To ποίημα της νύχτας: Μέσα στη βουή του δρόμου, του Μήτσου Παπανικολάου
Μέσα στη βουή του δρόμου ήταν να βρω το όνειρό μου, να το βρω και να το χάσω κι ούτε πια που θα το φτάσω. Μια στιγμή πέρασε μπρος μου κι ήταν η χαρά του κόσμου, η χαρά που μας ματώνει σαν οι πιο μεγάλοι πόνοι. Πέρασε όπως περνούνε όσα δε θα ξαναρθούνε— πουλιά που […]
Ο ΚΡΥΠΤΙΚΟΣ ΜΕΓΑΣ ΠΑΝ: ΜΗΤΣΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ, του Γιάννη Αντιόχου
Δηλώνω εξαρχής θαυμαστής του σημερινού μνημονευομένου ποιητή και διόλου δεν θα ασχοληθώ με τις φιλολογικές αναλύσεις της μη έκδοσης όσο ζούσε, ενός ποιητικού βιβλίου, ή τον εγκιβωτισμό της ποιητικής του γλώσσας στο συμβολικό και μετασυμβολικό ρεύμα της εποχής του. Παρόλα αυτά, από τα κριτικά του κείμενα, σχετικά με την ελληνική ποίηση, θ’ απομονώσω τη δημοσιευμένη […]
