***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Στο κεφάλι μου, Μιχάλης Σκολιανός, Εκδόσεις Βακχικόν
Τι υπάρχει μέσα στο κεφάλι μου; Και, ιδίως, τι υπάρχει όταν είμαι τύφλα στο μεθύσι;
Σε αυτό το ερώτημα επιχειρεί να απαντήσει ο Μιχάλης Σκολιανός με τη νουβέλα του με τίτλο Στο κεφάλι μου, μέσω του ανώνυμου ήρωά του, ενός τριαντάχρονου εργένη που τα πίνει σ’ ένα μπαρ και σκέφτεται πως να κάνει το πρώτο βήμα προκειμένου να την πέσει σε μια κοπελίτσα, διστάζοντας και κάνοντας ταυτόχρονα ανασκόπηση της μέχρι τώρα ζωής του.
Ο Μιχάλης Σκολιανός δημιουργεί έναν αντι-ήρωα τον οποίο πιθανότατα οι περισσότεροι αναγνώστες δεν θα συμπαθήσουν-χωρίς αυτό να σημαίνει, πάντως ότι δεν θα διαβάσουν τη σύντομη αυτή νουβέλα με ευχαρίστηση-.
Ο ανώνυμος άντρας παρουσιάζεται εαυτούλης, εγωιστής και μέγας κυνηγός των φουστανιών και των έτερων απολαύσεων της ζωής. Μέσα από τις αφηγήσεις που αφορούν τον βίο του θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε μέχρι και σκληρόκαρδο, αλλά και άπονο και άσπλαχνο, πολλές φορές.
Τουλάχιστον αυτή την εικόνα παρουσιάζει στους αναγνώστες του ο πρωταγωνιστής μετά την εξιστόρηση των εφήμερων σχέσεών του, με την χοντρή Ελένη και την τρελή Άννα. Όλα αυτά μέχρι να γνωρίσει τον αληθινό έρωτα στο πρόσωπο της Κατερίνας. Εκεί θα βρει τον δάσκαλό του, αφού, όπως μας λέει “Οι άντρες ερωτεύονται τις γυναίκες μετά το σεξ“. Δεν αρκεί όμως, δυστυχώς, μόνο ο έρωτάς του, προκειμένου η αγαπημένη του να μείνει μαζί του για πάντα.
Έτσι, μετά από τη σύντομη ανασκόπηση της ζωής του, ο ανώνυμος άντρας βρίσκεται σε ένα προσφιλές γι’ αυτόν μέρος: σε ένα μπαρ, προσπαθώντας να ξορκίσει τα δαιμόνια της ζωής του μέσα στο ποτήρι του που γεμίζει και αδειάζει διαρκώς. Προβληματίζεται για τις σχέσεις του με τις γυναίκες και τους γύρω του, για τις αποτυχίες της ζωής, για τη μοναξιά του και για την ανακάλυψη της αληθινής του ταυτότητας. Εν ολίγοις, υπαρξιακές ανησυχίες που πνίγονται στο ποτό, μέσα από μία σκληρή αυτοκριτική.
Ο Μιχάλης Σκολιανός με γραφή ωμή και άκρως ρεαλιστική -συχνά και ειρωνική- μας καταθέτει έναν δυνατό εσωτερικό μονόλογο, ένα σύμφυρμα σκέψεων από τον οποίο δεν απουσιάζει, παραδόξως, η δράση. Ενδεχομένως ο αντι-ήρωας του Σκολιανού να διαθέτει και κάποια βιογραφικά στοιχεία του δημιουργού του, αφού -εκτός των άλλων- είναι και συγγραφέας. Αυτό όμως είναι κάτι το οποίο θα μπορέσουν να το διαπιστώσουν μονάχα όσοι γνωρίζουν καλά τον ίδιο τον Σκολιανό. Για όλους εμάς τους υπόλοιπους ο αντι-ήρωας αυτός είναι ο πρωταγωνιστής σε μία γλαφυρή παρουσίαση της ζωής ενός σύγχρονου εργένη.
Και, όπως συμβαίνει συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, οι προβληματικές συμπεριφορές του πρωταγωνιστή ανάγονται σε οικογενειακά προβλήματα και κρυμμένα απωθημένα της παιδικής του ηλικίας. Και, κατά βάθος, ο ανώνυμος αυτός άντρας δεν αποζητεί τη σεξουαλική απόλαυση από τις εφήμερες σχέσεις, αλλά την αληθινή αγάπη. Μόνο που αυτό είναι κάτι το οποίο δεν παραδέχεται ούτε ο ίδιος στον εαυτό του…
Αποκτήστε το Βιβλίο
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
