Εύα Κάκια

Φυσικά και αναφέρομαι στο γνωστό σε όλους τους φίλους της λογοτεχνίας , το αριστουργηματικό ποίημα από τον Βιτσέντζο Κορνάρο. Στολίδι της κριτικής λογοτεχνίας, το οποίο εντοπίζεται στο σχετικά βαθύ παρελθόν αλλά δεν παύει να είναι διαχρονική η σημασία του, αφού πρόκειται για έναν ύμνο στον έρωτα  και φτάνει σ΄ εμάς σαν ένα παλιό καλό κρασί. […]

30/05/2014, 21:38

Κανείς δεν είναι σε θέση να αρνηθεί τη σπουδαιότητα αυτού του κοσμήματος της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Ακόμα και σήμερα η διαχρονινικότητά  του είναι παρούσα. Με κεντρικό πρόσωπο μια ηλικιωμένη πλέον χήρα και δίνοντας της το όνομα Φραγκογιαννού, όνομα του συζύγου της φυσικά. Επρόκειτο  μια τραγική φιγούρα μιας βασανισμένης γυναίκας μαθημένης να υπηρετεί χωρίς να φέρνει αντιρρήσεις […]

24/03/2014, 18:56

Ανέκαθεν ο άνθρωπος ως κομμάτι της εκάστοτε κοινωνίας, έπεφτε στη παγίδα του φαίνεσθαι. Έμενε σε ότι καθόριζαν οι τύποι, οι κανόνες, η δήθεν ηθική. Έμενε σε ότι αντίκριζαν τα μάτια και σε ότι τα γοήτευαν. Δύσκολα η ανθρώπινη φύση βλέπει με τον νου και την ψυχή και γι΄ αυτό το σφάλμα της, είναι καταδικασμένη να […]

08/03/2014, 11:50

Σαραντατρία χρόνια αργότερα, το Μονόγραμμα του δικού μας Οδυσσέα Ελύτη, παραμένει ακόμα ένας αριστουργηματικός  ύμνος γεμάτος με πάθος και νεανικότητα. Ένας ύμνος στον αληθινό έρωτα και όχι σε φθηνές απομιμήσεις. Στίχοι που μιλούν στην ανθρώπινη ψυχή αποδίδοντας την αγάπη, τον θρήνο της απώλειας της ιδανικής αγάπης και του μοναδικού έρωτα. Μια ερωτική εξομολόγηση εκ των […]

21/02/2014, 23:58

Ο τίτλος δεν παραπέμπει σε πρίγκιπες περιτριγυρισμένους από τα πλούτη και τη χλιδή. Ούτε σε εκείνους που κάνουν ονειρικούς γάμους και φορούν στέμματα στολισμένα με διαμάντια και άλλους πολύτιμους λίθους. Ούτε σε εκείνους που ο λαός τους προσκυνά και τους τιμά. Ούτε σε εκείνους που δεν ένιωσαν ποτέ μοναξιά γιατί είχα πάντα τους αυλικούς τους […]

10/02/2014, 19:06

Ίσως αυτές οι λέξεις να μην συνδέονται σημασιολογικά αλλά αν κοιτάξουμε το βαθύτερο νόημα της φράσης θα καταλάβουμε σε πόσο μεγάλο βαθμό αντικατοπτρίζει την εποχή μας. Όλοι λίγο ή πολύ μπορούμε να σκεφτούμε πως από μια εποχή ρομαντισμού, ονειροπόλησης, στοχασμού, μοναδικότητας, έχουμε μεταβεί σε μια εποχή σκληρού ρεαλισμού, ματαιοδοξίας και ισοπεδωμένης ατομικής διαφορετικότητας. Πού είναι […]

24/01/2014, 17:00