Please enable JavaScript to view the comments powered by Disqus.

 

8 Νοεμβρίου 2011. Ο Αλέξανδρος Σάντσας ή Αλεκίνος δίνει τέλος στη ζωή του διχάζοντας μια ολόκληρη χώρα που βρίσκεται ήδη σε κρίση. Ο Μάνος Πιερίδης, μέλος μιας παρέας στην οποία ανήκε ο αυτόχειρας, αναθυμάται στιγμές από την κοινή τους ζωή στη δεκαετία του ενενήντα. Η μνήμη του ψηλαφεί τα ανέμελα χρόνια της νιότης, τον ανεκπλήρωτο έρωτά του για την Έλια, τη νεαρή δασκάλα χορού, την πολυκύμαντη φιλία του με τον Σέργιο. Μέσα από μικρά και μεγάλα επεισόδια που οδηγούν στο σήμερα αναδεικνύεται το ψηφιδωτό χαρακτήρων ενός λαού που χόρεψε στον ρυθμό των ψευδαισθήσεων προτού βυθιστεί σε μια απρόσμενη περιπέτεια.

Ένα μυθιστόρημα για τη δοκιμασία της ζωής και του έρωτα με φόντο την πολύκροτη κρίση.

xoros_stefanakis_psichogios

Απόσπασμα από το βιβλίο: 

«Πού είναι όλοι αυτοί που έπιναν νερό στο όνομά του; τελικά, στην τραγωδία είμαστε μόνοι μας», σχολίασε απογοητευμένος ο σέργιος. ευτυχώς, ένα στιγμιότυπο από τον επικήδειο που εκφώνησε μεταδόθηκε τηλεοπτικά και αυτό του απάλυνε την πικρή αίσθηση. Κατά τα άλλα, στην κηδεία του αλεκίνου αντίκριζες παντού απορημένα πρόσωπα. Θα έλεγε κανείς πως η
απορία είχε υποκαταστήσει τη θλίψη. ακόμα και η γυναίκα του, με όψη μαραμένου άνθους, έδειχνε μάλλον έκπληκτη παρά συντετριμμένη πάνω από τον ανοιχτό τάφο. Η κορδέλα στα μαλλιά της με έναν φιόγκο κάπως αστείο ήταν σχεδόν προκλητική. είχε σταθεί στην άκρη του ορύγματος και οι μύτες των παπουτσιών της εξείχαν στο κενό. Με τον τρόπο της προσπαθούσε να αναγάγει το τραγικό γεγονός σε αυστηρά προσωπική υπόθεση.

Ήθελε, θαρρείς, να ανακτήσει στη συνείδηση του κόσμου τη χαμένη θέση της αδιαφιλονίκητης συντρόφου του εκλιπόντος.

Δίπλα της η κυρία Παώνα, η μητέρα του αυτόχειρα, τα είχε χάσει πια τελείως. συμπεριφερόταν σαν οικοδέσποινα σε γκάρντεν πάρτι, με μοναδική της έγνοια πώς θα διασκεδάσουν οι καλεσμένοι της. το κατάλαβα αμέσως,όταν έσπευσα να τη συλλυπηθώ. Η γερασμένη γυναίκα αντέδρασε αμήχανα στο αγκάλιασμά μου. Ήταν προφανές ότι δε με αναγνώριζε πια. Ήταν επίσης προφανές ότι είχε μπερδέψει την οικογενειακή της τραγωδία με κάτι ευχάριστο. την κρατούσε από το χέρι ο αδερφός της, ο ζωγράφος, θαλερός και αγέραστος, σχεδόν όπως τον θυμόμουν· πάντα έλεγα ότι οι ζωγράφοι ζουν περισσότερα χρόνια από τους κοινούς θνητούς.

DimitrisSteafanakis (1)

Ο Δημήτρης Στεφανάκης  γεννήθηκε το 1961. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Έχει μεταφράσει έργα των Σωλ Μπέλοου, Τζον Απντάικ, Μάργκαρετ Άτγουντ,  Ε.Μ. Φόρστερ, Γιόζεφ Μπρόντσκι και Προσπέρ Μεριμέ καθώς επίσης ιστορικά και φιλοσοφικά δοκίμια. Το πρώτο του μυθιστόρημα, “Φρούτα εποχής” κυκλοφόρησε το 2000  από τις εκδόσεις Ωκεανίδα. Ακολούθησαν: “Λέγε με Καΐρα” (Ωκεανίδα, 2002), “Το μάτι της επανάστασης έχει αχρωματοψία” (Ωκεανίδα, 2005), “Μέρες Αλεξάνδρειας” (Πατάκης,  2007), “Συλλαβίζοντας το καλοκαίρι” (Πατάκης, 2009), “Θα πολεμάς με τους θεούς” (Πατάκη, 2010). «Μέρες Αλεξάνδρειας» (Ψυχογιός, 2011, επανέκδοση), Φιλμ νουάρ (Ψυχογιός, 2012)

Το τελευταίο του βιβλίο Ο Χορός των Ψευδαισθήσεων, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png

This image has an empty alt attribute; its file name is sep-lit-1024x59.png
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
latestpopular