Ο αμετανόητα αλκοολικός και άσημος συγγραφέας Χένρι Τσινάσκι γεννήθηκε για να επιβιώνει. Ύστερα από χρόνια στο περιθώριο, σε αδιέξοδες δουλειές και σε άθλια διαμερίσματα, αναγνωρίζεται επιτέλους ως ποιητής. Στα πενήντα του λοιπόν γλεντά την ξαφνική του δόξα σαν ροκ σταρ μεθώντας τριακόσιες μέρες τον χρόνο και επιτυγχάνοντας σεξουαλικές επιδόσεις που θα ζήλευε και ο Καζανόβα.

Οι Γυναίκες είναι μια αχαλίνωτη καταγραφή της ζωής στο κόκκινο.

Από το επίμετρο του Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη

Ο Μπουκόβσκι πέρασε στην επικράτεια του θρύλου σαν γυναικάς, πορνόγερος, γαμίκος, και βέβαια μπεκρής, τσαμπουκάς, ένας μόνιμος εκτροχιασμός, μια κινούμενη παράκρουση. Θα τον έλεγες ασύστολο και ανενδοίαστο. Βέβαια, δεν είναι ακριβώς έτσι. Ακόμα και ο διαβόητος κυνισμός του δεν είναι καν τσόφλι, είναι ένα λεπτό πανί που καλύπτει, μάλλον αναποτελεσματικά, εκζέματα και πληγές. Ο Μπουκόβσκι είναι ένας βαθιά συναισθηματικός ποιητής, μια παλλόμενη ευαισθησία συνέχει τα όσα κάνει, οι κινήσεις του συνηχούν με την κλασική μουσική του Μπαχ και του Μπετόβεν, του Μπρούκνερ και του Μπραμς, που ακούει συνεχώς από το ραδιόφωνο στην κουζίνα του ή από το πλαστικό τρανζίστορ όπου βρεθεί κι όπου σταθεί. Ό,τι ζει το μετατρέπει σε υλικό για ό,τι γράφει, ζωή και γραφή γίνονται ένα, όπως συμβαίνει και με τον Χένρι Μίλερ και τον Τζον Φάντε, δύο μεγάλους προπομπούς του Μπουκόβσκι.

Ο μισογυνισμός του είναι μονάχα επιφανειακός, ένας μισογυνισμός για κακούς δημοσιογράφους και μυωπικές έως τυφλωμένες φεμινίστριες. Η στάση του Μπουκόβσκι απέναντι στις γυναίκες μπορεί κάλλιστα να οριστεί ως «στραπατσαρισμένος ρομαντισμός». Πρόκειται για τον λαβωμένο λυρισμό του παλιομοδίτη, του αναχρονιστικού old fashioned άντρα, του ακραιφνούς αρσενικού, που βρίσκεται σε μια εποχή νεοκυνισμού, ταχύπλοου νεοπλουτισμού, ταχύρρυθμου ωφελιμισμού, εφιαλτικής (κι ας είναι πολύχρωμη και στίλβουσα) πεζότητας. Ο ποιητής αναγκάζεται κάποιες στιγμές να γίνει ακόμα και τραμπούκος, να βιαιοπραγήσει, προκειμένου να διατηρήσει τον λαβωμένο λυρισμό του. «I am cruel only to be kind» διατεινόταν ο άλλος λαβωμένος, ο Άμλετ.

Την εποχή της συγγραφής αυτού του μυθιστορήματος, ο Μπουκόβσκι περνάει σε μια νέα φάση της ζωής του. Έχει γνωρίσει τη γυναίκα που έμελλε να σαρώσει όλες τις άλλες και να επιβληθεί λυτρωτικά στο σύμπαν του, τη Linda Lee Beighle, έχει αρχίσει να αναγνωρίζεται διεθνώς, έχει ταξιδέψει στην Ευρώπη, έχει διαδοθεί ότι σύμφωνα με τον Ζαν-Πολ Σαρτρ είναι σημαντικότατος συγγραφέας και ότι έχει εκδηλώσει τον θαυμασμό του για το έργο του ο Ζαν Ζενέ. Οι Γυναίκες είναι ο τάφος μιας φάσης και η αφετηρία μιας άλλης, όχι ριζικά διαφορετικής, πάντως ανελικτικής. Ενθαρρυμένος από την επιτυχία και από τη Λίντα, ο Μπουκόβσκι θα πετύχει και την οικονομική του ευφορία πιέζοντας και πείθοντας τον Τζον Μάρτιν, τον θρυλικό εκδότη του Black Sparrow Press, να του παράσχει υψηλότερες αμοιβές.

Αποκτήστε το βιβλίο

ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ

Η ανακάλυψη του Μπουκόβσκι από τον αναγνώστη ισοδυναμεί κάθε φορά με μια αμαρτωλή ηδονή.

NewYorker

Ασωτία, αλκοόλ, ξενύχτι και σεξ όπου και όπως τύχει. Αυτή είναι η μποέμικη ζωή του 60άρη Χένρι Τσινάσκι (Τσαρλς Μπουκόφσκι), ενός ποιητή που ταξιδεύει ανά την Αμερική και απαγγέλλει ποιήματά του σε εκδηλώσεις… Το χιούμορ, η απλή αλλά πολλές φορές ωμή γλώσσα και η κυνικότητα είναι αυτά που χαρακτηρίζουν το εξαιρετικό μυθιστόρημα του Μπουκόφσκι. Σπανίως, ένα βιβλίο καταφέρνει να με κάνει να γελάσω δυνατά. Καλή ανάγνωση.

Από τις δεσπόζουσες μορφές της αμερικανικής ποίησης και πεζογραφίας, ο Τσαρλς Μπουκόβσκι γεννήθηκε στο Άντερναχ της Γερμανίας το 1920, αλλά από τα τρία του χρόνια βρέθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Είκοσι τεσσάρων χρονών δημοσίευσε το πρώτο του διήγημα, και άρχισε να γράφει ποιήματα στα τριάντα πέντε του. Εξέδωσε πάνω από τριάντα βιβλία, που έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, ενώ ποιήματα και διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Πέθανε το 1994.

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.