Το Literature.gr προτείνει: ''Το μωρό που του κλέψανε το μπιμπερό'' του Ευγένιου Τριβιζά

Το Literature.gr προτείνει: ”Το μωρό που του κλέψανε το μπιμπερό” του Ευγένιου Τριβιζά

Σύνταξη: Newsroom

13 July 2014

***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Όταν δυο αδίστακτοι λωποδύτες κλέβουν το μπιμπερό ενός αθώου μωρού, είναι σίγουροι ότι ποτέ δε θα λογοδοτήσουν για την αποτρόπαια αυτή πράξη τους.

Λογαριάζουν όμως χωρίς το μωρό, που είναι αποφασισμένο να βρει το κλεμμένο μπιμπερό και να τιμωρήσει τους δράστες.

Ναι.

Το μωρό δε φοβάται!

Το μωρό δε διστάζει!

Το μωρό αψηφά τον άνεμο που λυσσομανά!

Αψηφά και το πυκνό χαλάζι!

Αγνοώντας τα παρακάλια της μαμάς του βγαίνει μπουσουλώντας απ’ το σπίτι και παίρνει τον κατηφορικό δρόμο για το κακόφημο λιμάνι, εκεί που συχνάζουν πειρατές και δραπέτες φυλακών, εκεί που καιροφυλακτούν ύποπτοι πιγκουίνοι και ανελέητοι ληστές λουκουμάδων, εκεί που κυκλοφορούν κακοποιοί με σηκωμένους τους γιακάδες και τις τσέπες τους γεμάτες καναρίνια και κλεμμένους κουμπαράδες.

Το ατρόμητο μωρό θα βρεθεί αντιμέτωπο με τον Τσάρλυ τον Ατσίδα με τη στραβή χωρίστρα και τον Πητ τον Πιτυρίδα, που έχει κλέψει μια ορχήστρα, θα κατατροπώσει τον Μπάμπη τον Μπουγάτσα, τον πρώην παλαιστή με την άγρια φάτσα, θα αναμετρηθεί με τον με τον Τζιμ τον Αρπατσίνο, τον τρόμο των καζίνο, και με χίλιους δυο άλλους, ώσπου να εντοπίσει το απρόσιτο κρησφύγετο των κακοποιών και μέσα από ανήκουστους κίνδυνους να διεκδικήσει το κλεμμένο μπιμπερό του.

Μια ιστορία που τη διαβάζει κανείς με κομμένη την ανάσα, δαγκώνοντας τα νύχια του από αγωνία.

Μια ιστορία που όποιος την απολαύσει δε θα δει ποτέ πια μπιμπερό (ούτε και κουδουνίστρα) με το ίδιο μάτι.

Το μωρό που του κλέψανε το μπιμπερό, Ευγένιος Τριβιζάς, Εικονογράφος: Ράνια Βαρβάκη, Εκδόσεις Μεταίχμιο

Ο Ευγένιος Τριβιζάς είναι εξερευνητής, εφευρέτης και ζογκλέρ μελάτων αυγών. Έχει ανακαλύψει το Νησί των Πυροτεχνημάτων, τη Φρουτοπία, το Πιπερού, το Κουτσουλιστάν, την Κουμασιλάνδη, τη Χώρα των Χαμένων Χαρταετών και την Πολιτεία με Όλα τα Χρώματα εκτός από το Ροζ.

Οι γνωστότερες εφευρέσεις του Ευγένιου είναι: ο γαργαλιός (ένα μηχάνημα που σε γαργαλάει όταν είσαι λυπημένος), το ηλεκτρικό ρουφοσκόπιο (ένας συνδυασμός τηλεσκόπιου και ηλεκτρικής σκούπας, με το οποίο όχι μόνο βλέπει κανείς τα αστέρια, αλλά άμα θέλει τα ρουφάει και τα κάνει γιρλάντες), ο φαγώσιμος χαρτοπόλεμος, η μπανιέρα με τις δώδεκα τρύπες, ο ιπτάμενος ανεμόμυλος, η τσουλήθρα με τα σκαλοπάτια, η μελωδική ομπρέλα, το παπιγιόν για νάνους και ο αναδρομικός καθρέφτης (που σε δείχνει όπως ήσουνα πριν από δέκα χρόνια).
Ο Ευγένιος ζει στο Νησί των Πυροτεχνημάτων με τον παπαγάλο του, τη Σύνθια, τον άσπρο του ελέφαντα, τον Πουκιπόν, τη Λιλή, την παρδαλή λεοπάρδαλη, τον Οράτιο Αοράτιο, το αόρατο πράσινο καγκουρό, και άλλους πολλούς γνωστούς και φίλους.

Ο Ευγένιος έχει μία μοναδική συλλογή από κομμάτια παλιών παραμυθιών. Η σπάνια συλλογή του περιλαμβάνει: ένα πούπουλο από το μαξιλάρι που κοιμόταν η πεντάμορφη πριγκιποπούλα, το κορδόνι από το δεξί παπούτσι του παπουτσωμένου γάτου, ένα τούβλο απ’ το σπίτι που είχαν χτίσει τα τρία γουρουνάκια, τα γυαλιά της γιαγιάς της Κοκκινοσκουφίτσας και το φυτίλι από το λυχνάρι του Αλαντίν.