***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Τούτο το σημείωμα θυμάται κατά καιρούς την παρουσία του σε αδιάφορες παρουσιάσεις. Νέοι ποιητές, εργάτες όπως και αυτό το σημείωμα, ενός κόσμου μεγάλου και διαχρονικού και κρυπτικού. Είδε τα αδιάφορα πρόσωπα των παρευρισκομένων, μέτρησε την απάθειά τους με όρους πραγματικότητας και έπειτα εγκατέλειψε κάθε προσπάθεια, βυθισμένο στους στίχους. Γυρεύοντας με επιμονή παιδική έναν στίχο, μια αφορμή για να βιωθεί εκείνη η θερμή αφοσίωση. Μετείκασμα ζωγραφιάς, συλλογίζεται το σημείωμα, γαντζωμένο στα στόματα των ομιλητών, στις ζεστές φωνές που δεν προσέχουν τα σημεία στίξεως, τους τονισμούς, τις παύσεις, γεννώντας παράδοξα και άλλοτε ωραία αποτελέσματα.
Έπειτα, συμβουλές τεχνικής φύσεως, υποσχετικές συζητήσεις για μεταγενέστερες συνεργασίες, ρηχοί εντυπωσιασμοί που θα χαθούν στην έξοδο αυτού του κόσμου. Έπειτα, τα μετρημένα αντίτυπα, τα ακινητοποιημένα χαμόγελα, η σκόνη του καιρού που στέκει σαν πατίνα επάνω στις σελίδες μιας ολοκαίνουριας, ως τα χτες, έκδοσης. Έπειτα, τούτο το σημείωμα, με ένα πρόσωπο αφανισμένο, κόντρα στα μεσημέρια που βρυχώνται εκεί έξω, έναντι κάθε απειλής να γυροφέρνει εκ νέου τους στίχους, όλο να αναμετριέται με πείσμα. Το άρητο, το άρητο, μονολογεί και κυλά στις μαλτεζόπλακες, σαν αυτές του Τίτου Πατρίκιου, βαθιά μες στο στόμα της πόλης.
Τούτο το σημείωμα ψιθυρίζει απόψε κάτι στίχους. Ακροπατώ αργά και με κοιτάζει, θωρεί τα μάτια μου μαύρη θωριά του Άδη! Σαν Περσεφόνη στην αυλή που σκοτεινιάζει να έρθει, να με πάρει αγκαλιά. Είναι οι στίχοι της Σοφιάνας Παρασκευοπούλου από την ήδη δεύτερη συλλογή της βαθιάς και ωστόσο νεότατης ποιήτριας. Σπασμένα τραγούδια, άνθρωποι στοχαζόμενοι που κοιτούν τα μέσα χώματα, Περσεφόνες και ωροσκόπια περνούν από το στιχοδρόμιο της Σοφιάνας. Ρυθμός που αντιμετωπίζει τα μέσα στρώματα του κόσμου, η παράδοση που γίνεται ρυθμός και όχι φολκλόρ, λιακάδες καλοκαιριών που πληγώνουν. Τι παράξενα τα υλικά της Σοφιάνας που προχωρεί στην έκδοση μιας σειράς ποιημάτων με τίτλο παράξενο. Όπως Έβδομος Κόμβος σε Δαγκάνες Τέσσερις, που ίσως σημαίνει ο στόχος του εξωφύλλου, το άπιαστο της ζωής, το υπέρμετρο της νόησης, η δόξα της ιδέας. Ίσως πάλι η ποιήτρια θωρεί έναν σταυρό, σαν εκείνον του νότου που γέρασε στα τραγούδια. Και έπειτα για κάθε της δρόμο, για κάθε της έρωτα, για την φυγή και τις επιστροφές, για τους καθρέφτες και τους ψιθύρους του αέρα, η Σοφιάνα φτιάχνει ένα ποίημα. Αρπάζεται από την γλώσσα και κυμαίνεται στον τολμηρό έρωτα της γραφής. Ουρλιάζει μέσα από τις στροφές της, σεληνόγιομα και αστροστάλακτο, βεβαιώνοντας πως μπορεί και συνομιλεί με ένα είδος παράδοσης. Που για τούτο το σημείωμα άλλο δεν σημαίνει από μια συνείδηση που διδάσκεται ώσπου να γίνει ένστικτο και τέλος. Κοινή, για να συγκινεί ετούτο το σημείωμα μίλια μακριά, ανάβοντας έναν μικρό συναγερμό, χτυπώντας την χορδή, άλλοτε δυνατά και άλλοτε πάλι στωικά, με όλη την φιλοδοξία στραμμένη στο νόημα.
Οι εκδόσεις Βακχικόν επιβεβαιώνουν με τις καινούριες, ποιητικές φωνές που σε πείσμα των καιρών προτείνουν στο αναγνωστικό κοινό, την πρόθεσή τους να ταυτιστούν με την νέα, ελληνική ποίηση που διαμορφώνεται κάτω από συνθήκες περισσότερο από αντίξοες.
Στα βιβλιοπωλεία όλης της χώρας νέες εκδόσεις, όπως αυτές του Βακχικόν καταθέτουν το μερίδιο της ευθύνης τους σε αυτήν την διαχρονική σχέση του ελληνικού με το τραγούδι, την ευτυχή σύνοψη της μνήμης και της ζωής. Η συλλογή της Σοφιάνας Παρασκευοπούλου που δραστηριοποιείται όπως αναφέρει το σύντομο βιογραφικό της στον τομέα της τέχνης και της εκπαίδευσης, δεν διαθέτει κλειδιά, επίμετρα και προλόγους. Μια ιδέα μόνο του Μιχάλη Κατσαρού και αυτό από μόνο του είναι μια δήλωση υπεύθυνη και κατευθυντήρια. Εισβάλλουν τα ποιήματα από τις σελίδες και άλλοτε σε αφανίζουν ή σε δείχνουν στον καθρέφτη. Και τούτο το τελευταίο, παραδέχεται το σημείωμα, συνιστά μια άλλη ενδιαφέρουσα εκδοχή της συλλογής. Λοιπόν, δεν είναι η νύχτα που μας επιτρέπει να κοιτούμε κατάματα την μοίρα. Είναι τα ποιήματα, οι δειλές και οι στεντόρειες φωνές, σήμερα όσο ποτέ, μέσα από στενούς φωταγωγούς και ακάλυπτες χαράδρες με σπάνια πουλιά. Τίποτε, καμιά όψη δεν δηλώνεται ευθαρσώς από την ποιήτρια. Οι στίχοι της διαθέτουν την αμείωτη δυναμική του υπαινιγμού, πότε πότε λυπούνται από την ερήμωση, όμως αντέχουν ώσπου τα παιδικά όνειρα να ξυπνήσουν. Ωραία φινάλε, ύστερα από τόση εξασθένηση, στίχοι που με βεβαιότητα στέκουν μεμονωμένοι και μας καταδιώκουν.
Κάπως έτσι ετούτο το σημείωμα συνοψίζει μερικές εντυπώσεις από τα ποιήματα της Σοφιάνας Παρασκευοπούλου. Οι εκδόσεις Βακχικόν μετά την πρώτη συλλογή Όσα και αν πιάσω άστρα το Φεγγάρι θα θρηνεί επανέρχεται με τον Έβδομο Κόμβο. Σαν μάρτυρας και σαν Κασσάνδρα μια φωνή με αίμα άγριο απευθύνεται στην εποχή της. Η ποίηση κηρύσσει το τέλος της τελετής, το τέλος της τελετουργίας. Πώς καθορίζει την εποχή της η ποίηση όταν γλιτώνει τον χαμό και τόπους τόπους λάμπει, ακατέργαστη και ορμητική, αναζητώντας τα νέα σύμβολα.
Αυτό το σημείωμα συλλογίζεται ακόμη λίγο σκόρπιους στίχους από εκείνη την μάχη και έπειτα χάνεται σε κάποια απομίμηση. Τίποτε σχετικό με την νέα ποιητική συλλογή των εκδόσεων Βακχικόν που φέρνει και πάλι στο προσκήνιο την Σοφιάνα Παρασκευοπούλου. Και εκείνη, με όχημα τον τίτλο της συλλογής, στέκει στους κόμβους και αποφασίζει όλο και βαθύτερα για τον δικό της δρόμο.
*** Ο Απόστολος Θηβαίος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Σπούδασε στην Αθήνα οικονομικά και σήμερα εργάζεται στον τραπεζικό τομέα. Η ενασχόλησή του με τη συγγραφική δραστηριότητα ξεκίνησε το 2007. Κείμενα και ποιήματά του περιλαμβάνονται στο λογοτεχνικό περιοδικό “Νέα Σκέψη”, όπου και συμμετέχει συστηματικά. Δουλειά του έχει συμπεριληφθεί στη “Φιλολογική Πρωτοχρονιά” (εκδ. Μαυρίδη), στην ανθολογία του Συλλόγου Βιβλιόφιλων Έδεσσας, στη συλλογική ποιητική συλλογή των εκδ. “Σίλφιον” καθώς και στο “Αλμανάκ” του 2009, που οργανώθηκε και δημοσιεύθηκε από την ομάδα του “Ποιείν”. Επίσης δείγμα γραφής μπορεί κανείς να εντοπίσει σε πολλά έντυπα, ηλεκτρονικά και μη, όπως το περιοδικό “Asante” ή τους δικτυακούς χώρους της ομάδας “Ποιείν” και άλλων συγγραφικών, ηλεκτρονικών κοινοτήτων.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
