Αφιερωμένο στα ΛΙΜΑΝΙΑ αυτής της χώρας και κυρίως στην ελληνική ναυτοσύνη είναι το φωτογραφικό λεύκωμα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΤΟΠΙΟ, έργο ζωής του φωτογράφου Δημήτρη Ταλιάνη.
Στην πολυτελή και εξαιρετικά καλαίσθητη αυτή έκδοση, ο φωτογραφικός φακός του Δημήτρη Ταλιάνη βουτά ως τα βάθη της ελληνικής ψυχής, μιας ψυχής ζυμωμένης με τη θάλασσα από την αρχαιότητα, και αγκυροβολεί σε λιμάνια εικόνων, τοπία πνευματικά οικεία στον Έλληνα, καταφέρνοντας έτσι να εξωτερικεύσει αισθήματα και συγκινήσεις.
Με άξονα τη φυσιογνωμία του τόπου τούτου, το εκδοτικό αυτό πόνημα επιστρατεύει τεχνικές ικανές να μετακινήσουν και να κατευθύνουν τη σκέψη μας να ταξιδεύει σε θάλασσες γαλάζιες ή σε άγρια γκρίζα κύματα, να αρμενίζει σε λιμενισμένα όνειρα και οξειδωμένα αγκυροβόλια, για να ενορμιστεί τελικά σε έναν σίγουρο λιμένα οπτικών ποιημάτων.
Μέσα από τις 230 φωτογραφίες του βιβλίου το τοπίο αποσύρεται σιγά σιγά κι ο νους, «ανυπόταχτος αντάρτης», αρχίζει να ταξιδεύει σε πολύβουα λιμάνια. Λίγο αρκεί ν’ αφεθεί στην αλήθεια τους κανείς για να δει μπροστά του να ξετυλίγονται σκηνές της ναυτικής ζωής, απαράλλαχτα ίδιες από την αρχαιότητα έως σήμερα, ναυτικούς τυλιγμένους στο νόστο για την πατρίδα τους, εργάτες να καταπαλεύουν τα σημάδια της θάλασσας πάνω στις λαμαρίνες του πλοίου, τη σκουριά χαραγμένη σε κάβους κι ανθρώπινες καρδιές, αρμυρισμένες ψυχές ναυτεργατών και γλάρων, τρικυμισμένες ωστόσο από τον ίδιο πόθο για νέα ταξίδια.
Το χρώμα δυναμώνει την οπτική εντύπωση κι οι εικόνες ενώνονται με ήχους σε μια αλχημεία μοναδικών στιγμών που επαναλαμβάνονται καθημερινά στα λιμάνια. Κοιτάζοντας λοιπόν τις φωτογραφίες του Δημήτρη Ταλιάνη μπορεί κανείς να κρυφακούσει ήχους φουρτουνιασμένους, ανάσες ανθρώπων που αποπνέουν πρωινή μελαγχολία, άγκυρες που κατεβαίνουν στα βάθη του λιμανιού, το τρίξιμο των γερανών όταν φορτώνουν τα πλοία, εργασίες συντήρησης από τεχνίτες μοναδικούς στα καρνάγια και στις δεξαμενές, δεξαμενόπλοια που σφυρίζουν προσεγγίζοντας τα πλοία, κρωξίματα γλάρων και φωνές ευτυχισμένων τουριστών.
Αν Ποίηση σημαίνει να δίνει κανείς στα πράγματα το αληθινό τους όνομα και να καθιστά ορατό το αθέατο γύρω μας, κι αν το να είσαι ποιητής δε σημαίνει τίποτα περισσότερο από το να μπορείς να κατανοείς την ομορφιά, τότε ο Δημήτρης Ταλιάνης δεν είναι φωτογράφος αλλά ποιητής. Αφού καταφέρνει να μας αποκαλύπτει όλο τον εκλεπτυσμό των συναισθημάτων του και να μετατρέπει τη φωτογραφική του μηχανή σε πλούσιο καλλιτεχνικό όργανο.
«Κλέφτης» στιγμών, γνωρίζει τον τρόπο ν’ αρπάζει από το φως τη μοναδική στιγμή, μια από εκείνες που είναι καταδικασμένες να μην επαναληφθούν ποτέ, που εμφανίζονται μπροστά μας σε ανύποπτο χρόνο κι αποκαλύπτουν μπροστά στα απαθή μάτια μας την ομορφιά.
Όσοι νοούν τη φωτογραφία ως ένα μέσο απαθανατισμού φευγαλέων και τυχαίων αντικατοπτρισμών κι όχι ως τρόπο εξωτερίκευσης αισθημάτων και συγκινήσεων αδυνατούν να κατανοήσουν την ταυτότητα αυτής της μοναδικής τέχνης.
Ο Δημήτρης Ταλιάνης όμως, μύστης της μαγείας που η τέχνη αυτή κατέχει και με βοηθό και πρωτεργάτη του το ελληνικό φως, άλλοτε επίμονο και καταιγιστικό αυτό του πρωινού, άλλοτε μελένιο του δειλινού κι άλλοτε πάλι τρυφερό του σούρουπου, κατορθώνει να μεταδώσει μια γοητεία άμεση και να παρασύρει το βλέμμα μας στα αγκυροβόλια αυτής της χώρας.
Λιμανάκια μικρά ή μεγάλοι εμπορικοί σταθμοί όπως αυτό του Πειραιά εναλλάσσονται στις σελίδες του, εικόνες μοναδικής αλήθειας κι ομορφιάς.
Ατρικύμιστες ματιές ριγμένες σε τόπους που καθόρισαν το μέλλον της Ελλάδας μ’ ένα μεγάλο τμήμα του βιβλίου αφιερωμένο στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, τον Πειραιά, γράφονται από τον Δημήτρη Ταλιάνη με μοναδική γραφίδα αυτή του φωτός.
Προαιώνιος πόλος έλξης και σημαντικός σταθμός στη ζωή του Έλληνα από την εποχή του ομήρου ως σήμερα, τα λιμάνια συγκεντρωμένα στις σελίδες αυτού του βιβλίου, “σηκώνουν άγκυρα” και μας προσκαλούν σ’ ένα ταξίδι στην ελληνική ναυτοσύνη, στην Ελλάδα της θάλασσας, στη γοητεία του υγρού στοιχείου, στο μεγαλείο της ίδιας της ελληνικής ιστορίας.
Έγκειται στην αγνότητα του δικού μας βλέμματος και στην καθαρότητα των αισθημάτων μας να ανακαλύψουμε μέσα απ’ τις σελίδες αυτές τόσο το πολύχρονο κι αγωνιώδες εγχείρημα του φωτογράφου όσο και την ίδια την ελληνική ναυτική ιστορία μας.
Ευχαριστούμε πολύ τις εκδ. ΤΟΠΙΟ και τον κ. Δημήτρη Ταλιάνη για την παραχώρηση του φωτογραφικού υλικού.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
