Please enable JavaScript to view the comments powered by Disqus.

 

Το Αιώνιο Καλοκαίρι, Θάνος Γιαννούδης, Εκδόσεις Βακχικόν

 

Είναι αλήθεια πως υπάρχουν στιγμές που κάνουν το καλοκαίρι να φαίνεται αιώνιο. Είναι αλήθεια πως οι ώρες του, σαν βρίσκεσαι μες στην καρδιά της σκληρής του εποχής περνούν αργά και αδυσώπητα, αυξάνοντας την θερμή έκταση των πραγμάτων. Ακόμη, είναι αλήθεια πως μοιάζω κάπως με την τραγική Σόνια από το μυθιστόρημα του Θάνου Γιαννούδη με τίτλο Το αιώνιο Καλοκαίρι από τις εκδόσεις Βακχικόν. Βλέπετε, και το δικό μου καλοκαίρι ξοδεύτηκε μες στους κόλπους μιας πόλης άγριας και τραγικής, ο χρόνος καθυστέρησε και υπήρχαν μέρες που πίστευα πως αυτή η εποχή ποτέ δεν πρόκειται να περάσει. Που πίστευα πως το καλοκαίρι διαθέτει μια έκφραση μαρμάρινη, σαν εύρημα αρχαιολογικό, ντυμένη με την πατίνα του χρόνου που διαβρώνει μνήμες και θεωρήσεις. Και όμως το καλοκαίρι έκλεισε τον κύκλο του και δεν υπάρχει ψυχανάλυση, μήτε ανταπόδοση για αυτά που μας παίρνει με το κύμα. Και έτσι νιώθω πως αυτό το ολοκαίνουριο μυθιστόρημα από τις εκδόσεις Βακχικόν λέει την αλήθεια και ντύνει τον κόσμο με την ωραία, κοριτσίστικη μορφή του εξωφύλλου που φιλοτέχνησε κάποιο πρόσωπο με το σιβυλλικό όνομα Dean Gkane.

Δυο χρόνια μετά την λήξη της πανδημίας η τριαντάχρονη Σόνια όπως φαίνεται θα μείνει και αυτό το καλοκαίρι κλεισμένη στα όρια της πόλης της Σμύρνης, γιατί της ανατίθεται από το γραφείο η υποχρέωση να παρίσταται στις συναντήσεις μια οργάνωσης που ετοιμάζει ένα μεγάλο θεατρικό. Θα περάσει πάλι τον καιρό της πίνοντας με τις παιδικές της φίλες γευματίζοντας μαζί με τον χήρο πατέρα της και χαζεύοντας κάθε δειλινό το ίδιο ηλιοβασίλεμα στην προκυμαία ή μήπως θα δει τα πλάνα για την ζωή της και την πόλη της ανατρέπονται;

Το απόσπασμα που περιλαμβάνεται στο οπισθόφυλλο της έκδοσης του Θάνου Γιαννούδη δεν αφήνει περιθώρια για να νιώσει κανείς την έκταση της μοναξιάς που μας κυκλώνει. Το πορτραίτο του σβήνει μες στο θάμπος, γεννιέται τις νύχτες της άγριας συμπλοκής, μπερδεύεται μες στα σήματα που τεμαχίζουν το πρόσωπό της, γίνεται οι λέξεις του συγγραφέα και οι νεκρές δεξαμενές της ζωής μας με τις υποχρεώσεις και τις συμβάσεις τους. Ημερολόγια από έναν καιρό που χάθηκε, ημερολόγια ποιήματα ολόκληρα εκεί που η μνήμη βρίσκει έναν δρόμο δικό της μες στην ροή της αφήγησης. Η Σμύρνη που δεν χάθηκε και αποτελεί σήμερα κομμάτι αυτού του μυθιστορηματικού ελληνισμού, εκείνου που εκτείνεται ως μια συνήθεια ελληνιστική. Ένα κορίτσι έρωτας, μια ξεχασμένη πολιτεία σαν αυτές που συνθέτουν το φορτίο μας. Αυτό το ίδιο που κάποτε έκανε στίχους ένας άλλος καταραμένος ποιητής. Ο Γιώργος Μακρής είναι που σβήνει πρώτος τα χνάρια της παλιάς Ελλάδας για χάρη αυτής εδώ της Σόνιας, για χάρη της μικρής Μελισάνθης που δανείζεται το όνομά της όχι από τους θεού, μα απ΄τους ανθρώπους τους ίδιους. Η Σόνια δεν είναι άλλο από ένα παιδί που ακούει πλάι στο ποτάμι τους τρομερούς θορύβους του δικού της αιώνα, κάθε αιώνα. Με την συνοδεία ενός αινίγματος που διατρέχει το βιβλίο από σελίδα σε σελίδα, που τοποθετεί την ιστορία σε ένα επίπεδο έξω και πέρα από τις μικρές και τις μεγάλες μας ανάγκες η Σόνια πεθαίνει αργά πάνω στην σκηνή της, μες στο διαμέρισμά της, έξω στους δρόμους, εμπρός στην σκοτεινιασμένη θάλασσα. Ο Στράβωνας, με τα εκατοντάδες χρόνια του φαντάζει ένα πρόσωπο με την γεωγραφία του κόσμου χαραγμένη πάνω του. Μια άλλη μαρτυρία , ένας άλλος, μυστικός ρυθμός και η αναγωγή που ποτίζει με μυστικισμό τις σελίδες του Αιώνιου Καλοκαιριού.

Δεν υπάρχω εγώ, άρα δεν υπάρχει τίποτε στον κόσμο! Δεν έχω γεννηθεί άρα νεκρός είναι και ο κόσμος γύρω μου! Δεν μπορώ να χαθώ, αφού δεν έχω υπάρξει καν! Δεν υπάρχει κόσμος έξω από εμένα: πέρα από τα όσα τα μάτια μου βλέπουν και οι αισθήσεις μου κατανοούν , η εικόνα χάνεται και σβήνει. Πέρα από τα όσα βιώνω και γεύομαι το σύμπαν σκοτεινιάζει. Πέρα από τα όσα προσδοκώ οι επιθυμίες φθίνουν. Υπάρχει μόνο η στιγμιαία μας ανυπαρξία, η αιωνιότητα του τίποτε μου και χάνομαι παράλληλα με εκείνη στο απόλυτο σκοτάδι που δεν κατόρθωσε καν να με γεννήσει. Είμαι το τίποτε, παιδί του ανύπαρκτου καιρού και θα χαθώ σφιχταγκαλιασμένη μαζί του με ένα απλό φύσημα του κεριού ή με ένα ανοιγόκλεισμα των ματιών!

Έτσι ανύπαρκτη φαντάζει η Σόνια που κανείς δεν γνωρίζει αν υπήρξε. Μα και η Σμύρνη που παλιώνει, στοιβαγμένη πάνω από τα στρώματα του ελληνισμού της, σαν κάθε πόλη μοιάζει με την παρακοιμάμενη της Ορέστειας, μια ερωμένη και μια πληγή. Ίσως η Σμύρνη του Θάνου Γιαννούδη, ίσως αυτή η Σμύρνη μα και κάθε άλλη πολιτεία να διαμορφώνει σήμερα έναν ήρωα μοναχικό, απόσπασμα ενός παγκόσμιου δραματολογίου, ίσως η Σόνια που προσπαθεί να πεθάνει να ένιωσε βαθιά σαν μοίρα της εκείνη ενός Άτλαντα, σαν αυτούς που συγκρατούν μπαλκόνια και εξώστες στα σπίτια της Οδησσού και του Τάραντα, ίσως να προσπαθεί μονάχα να περάσει στην άλλη πλευρά του κόσμου και ίσως το σπασμένο της μαχαίρι να το κερδίζει η νιότη στα σημεία, ίσως στην θάλασσα να είναι το μυστικό της που την κάνει να μοιάζει τόσο εύθραυστη, τόσο ευάλωτη στα μηνύματα του καιρού της. Ο κόσμος του Αιώνιου Καλοκαιριού, ο κόσμος αυτός είναι τόσο βαρύς για να τον ζήσει κανείς, ο κόσμος του Θάνου Γιαννούδη είναι σπαρμένος με σπάνια υλικά, όπως τα χνάρια μιας αιώνιας πορείας και ο μύθος του Προμηθέα, δίχως την ακαμψία του, αφού όσο αιώνιο και αν φαντάζει το καλοκαίρι υπάρχει πάντα η κίνηση της θάλασσας, του βλέμματος, της απελπισίας και της ανταπόδοσης. Και της ίδιας της τέχνης που επεξεργάζεται τον κόσμο πληρέστερα και βαθύτερα από όσο μπορεί η ίδια η φύση. Κατά βάθος αυτή η Σόνια πλανάται με την χάρη ενός φτερού που το παρασέρνει ο άνεμος την ώρα που οι γεωγράφοι επανακαθορίζουν τις αποστάσεις της ψυχής μας. Το μέλλον το σέρνουν κατάμαυρα σκυλιά  και ο κόσμος δυστυχισμένος ποτέ δεν κατορθώνει να εκπέσει από τον έρωτα, όπως παλιά, μες στην πιο φυσική του παραμόρφωση.

Το μυθιστόρημα των εκδόσεων Βακχικόν επιστρατεύει την γλώσσα της ζωής. Η προφορικότητα του λόγου του Θάνου Γιαννούδη, χαρίζει στην ιστορία τον εντατικό της ρυθμό και μια ιδέα αληθοφάνειας, καθιστά τα πρόσωπα πλάσματα καλής θέλησης που παραμένουν έρμαια εμπρός στην αστάθεια του κόσμου. Το αιώνιο Καλοκαίρι αποτελεί την πρώτη μυθιστορηματική πρόταση του συγγραφέα Θάνου Γιαννούδη που προσδιορίζει πηγές και ερεθίσματα στο σύντομο βιογραφικό της έκδοσης του Βακχικόν. Έχοντας αρνηθεί τα φορτία του παρελθόντος, σκωπτικός απέναντι στην ιστορία και τις ερμηνείες της, ανθρωποκεντρικός ονειρεύεται μια έκσταση ανάλογη με εκείνη που νιώθουν οι αιφνίδιοι άγγελοι πριν την καταστροφή. Η Σόνια του που προσωποποείται στο καλαίσθητο εξώφυλλο της έκδοσης συνιστά μια Αφροδίτη περασμένη στην χοάνη του καιρού. Σκηνογραφία του βιβλίου η τραγικότητα του ελληνισμού που διδαχτήκαμε, το φορτίο της ζωής, η πόλη που δεν κοιμάται, η θάλασσα, η εμπιστοσύνη. Πίσω από τις κουρτίνες του βιβλίου εκτείνεται ένας καινούριος κόσμος που βαδίζει με τις σκουριασμένες του αλυσίδες, που πεθαίνει και αντέχει και γράφει όπως κάθε άλλη εποχή το όνομά της στο νερό μιας συνθήκης νεωτερικής.

Μια ακόμη αξιόλογη, νέα φωνή προστίθεται στις τάξεις των εκδόσεων Βακχικόν, επιβεβαιώνοντας την αποφασιστικότητα του εκδοτικού οίκου να φωτίσει όσα καινούρια γεννιούνται μες στους κόλπους της ακαθόριστης ακόμη λογοτεχνίας. Μιας νέας, ελληνικής εκφοράς απόλυτα αφοσιωμένης στην διαμόρφωση ενός τελικού ύφους, εμποτισμένης με την ποίηση και το αφάνταστο από καινούριες γραφίδες που δεν διστάζουν. Που τολμούν και κοιτάζουν μέσα από την δειλή ρωγμή όσα φέρνει το καινούριο.

Αποκτήστε το βιβλίο

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
latestpopular