***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Τα παιδικά μου χρόνια …..ήταν όμορφα, ξέγνοιαστα χρόνια, με αγάπη, χαρά και παιχνίδι στις αλάνες του χωριού μου, μέχρι την εφηβεία μου που γνώρισα το σκληρό πρόσωπο του θανάτου για πρώτη φορά…
Το πρόσωπο στην ζωή μου που με επηρέασε πιο πολύ από όλα… θα έλεγα άσχημες καταστάσεις και όχι πρόσωπο συγκεκριμένο, καθώς όταν χάνεις ανθρώπους που αγαπάς συνδέεις τα πάντα με πόνο και πίκρα. Όμως η ζωή συνεχίζεται…
Μου αρέσει να περνώ ώρες …με συντροφιά ένα βιβλίο, να γράφω και να ακούω μουσική! Το πιο ιδανικό θα ήταν όλα αυτά να τα απολάμβανα αντικρίζοντας τη θάλασσα που λατρεύω…
Τα πρώτα μου αναγνώσματα….Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου διάβαζα… ό,τι έπεφτε στα χέρια μου, αλλά θυμάμαι το «Με οικογένεια» που πρέπει να το διάβασα στο Δημοτικό!
Αν δεν έγραφα θα είχα διαλέξει… πριν αρχίσω να γράφω έκανα τόσα πολλά μέχρι να βρω το δρόμο που πάντα αναζητούσε η ψυχή μου… τώρα πια, δεν θέλω τίποτε άλλο από το να πλάθω τον κόσμο που ζουν οι ήρωές μου και να γίνομαι κι εγώ κομμάτι τους…
Η προσωπικότητα που θα ήθελα να γνώριζα …… αν είχα τη δυνατότητα θα ήθελα να είχα γνωρίσει τον Οδυσσέα Ελύτη!
Η δυσκολότερη ερώτηση για εμένα ήταν …. Δεν μπορώ να θυμηθώ κάποια συγκεκριμένη δύσκολη ερώτηση… συνήθως απαντάω πάντα σε όλα, αρκεί να μην αφορά την προσωπική μου ζωή και να νιώσω ότι κάτι με θίγει…
Αν άλλαζα κάτι στην κόσμο θα ήταν … η υποκρισία και η ιδιοτέλεια των ανθρώπων…
Αν ένας νέος άνθρωπος με ρωτούσε πώς είναι η ζωή ενός συγγραφέα θα του έλεγα….Μοναχική από επιλογή, υπέροχη γιατί ζεις σε έναν κόσμο που εσύ ο ίδιος διάλεξες…
Μετανιώνω που….Δεν μπόρεσα νωρίτερα να πραγματοποιήσω το όνειρό μου να τολμήσω να γράψω ένα μυθιστόρημα, αλλά ποτέ δεν είναι αργά όταν αγαπάς πραγματικά κάτι και παλέψεις γι’ αυτό!
Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα ήταν… το «Έγκλημα στο Πέρα» του Αχμέτ Ουμίτ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη!
Οι δικοί μου λογοτεχνικοί ήρωες ….Είναι πολλοί… ποιον να πρωτοδιαλέξω… δεν θέλω θα αδικήσω κανέναν!
Ένας εκδότης οφείλει…να πιστεύει στις δυνατότητες του συγγραφέα και να τον στηρίζει στον δύσκολο και ανταγωνιστικό αυτό χώρο!
Οι κριτικοί λογοτεχνίας… πρέπει να μιλάνε με επιχειρήματα για κάτι που τους αρέσει ή δεν τους αρέσει, αφήνοντας όμως τον αναγνώστη να κρίνει το συγγραφέα όταν διαβάσει το βιβλίο του.
Στην Ελλάδα του σήμερα η συγγραφή… Στην Ελλάδα του σήμερα η συγγραφή… είναι τόσο δύσκολη υπόθεση… τόσα πολλά τα βιβλία και τόσο λίγοι -δυστυχώς- όσοι διαβάζουν!
Με ενδιαφέρουν οι ….Άνθρωποι που έχουν άποψη, ξέρουν να την τεκμηριώνουν και δεν χαϊδεύουν τα αυτιά για να γίνουν αρεστοί!
Με την γραφή μου στοχεύω…πρώτα να εξωτερικεύσω τις δικές μου εσωτερικές αναζητήσεις και μετά να μπορέσουν οι αναγνώστες να αναγνωρίσουν ένα δικό τους κομμάτι στα όσα έχω να τους πω, να βρουν κάτι χρήσιμο που θα τους κάνει να αναρωτηθούν για τα όσα συμβαίνουν γύρω μας…
Δεν θα έγραφα ποτέ για….Για να γράψεις πρέπει πρώτα να βγει από την ψυχή σου αυτό που θες να πεις, αν λοιπόν δεν αγγίξει πρώτα εμένα ένα θέμα, δεν θα μπορούσα ποτέ να καταπιαστώ μαζί του…
Ζήλεψα το βιβλίο του/ της…δεν ζηλεύω ποτέ και τίποτα γενικά στη ζωή μου, οπότε δεν μπορώ να απαντήσω σε κάτι τέτοιο… θαυμάζω όμως τόσα πολλά βιβλία που όπου βρεθώ κι όπου σταθώ τα προτείνω ανεπιφύλακτα!
Η ζωή είναι όμορφη γιατί…είναι απρόβλεπτη, και αν κάτι σου χρωστάει… θα βρει τον τρόπο να στο φέρει μπροστά στα μάτια σου…
Η πιο σημαντική συμβουλή που άκουσα σε σχέση με την συγγραφή…ήταν να μην προδώσω ποτέ τα δικά μου πιστεύω για να ευχαριστήσω κάποιον, κάτι που ούτως ή άλλως δεν έχω κάνει ούτε πρόκειται να κάνω ποτέ στη ζωή μου!
Θα τα παρατούσα όλα για….(υποθετικά αν ήμουν ηρωίδα των βιβλίων μου θα έλεγα για έναν έρωτα!) όμως στην πραγματικότητα θα τα παρατούσα όλα για να γνωρίσω τον κόσμο, αν φυσικά είχα τη δυνατότητα, που δεν την έχω για πολλούς πολλούς λόγους!
Η αγαπημένη μου λογοτεχνική φράση ανήκει στον…. αγαπημένο μου Μενέλαο Λουντέμη:
«Ο συγγραφέας που λέει «πήρα τον δείνα ήρωά μου από κει και τον τάδε από δω» ψεύδεται καλόπιστα. Δεν πήρε από πουθενά: ξεφύλλισε τον εαυτό του. (…) Τα βιβλία είναι τόμοι από φωτεινές δέσμες, τόμοι από παράπονα, από θυμούς και γέλια. Δηλαδή τόμοι από αληθινές εξομολογήσεις… Όποιος συγγραφέας δεν εξομολογείται ψεύδεται…
«Οι Κερασιές θ’ Ανθίσουν και Φέτος»
Αφορμή για το τελευταίο μου βιβλίο…το δεύτερο βιβλίο μου με τίτλο «Απώλειες» που θα κυκλοφορήσει τον Απρίλιο από τις εκδόσεις Λιβάνη, προέκυψε από μια εσωτερική ανάγκη να ξορκίσω τον θάνατο που τον έζησα από μικρή ηλικία και πάντα με κυνηγούσε ένα «γιατί» να συμβαίνουν τόσο άδικα πράγματα στη ζωή… κατά κάποιον τρόπο ζητούσα να εξιλεωθώ για όσα δεν τολμούσα να αφήσω ούτε τον εαυτό μου να θυμάμαι…
Το επόμενο μου βιβλίο…..πολύ σύντομα θα κυκλοφορήσει το δεύτερο, όσο για το τρίτο, αν και έχω γράψει μεγάλο μέρος του, είναι πάρα πολύ νωρίς για να αναφέρω οτιδήποτε!
Διαβάστε το μυθιστόρημα της Ιουλίας Ιωάννου ‘ ‘Έτσι ξαφνικά έγιναν όλα’ από τις Εκδόσεις Λιβάνη
Η Έλενα έχει βιώσει τα διαφορετικά πρόσωπα της ζωής σε όλη τους τη διάσταση. Από μικρό παιδί, μόλις στα δεκατέσσερα χρόνια της, αναγκάστηκε να παντρευτεί και να φύγει για την Αμερική με ένα σύζυγο που αποδείχτηκε τύραννος. Τώρα, για πρώτη φορά μετά από τριάντα ένα χρόνια, επιστρέφει στην πατρίδα της σε μια προσπάθεια να ξεφύγει από το πεπρωμένο της, τους δύο άντρες που έχουν σημαδέψει το είναι της με διαφορετικό τρόπο ο καθένας: το στοργικό και καλοσυνάτο Βασίλη, που την έχει τυλίξει με την άδολη αγάπη του, και τον παθιασμένο Πέτρο, που όμως σιωπά ανεξήγητα τον τελευταίο καιρό…
Ποιος μπορεί να αλλάξει αυτό που η μοίρα έχει γράψει από πριν για το ρόλο του καθενός; Γιατί εκείνη είναι που γράφει το σενάριο και σκηνοθετεί, εμείς είμαστε απλώς οι ηθοποιοί που εκτελούμε κατά γράμμα τις εντολές που μας δίνει.
Η Ιουλία Ιωάννου γεννήθηκε στο Ελαιόφυτο Αγρινίου και σπούδασε οπτικός στην Αθήνα. Εργάστηκε εννέα χρόνια σε κατάστημα οπτικών ειδών στην πόλη της, αλλά το ανήσυχο πνεύμα της την οδήγησε να αναζητήσει ενδιαφέροντα έξω από τον περιορισμένο χώρο ενός καταστήματος. Μετά από διάφορες επαγγελματικές αναζητήσεις, κατέληξε να ασχοληθεί με τη διαφήμιση και τις δημόσιες σχέσεις για δεκατρία χρόνια. Τα τελευταία δύο χρόνια ασχολείται αποκλειστικά με την προσωπική της ιστοσελίδα vivlio-life, με συνεντεύξεις και παρουσιάσεις προσώπων και πολιτιστικών θεμάτων, βιβλίων και εκδηλώσεων. Είναι παντρεμένη με τον αθλητικογράφο Χρήστο Στούμπο και έχουν δύο κόρες και ένα γιο, που της δίνουν τη δύναμη να συνεχίζει και να ονειρεύεται.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
