Άντρες ευάλωτοι το Πάσχα, γράφει ο Ανδρέας Μήτσου [Διήγημα, Η εξαίσια γυναίκα και τα ψάρια, Ανδρέας Μήτσου]
Καποτε ερχοταν μόνος. Μισή ή και μία ώρα νωρίτερα. Μου χαμογελούσε και με κοίταζε όπως κάθε φορά στα μάτια και πάνω στο στόμα. Χωρίς να το κρύβει. Του ’δινα ταραγμένη το κλειδί του 228. Ήταν το δωμάτιο που είχαν διαλέξει όταν πρωτοήρθαν στο ξενοδοχείο. Από τότε ζητούσε επίμονα το ίδιο νούμερο. Δεν δεχόταν κανένα άλλο […]
