Τα εκατοστήσαμε! γράφει ο Κώστας Στοφόρος

10 June 2019

***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Πολύ καιρό τώρα τριγύριζε στο μυαλό μου η σκέψη ότι φθάνοντας στην εκατοστή στήλη στο literature.gr, γράφοντας πάντα για επιλεγμένα βιβλία που απευθύνονται σε παιδιά κάθε ηλικίας, θα έπρεπε κάπως να το γιορτάσω.

Να γράψω ή να κάνω κάτι διαφορετικό.

Κι όπως παθαίνουμε -μερικές φορές- εμείς οι άνθρωποι που γράφουμε, βρέθηκα τελικά με μια στοίβα βιβλία δίπλα μου, περιμένοντας να τα παρουσιάσω.

Σαν επιβάτες σε στάση λεωφορείου.

Τι να κάνω;

Μήπως ένα πάρτι;

Μήπως να παρουσιάσω διάφορα στατιστικά στοιχεία για τα βιβλία που παρουσιάσαμε και για τους ανθρώπους που διάβασαν τα όσα γράφω;

Να διαλέξω ίσως ποια είναι τα βιβλία που με άγγιξαν πιο πολύ σε αυτό το μακρύ …εκατοστάρι;

Τελικά, αφού για πολύ καιρό, εβδομάδες ολόκληρες, δεν έγραφα ούτε λέξη αποφάσισα να μην κάνω τίποτα!

Ή μάλλον όλα!

Να το γιορτάσω παρουσιάζοντας τέσσερα ακόμη όμορφα βιβλία. Δύσκολη επιλογή.

Κοίταζα και ξανακοίταζα ό,τι μαζεύτηκε τόσον καιρό και να λοιπόν τι διάλεξα τελικά:

-«Τι τρέχει με τον θείο Θέμο;» της Ελένης Γεωργοστάθη με την εικονογράφηση της Λέλας Στρούτση που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

Μια ιστορία διασκεδαστική και συναρπαστική, ό,τι πρέπει για να συνοδέψει τις αποσκευές ενός καλοκαιρινού ταξιδιού. Τα έχει όλα. Κι έναν ερωτοχτυπημένο θείο και μια ξανθιά καλλονή και μπόλικο μυστήριο.

Η ζωή, η Μάγδα και ο Μάνος προσπαθούν να καταλάβουν τι έχει κάνει τον αγαπημένο τους θείο να αλλάξει ξαφνικά. Όπως καταλάβατε είναι τα βέλη του γνωστού φτερωτού Θεού. ¨Όμως τα πράγματα μπλέκονται καθώς η αγαπημένη του, η Ολλανδέζα αρχαιολόγος Ίνγκριντ, συμμετέχει σε μια ανασκαφή απ’ όπου κάποιοι κλέβουν αρχαία νομίσματα. Ποιος να είναι άραγε ο ένοχος;

Παρακολουθούμε με αδιάπτωτο ενδιαφέρον την αφήγηση, διανθισμένη με άφθονο χιούμορ, ενώ οι ζωγραφιές της Λέλας Στρούτση κάνουν την αναγνωστική μας απόλαυση ακόμη μεγαλύτερη.

-«Βικτώρια» της Λίνας Μουσιώνη, με εικονογράφηση Γιάννη Σκουλούδη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο

¨ένα διασκεδαστικό βιβλίο με μια γλυκύτατη μικρή ηρωίδα, όπου πάλι συγγραφέας και εικονογράφος συνεργάζονται αρμονικά και μας χαρίζουν ένα πολύ όμορφο βιβλίο, ό,τι πρέπει για παιδιά από 7 ετών (αλλά και μικρότερα θα έλεγα εγώ)

Εκεί διάβασα και την πιο ωραία εργασία μαθηματικών που μου έχει τύχει:

Ερώτηση: «Στη λίμνη (όπου κολυμπούν μια πάπια με επτά παπάκια) έρχονται ένας μαύρος κύκνος και ένας άσπρος. Πόσα πουλιά είναι τώρα όλα μαζί;»

Απάντηση: Κανονικά θα ήταν δέκα, αλλά ο μαύρος κύκνος θύμωσε και τα έδιωξε όλα. Ήταν κακομαθημένα. Όπως μερικά παιδιά. Η Ρέα και ο Σταύρος δηλαδή.

Η μικρή Βικτώρια βρίσκει την ευκαιρία σε αυτή την εργασία να πει δυνατά αυτά που σκέφτεται.

Και όλα αλλάζουν.

Ένα παραμύθι φτιαγμένο με απλά υλικά και τρυφερότητα, με τις πολύ χαριτωμένες του στιγμές -όπως το τσαλαβούτημα στις λάσπες, αφού η ηρωίδα μας επρόκειτο να παίξει τον μαύρο κύκνο στη «Λίμνη των κύκνων» κι έτσι έκανε …πρόβα!

Το βιβλίο περνάει τα μηνύματά του με τρόπο υπαινικτικό και επιτυχημένο. Είμαι σίγουρος πως τα παιδιά θα το λατρέψουν!

-«Ένα δώρο για τον παππού» της Ελένης Αναστασοπούλου από τις εκδόσεις Διάπλους. Εικονογράφος και πάλι ο Γιάννης Σκουλούδης που δείχνει πως έχει μια ευρύτατη γκάμα εμπνεύσεων που ταιριάζουν κάθε φορά με την ιστορία που αφηγείται ο συγγραφέας.

Είναι ένα βιβλίο που με έκανε να συγκινηθώ πολύ. Με έναν παππού συνταξιούχο κλειδούχο στα τρένα, φίλο των πουλιών που κάθε μεσημέρι περιμένει το τρένο στο σταθμό για να το χαιρετήσει. Τον συνοδεύει ένα περιστέρι, η Άλμπα. Ο παππούς κάνει τα πιο όμορφα ταξίδια με το μυαλό του και λέει ένα σωρό ιστορίες από τα παλιά.

Όμως έρχεται μια μέρα, που σιγά -σιγά οι αναμνήσεις μπερδεύονται μεταξύ τους. Και τότε αναλαμβάνουν τα πουλιά να ειδοποιήσουν τον αγαπημένο του εγγονό.

Δεν θα αργήσει εκείνη η μαγική στιγμή, όπου θα έρθει το μεγάλο δώρο. Φωτογραφίες πάνω στο τρένο από πολύτιμες στιγμές της ζωής του παππού, που περνά κυριολεκτικά σαν ταινία μπροστά από τα μάτια του.

Για μια ακόμη φορά, η Ελένη Αναστασοπούλου πλησιάζει το θέμα της με ευαισθησία και πρωτοτυπία κάνοντας και σε μας τους αναγνώστες ένα πολύτιμο δώρο. Διαβάστε το κι εσείς: Η καλή λογοτεχνία δεν έχει ηλικία!

Υπάρχει όμως κι ένα δώρο μέσα στο δώρο: Ένα CD με αφήγηση του παραμυθιού από τον Γιώργο Σαράτση και τρία τραγούδια: Δυο παραδοσιακά «Άνοιξαν τα δέντρα ούλα» και «Απάνω στην τριανταφυλλιά», όπου τραγουδά ο Γιώργος Μπαγιώκης και ένα ειδικά γραμμένο για το βιβλίο , το «Χρόνια πολλά παππού» από την Ελιόνα- Ελένη Σινιάρη, όπου τραγουδά η Παιδική Χορωδία του Σύγχρονου Ωδείου Θεσσαλονίκης

-«Έτσι είναι οι φίλοι!» της Τζένης Κουτσοδημητροπούλου με μια ακόμη θαυμάσια εικονογράφηση από τη Θέντα Μιμηλάκη. Το βιβλίο κυκλοφορεί από την Ελληνοεκδοτική.

Ο Κάρολος και ο Ευγένιος είναι δυο κολλητοί φίλοι. Περνούν καταπληκτικά και η ζωή τους είναι ανέφελη.

Όλα γυρίζουν ανάποδα όταν αποφασίζεται αν μετακομίσει η οικογένεια του Ευγένιου. Τα παιδιά νιώθουν χάλια. Σχεδόν δεν μιλάνε μεταξύ τους. Δεν ξέρουν πως να αντιμετωπίσουν αυτόν τον ξαφνικό χωρισμό.

Όμως…. «Οι φίλοι αγαπιούνται ακόμα και αν τους χωρίζουν χιλιόμετρα».

Η απόσταση δεν καταφέρνει να τους απομακρύνει. Και έρχεται το καλοκαίρι που συναντιούνται πάλι κι όλα είναι χαρούμενα. Σαν πρώτα.

Ένα ακόμη όμορφο βιβλίο γεμάτο θετική ενέργεια, που τόσο χρειαζόμαστε όλοι. Επίσης αξίζει να το διαβάσουν και οι μεγάλοι!

Και το αξιοποιώ κι εγώ για να τελειώσω έτσι αισιόδοξα και με χαμόγελα τη ν εκατοστή μου στήλη.

Μπορεί να μην γνωρίζω όλους εσάς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, αλλά η απόσταση δεν με πτοεί. Γιατί …έτσι είναι οι φίλοι!

Ας τα χιλιάσουμε λοιπόν!

ΥΓ. Θα ήταν τεράστια παράλειψη να μην αναφέρω τη Ντίνα Σαρακηνού. Η δική της πρωτοβουλία με έφερε εδώ στον κόσμο του literature.gr και με έβαλε σε αυτό το ταξίδι στον μαγικό κόσμο της λογοτεχνίας.

Την ευχαριστώ θερμά κι εύχομαι να τα χιλιάσουμε παρέα!