To ποίημα της νύχτας: Ερωτικό, του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη
Καημὸς ἀλήθεια νὰ περνῶ τοῦ ἔρωτα πάλι τὸ στενό, ὥσπου νὰ πέσει ἡ σκοτεινιὰ μιὰ μέρα τοῦ θανάτου… Στενὸ βαθὺ καὶ θλιβερό, ποῦ θὰ θυμᾶμαι γιὰ καιρό, – τί μοῦ στοιχίζει στὴν καρδιὰ τὸ ξαναπέρασμά του; Ἂς εἶναι, ὡστόσο, – τί ὠφελεῖ; Γυρεύω πάντα τὸ φιλί, στερνὸ φιλί, πρῶτο φιλὶ καὶ μὲ λαχτάρα πόση! […]
”Κάπου όμως μες στον κόσμο ήταν η καρδιά σου που χτυπούσε.” Απαγγέλλει ο ίδιος ο Τάσος Λειβαδίτης
Ο Τίτος Πατρίκιος, φίλος και συνεργάτης του Λειβαδίτη, έχει πει ότι ήταν τόσο αφοσιωμένος στην ποίηση ώστε όσα ποιήματα του έστελναν «τα διάβαζε όλα ως το κόκαλο και όσο μεγαλύτερη αξία τους έβρισκε, τόσο την αναγνώριζε και τη διακήρυσσε». O Τάσος Λειβαδίτης τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο ποίησης στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας στη Βαρσοβία (1953 […]
