Το νηπενθές φάρμακο της ποίησης, του Νεκτάριου Πήχα
Στα λόγια του Σέλλεϋ ολοκληρώνεται κατά την άποψή μου η λειτουργία της ποιητικής κάθαρσης· Ο ποιητής, λέει, είναι ένα αηδόνι που το κρυφακούνε, «που κάθεται στο σκοτάδι και τραγουδάει για να απαλύνει τη δική του μοναξιά με γλυκούς ήχους»[1]. Αυτός ο θεραπευτήριος χαρακτήρας της ποίησης είναι το νηπενθές φάρμακο που λειτουργεί ως ασφαλιστική δικλείδα από […]
Η «επικίνδυνη» αξία της Ποίησης για τον πολίτη κατά τον Πλάτωνα, του Νεκτάριου Πήχα
Η «επικίνδυνη» αξία της Ποίησης για τον πολίτη κατά τον Πλάτωνα Ένα από τα κύρια ζητούμενα που πραγματεύεται η Πολιτεία του Πλάτωνος είναι η διαμάχη ποίησης-φιλοσοφίας και η αξιολόγηση της χρηστικότητας της πρώτης με φιλοσοφικά κριτήρια. Έτσι λοιπόν στην Πολιτεία μας παρουσιάζεται ο Σωκράτης να αντικρούει την ομηρική, και άλλων δημιουργών, ποίηση, όχι γιατί δεν […]
Το παράδοξο της τραγωδίας κατά τον Νίτσε, του Νεκτάριου Πήχα
Φρίντριχ Νίτσε «Πως είναι δυνατόν η θέαση φοβερών και ελεεινών παθημάτων να προκαλεί αισθητική απόλαυση;»[1]. Αυτό το ερώτημα τέθηκε από τον Γερμανό φιλόσοφο και ποιητή Φρίντριχ Νίτσε στο έργο του Η γέννηση της Τραγωδίας, ένα ερώτημα που ανάγεται από την ίδια τη φύση της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Ο προβληματισμός έγκειται στην ευχαρίστηση που νοιώθει […]
