***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Τα παιδικά μου χρόνια ….. ήταν ήρεμα, σε μια γειτονιά στο κέντρο της Αθήνας, με αρκετά δημιουργικά ενδιαφέροντα, παιχνίδι, και φωτεινές Κυριακές.   

Το πρόσωπο στην ζωή μου που με επηρέασε πιο πολύ από όλα…… ‘Ήταν τα μεγαλύτερα ξαδέλφια μου. Μου έμαθαν ο καθένας από κάτι ξεχωριστό.

Μου αρέσει να περνώ ώρες… δημιουργώντας με τα χέρια, γράφοντας και διαβάζοντας.

Τα πρώτα μου αναγνώσματα…. παιδικά βιβλία.

Αν δεν έγραφα θα είχα διαλέξει … να ζωγραφίζω ή να σκηνοθετώ.

Η  προσωπικότητα που θα  ήθελα να γνωρίσω … θα ήθελα να κάνω ένα ταξίδι στο χρόνο και να γνωρίσω τον μοναδικό Λεονάρντο Ντα Βίντσι.

Η δυσκολότερη ερώτηση για εμένα ήταν … Δεν θυμάμαι,  συνήθως εύρισκα κάτι να πω και να ξεγλιστρήσω. 

Αν άλλαζα κάτι στην κόσμο θα ήταν … τους πολιτικούς.

Αν ένας νέος  άνθρωπος με ρωτούσε πως είναι η ζωή ενός συγγραφέα θα του έλεγα…. ασκητική, δημιουργική, εξαντλητική όμως πάνω απ’ όλα υπέροχη!

Μετανιώνω που… Δεν θέλω να μετανιώνω, μαθαίνω απ’ τα λάθη μου και προσπαθώ να μην τα επαναλάβω.

Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα ήταν… το «Δήλωση Αποποίησης» της Ρενέ Ναϊτ και ήταν ένα απ’ τα καλύτερα που διάβασα μέσα στο 2015.

Οι  δικοί μου λογοτεχνικοί ήρωες …. Είναι πολλοί και διαφορετικοί, όμως προσπαθώ να έχουν ξεχωριστές προσωπικότητες, να μιλάνε και να συμπροφέρονται ανάλογα με τα χαρακτηριστικά που τους δίνω, δηλαδή την μόρφωση, την ηλικία, τη συναισθηματική τους κατάσταση, και είναι φορές, που σχεδόν με κατευθύνουν από μόνοι τους σε αυτό που θέλουν να κάνουν. Κι εγώ δεν έχω παρά να αφουγκραστώ τις ανάγκες τους να και τους ακολουθήσω. 

Ένας εκδότης οφείλει… να προβάλει και να προωθεί σωστά τα βιβλία μας.

Οι κριτικοί λογοτεχνίας… να είναι αμερόληπτοι.

Στην Ελλάδα  του σήμερα η συγγραφή… δίνει κι αυτή τη μάχη της για κάτι καλύτερο.

Με ενδιαφέρουν οι … Οι έξυπνοι και δημιουργικοί άνθρωποι που δεν χάνουν τις ευαισθησίες και το χιούμορ τους.

Με την γραφή μου στοχεύω… Να ψυχαγωγήσω, να ξυπνήσω συναισθήματα, και αν τα καταφέρω να κάνω τον αναγνώστη μου να βρει δεύτερες αναγνώσεις πίσω από το προφανές, τότε έχω πλησιάσει το στόχο μου.

Δεν θα έγραφα ποτέ για… Δεν θα έλεγα εύκολα «ποτέ», απλά θεωρώ πως δεν θα μου άρεσε να γράψω ιστορίες με πολύ βία. 

Ζήλεψα το βιβλίο του/ της… ζήλεψα πολλά βιβλία, θα αδικήσω κάποια άλλα αν επιλέξω μόνο ένα.

Η ζωή είναι όμορφη γιατί… γιατί είναι ζωή! Πρέπει όμως να βρεις τρόπο να γευτείς ότι αρέσει σε σένα και όχι ότι σε μπουκώνουν οι άλλοι.

Η πιο σημαντική συμβουλή που άκουσα σε σχέση με την συγγραφή… Είναι, ότι όλα δεν μπορείς να τα πεις σε ένα βιβλίο. Επικεντρώσου και πες ότι χρειάζεται μόνο για την εκάστοτε ιστορία σου. Για τα άλλα που έχεις μέσα σου, γράψε ένα επόμενο βιβλίο.

Θα τα παρατούσα όλα για… Δεν νομίζω πως πλέον, θα τα παρατούσα όλα τόσο εύκολα. Όμως επειδή η ζωή είναι απρόβλεπτη, ας έρθει κάτι τόσο δελεαστικό που θα με ταρακουνήσει, και τότε ας κληθώ να απαντήσω στο δίλημμα.

Η αγαπημένη μου λογοτεχνική φράση ανήκει… Δεν θα έλεγα πως είναι μόνο μία, ωστόσο θα πω μια του ανήκει στον Πάουλο Κοέλο: Η ευτυχία είναι κάτι που πολλαπλασιάζεται όταν διαιρείται. 

Αφορμή για το τελευταίο μου βιβλίο… Πρόθεσή μου στο τελευταίο μου βιβλίο, το «ΑΚΟΜΗ ΘΗΜΑΜΑΙ», ήταν να κάνω τον αναγνώστη μου, να αφήσει για λίγο την σκληρή καθημερινότητα, να καθίσει κάπου ήρεμα, και μέσα από την ξεχωριστή αυτή ιστορία, να ταξιδέψει, να φιλοσοφήσει, να κοιτάξει μέσα του και να ανακαλύψει πολλές ξεχασμένες του ανάγκες, και παράλληλα, να του θέσω ένα προβληματισμό για τις υπερφυσικές δυνάμεις που αναπτύσσουν κατά καιρούς ορισμένοι άνθρωποι.

Το επόμενο μου βιβλίο… Δεν έχει αποφασιστεί ακόμα. Θα είναι όμως σίγουρα μια διαφορετική ιστορία, γραμμένη με τη γραφή που έχω συνηθίσει τους αναγνώστες μου, με πολύ πλοκή και όπως πάντα, ανατροπές.

  Διαβάστε το μυθιστόρημα της Ελένης Γαληνού ‘Ακόμη Θυμάμαι’ από τις Εκδόσεις Μίνωας

1920. Μια νεαρή γυναίκα ζητάει καταφύγιο σε μια απομακρυσμένη μονή και, πριν πεθάνει, γεννάει ένα κοριτσάκι με σπάνιο χάρισμα. Πέντε μοναχές, Μαρία, Δομινίκη, Ορθοδοξία, Χρυσοστόμη, Αικατερίνη, προστατεύουν και μεγαλώνουν το κορίτσι έχοντας πλήρη επίγνωση του δώρου που φέρει. Η καθεμία με τη δική της ξεχωριστή ιστορία. Μια άγνωστη μοίρα από τον έξω κόσμο περιμένει να τις δέσει περισσότερο με τη ζωή του κοριτσιού.

Χρόνια μετά το κορίτσι αυτό, η Χάρις, αφήνει το μοναστήρι για να προσφέρει το δώρο της στους ανθρώπους. Όταν ο έρωτας εισβάλ­λει στη ζωή της, οι ισορροπίες κλονίζονται. Το χάρισμα απαιτεί αγνότητα. Η επιλογή δύσκολη και ο έρωτας ορμητικός. Το χάρισμα χάνεται.

Καθώς η Χάρις αναζητάει τον αγαπημένο της στη δίνη του πολέμου, έρχεται αντιμέτωπη με μεγάλες αλήθειες που ποτέ δεν είχε σκεφτεί. Πόσο δύσκολος αποδεικνύεται ο νέος δρόμος; Τι σκοτεινό και ανατρεπτικό απειλεί τη ζωή της;

Στις μέρες μας η τελευταία ηγουμένη αποκαλύπτει τη συγκλονιστική ιστορία που ακόμη θυμάται, και…

Στο νέο μυθιστόρημά της η Ελένη Γαληνού, με ανατροπές που κεντρίζουν το ενδιαφέρον του αναγνώστη από την πρώτη κιόλας σελίδα, μας παρουσιάζει μια ιστορία ικανή να συγκινήσει, να διδάξει, αλλά και να συνεπάρει με τη δύναμή της.

Η Ελένη Γαληνού γεννήθηκε στην Αθήνα, κατάγεται από τη Μυτιλήνη και σήμερα κατοικεί στο Μαρούσι. Σπούδασε στη Σχολή Βακαλό Διακοσμητική και Γραφικές Τέχνες και εργάστηκε πάνω στο αντικείμενό της για δέκα περίπου χρόνια. Αρκετά νωρίς φιλοτέχνησε την πρώτη προσωπική σειρά χιουμοριστικών σκίτσων με γενικό τίτλο «Μπουρμπουλήθρες» και λίγα χρόνια αργότερα ακολούθησε η δεύτερη με τίτλο «Έρυκα και Ριρίκος Πικουρίκος». Και οι δύο σειρές έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη φωτογραφία, τη ζωγραφική, την ποίηση και τη στιχουργική. Τον Μάιο του 2007 πραγματοποίησε την πρώτη ατομική της έκθεση ζωγραφικής στο Κέντρο Τέχνης Πανταζίδης με θέμα «Σύννεφα». Ακολούθησαν δύο ακόμα ομαδικές εκθέσεις στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, το 2007 και το 2008. Με τη λογοτεχνία καταπιάνεται αρκετά χρόνια και, επιθυμώντας να εμβαθύνει στην έννοια και την τεχνική του μυθιστορήματος, το 2007 παρακολούθησε μαθήματα δημιουργικής γραφής. Έχει συμμετάσχει στο συλλογικό έργο Η πόλη φοβάται με το διήγημα «…για ένα τσιγάρο!» (2013).

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.