωπαϊκή; Πώς ήταν σαν άνθρωποι και μουσικοί ο Κάραγιαν και ο Μπερνστάιν ή σολίστες όπως ο Γκουλντ και ο Σέκριν; Τελικά κατά την εκτέλεση ενός κοντσέρτου ποιος είναι το «αφεντικό», ο μαέστρος, ο σολίστας ή και οι δύο; Υπάρχουν μουσικοί που φιλοδοξούν από την αρχή της καριέρας τους να γίνουν μουσικοί δωματίου ή ορχήστρας ή πρόκειται μόνο για όσους δεν κατάφεραν να καταξιωθούν ως σολίστες; Τι το ιδιαίτερο έχει η διεύθυνση όπερας σε σχέση με τη διεύθυνση συμφωνικών έργων; Και, εν τέλει, ποια ήταν η σχέση της διάσημης σοπράνο Μιρέλας Φρένι με τη ρωσική όπερα;

Το εξειδικευμένο αυτό μουσικό βιβλίο απευθύνεται πρωτίστως στους μουσικούς, όπως είναι φυσικό, στους λάτρεις της μουσικής και στους επισταμένους ακροατές της, ιδίως εκείνους της κλασικής μουσικής. Αν και περιορισμένο στην Ελλάδα το κοινό αυτό, εντούτοις είναι βέβαιο ότι θα ενθουσιαστεί με το παρόν πόνημα, γραμμένο με τη ρέουσα, φυσική και λιτή γραφή του Μουρακάμι και με το πάθος του γι’ αυτήν να ξεχειλίζει μέσα σε κάθε σελίδα του. Διότι δεν υπάρχει μουσικός στη χώρα μας που να μην θέλει να μάθει τις σκέψεις και τις εμπειρίες από τη μουσική ενός διάσημου μαέστρου που άφησε εποχή: του Σέϊτζι Οζάουα.

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.